İtoturumu – Kuzeybatı Kulvarı ve Kuzeybatı Yüzü Rotası

Kamp Yeri: Arpalık

Ekip: Ayser Uzunyaşa, Ege Kurt, Tamer Ergin

Tarih: 20.08.2018

Rota: İtoturumu-Kuzeybatı Kulvarı ve Kuzeybatı Yüzü

Zorluk: III+, IV+ kaya

Malzemeler: Çift ip, takoz set, cam set, çeşitli sikkeler, 2 çekiç, 12 ekspress(çeşitli uzunluklarda),  8-10 kilitli karabina, perlonlar (120, 150, 60 ve bırakma), çift kişilik bivak, yardımcı ip, 1 telsiz, ilk yardım çantası, kişisel emniyet malzemeleri

Yazan: Ayser Uzunyaşa

İş hayatına başlamadan önceki son aylarımın kararsızlığı ve rehaveti içerisinde sürekli fikir değiştirirken kendimi Tuzla’da staj yaparken bulmuştum. İlk haftamda başlangıç eğitiminin tarihi belli oldu ve öncesinin de bayram olmasıyla birlikte yapılabilecek tek şey tabiki ikisini birleştirmek olabilirdi. Şehir hayatı kararsızlıklarımı bir anda bastırıp belki de hayatımda yapabileceğim son kaçışı yaparak stajdan vazgeçip, kendimi okul duvarında ve Aladağlar kitabında daha çok bulur oldum. Antrenman yoğunluğumu artırmanın üzerine Ballı mesailerini de artırmıştım. Sonra da bayramda tatilleri olduğu için Ege ve Tamer ile konuşup ortak bir plan yapmaya karar verdik. En son Tour de France ve tavla eşliğinde nihai rotamız olan İtoturumu’nda karar kıldık.

Ege ve Tamer geldiğinde ben zaten dağdaydım, Tekepınarı’ndan onların gelişine yakın (19’u akşamı) Arpalık’a bendeki malzemelerle indim. Aynı gün Candaş, Şükrü ve Yavuz da gelmişti. O akşam rota hakkında son planlarımızı da konuşup, güzel sohbetlerin ardından erkenden uykuya geçtik.

Gece heyecanımdan zor uykuya dalsam da güzel bir uyku çekmiştim ve sabah iyi bir kahvaltı ve kahve keyfinin ardından, malzemeleri hazırlayıp yaklaşıma başlamamız 8.30’u buldu. Arpalık kamp alanından İtoturumu’na doğru 1 saatlik bir yaklaşım yapılıyor. 2 tane kulvar hattı var bunlardan ilki, kitaptaki 4.1 nolu ‘Türk Rotası’,  bizim tırmandığımız ise bir sonraki kulvar.

9.30’da rota girişine gelmiştik. Kısa bir molanın ardından kulvar boyunca yükselmeye başladık. Kulvar içerisinde en başta çoğunlukla çarşakta yükseliyorsunuz. Kayalar büyüklü küçüklü olduğu için taş düşmesine ekstra dikkat etmekte fayda var, zira yalnızca dokunarak büyük bir kaya kütlesini düşürme ihtimaliniz var!! 😊

Kulvarda yükseldikçe yavaş yavaş kısa pasajlar çıkıyor, bir kaç metrelik kaya etapları geçiyorduk. Kulvar sonuna kadar da sürekli bu şekilde etaplar artarak devam ediyor. Kulvar içinde olduğumuz için boşluk hissi pek yok, o nedenle de ip açmaya gerek görmedik. Etapların uzunluğu ve zorluğu ilerledikçe artıyor tabi. Bunun yanında raporlarda okuduğumuz sikkeyi de serbest geçtiğimizi sonradan fark ettik. Kulvar etabının en zevkli etapları kısa pasajları serbest geçmek. Özellikle araya sıkışmış baya büyük bir blok var, negatif bir şekilde üzerinize geliyor, 2 hamlede üstüne çıkabiliyorsunuz, baya boulder hamlesi yani, oldukça güzel bir hissiyat veriyor. Bunun yanında ip açmadan önceki etabı, yani sikkeyi gördüğümüz etap, serbest geçiyorsanız oldukça zevkli.

Kulvar sonuna geldiğimizde kitapta yazdığı gibi karşımıza iki seçenek çıktı, biri sağda kalan kolay etap, diğeri birkaç metre daha devam edip solda kalan hafif negatifli etap. Biraz daha teknik tırmanış zorluğunu artırmak için soldaki etaptan geçmeye karar verdik.

 

Buranın altında kısa bir su ve strateji molasının ardından sikke arayışına girdik ancak raporlarda okuduğumuz sikkeyi bulamadık. En sonunda istasyonu kurup ilk emniyet malzemesi olarak sikke çakmaya karar verdik. Tamer burayı lider gidecekti, kafasında kurduğu 2. malzeme de baba olacaktı ancak aşağıdan güzel görünen baba pek sağlam değildi, sonrasında da sağa yan geçiş yapıp bir tane takoz yerleştirdi ve kulvardan çıkmış oldu. Göz hizamızdan kaybolduktan kısa bir süre sonra istasyonu kurmuştu ve bizi yanına aldı. Kitapta V- yazan etap hepimize tırmanırken daha zor gelmişti. Sağa yan geçiş yaparken hafif altında kalan ele yatıp ayak değiştirmeyi falan içeren değişik hamleler mevcut. Ayrıca biraz önce de söylediğim gibi malzeme atılacak yer neredeyse yok. Rotada bir tek burada kata giydik.

 

                           Tamer ilk ip boyunda takozu yerleştirdikten sonra. (Foto: Ayser)

Buradan sonrasında kulvardan çıktığımız için boşluk hissi başlıyor, biz ipi toplayıp serbest devam etmeye karar verdik. Biraz ilerleyince kum saatini gördük ve doğru yolda olduğumuzu da onaylamış olduk.  Ana zirve kulesine doğru bir süre basit kaya etaplarıyla tırmandık ve en sonunda güney yüzüne 2 pencereden geçerek ulaştık. Burası biraz kafa karıştırıcı olabilir. Kulvardan sonraki etabı sağlı bir şekilde bitirince ana zirve sağda kalıyor. Güneye doğru bakınca bir çentik (pencere) çıkıyor, buranın içinden geçince sağda tekrar bir pencereden geçip boşluk hisli bir yan geçiş yapmak gerekiyor. Kaya dışarı atıyor buradan geçerken, o nedenle tedirgin olmak doğal, ancak eller ve ayaklar baya sağlam, bu nedenle ip açmaya gerek görmedik. Buraya alternatif olarak kuzeyden de çıkılabilir.

Yan geçişten sonra çok kısa bir bacadan geçip yüzey bir kayaya yükselip oradan da dik çok kısa tırmanışla zirveye varılıyor.  Saat 14.00’de zirvedeydik. Yusuf’a ve kamptaki diğer ekiplere haber verdikten sonra kısa bir mola verdik.

Toplam 4 ip inişi ile tabana varılıyor. İlk iniş istasyonu için hafif güneye doğru inmek gerekiyor, hemen zirvenin altında bir baba ve bir sikkeden oluşuyor. (Çift ipin birini kullanmak yeterli) Perlonlar gri olduğundan elf gözlü biri olması işe yarayabilir. 😊 2. ip inişinde taş düşme ihtimali var, sola doğru iniş gerçekleştiriliyor. (Tek ip) 3. inişten sonraki iniş istasyonu solda kaldığı için direk görmek mümkün değil.

4. ip inişinde çift ip kullanıldığında direk tabana ulaşılıyor ve ip inişi artık bitmiş oluyor. Biz saat 4’te ip inişini bitirmiştik.

Biz buradan sonra BDK’ya doğru devam edip, 4.1 nolu rotanın kulvarı olduğunu düşündüğümüz kısma geçiş yaptık. Buradan da biraz goygoy muhabbet ve dinlene dinlene dönüşe geçtik. İnişin bazı yerlerinde taş düşürme riski olduğundan tek tek iniş yaptık.

Saat 18.00’de kamp alanındaydık. Hepimiz adına oldukça keyif aldığımız bir tırmanış olduğunu söylesem yanılmış olmam diye düşünüyorum.

Öncelikle partnerlerim Ege ve Tamer’e bu keyifli tırmanış deneyimi için çok teşekkür ederim. Ayrıca bu tırmanışın gerçekleşmesinde en büyük öneme sahip kulübüm YTÜDAK’a ve tüm YTÜDAK ailesine de minnettarlığımı belirtmek isterim.

Tırmanışla kalın.

Ayser Uzunyaşa