Aladağlar 2. Kış Temel Eğitim Faaliyeti

Faaliyet:  Aladağlar Kış Temel Eğitim Faaliyeti 2

Tarih: 14-17 Ocak 2015

Ekip: 20 Başlangıç, 16 Gelişim ve Gelişim Üstü Grubu ve Eğitmenler

İlk uzun kış eğitimimiz için bir gün öncesinden çadır, ocak gibi eksiklerimizi kulüpten karşılayıp, son hazırlıklarımızı da yaparak 13 Ocak akşamı 20.00’da Esenler’den Niğde yolculuğumuza başladık.

 14.01.15 – Çarşamba
Sabah 7’de Niğde’deydik. Çamardı’da traktörlere geçiş yapıp yaklaşık bir saat sonra yürüyüşe başlayacağımız yerde indik. Her çadır grubuna emniyet malzemeleri, karabinalar, ip, ilk yardım çantası zimmetleri yapıldı. 20 kişilik başlangıç grubu olarak sırayla karda iz açarak ilerledik. Yol buyunca birçok kez ufak çaplı çığlarla karşılaştık. Daha ilk kamplarda, çığ düşerken gözlemleme fırsatı yakaladığımızdan gelişimden bir arkadaş şanslı olduğumuzu söyledi.
Hemen hemen üç saat sonra Kocadölek’e, kamp atacağımız alana vardık. Çadırları grid düzende kurup, kar duvarı örmeye başladık. Kar henüz çok yumuşak olduğundan kar bloğu çıkaramadık. Fakat yığma şeklinde de olsa, kısa sürede bizi idare edebilecek bir duvar yapmıştık. Duvar örülmeye devam ederken, eğitmenlerimizin isteğince ben ve birkaç kişi, daha sonra kar mağarası yapılması için üç ayrı kar kümeleri oluşturduk. Bunların sertleşmesi gerekiyordu, bu yüzden o gün mağara yapılmadı.
Saat 16.30 civarıydı ve bugünlük sabah 9’a dek serbest olduğumuz duyuruldu. Tabii böyle geniş bir vakit serbest kalmayacağımıza eski raporlardan okuduklarımız sayesinde emindik. Öyle de oldu.
15.01.15 – Perş.
Beklediğimiz üzere 01.00’da gece yürüyüşüne uyandırıldık. 20 dakika içerisinde çadırlarda hiçbir şey kalmayacak şekilde sırada olmalıydık. Fazlasıyla geciktik ve bunların acısını sonraki günlerde gördük. Rota kolaydı ama ay ışığı bu sefer bana yetersiz geldi. İzleri takip etmekte zorlanıyordum. 70 dakikalık bir yürüyüşle kamp alanına geri döndük.
09.00 kazma düşüş eğitimine -kaymayı kolaylaştırması için poşetlenmiş şekilde- hazır olacaktık. Son iki kamptır ilk zamanında yetişebildiğimiz eğitim bu oldu. Dik bir yamaca çıkıp beş ayrı gruba ayrıldık. Matlar yardımıyla kayacağımız pistler açıldı. Yüz üstü baş yukarı temel hareketiyle eğitime başladık. Biz kaydıkça ortaya çıkan kayalar işimizi güçleştiriyordu. Tam altı defa yer değiştirerek yeni pist açmak zorunda kaldık. Sonuç yine kaya, yine kaya…  Yemek ve sıcak sıvı için biraz mola verip, emniyet iniş malzemelerini uygulamaya yeniden bir yamaca çıktık. T profili dışında hepsini kullanabilmiştik. Doğrusu T profilinin dayanıklılığını test edebileceğim sağlam bir karla nerede karşılaşırım merak ediyorum.

Kar Emniyet Malzemeleri

Akşam yamaç kenarında mağara yapacaktık. Nasıl yapılacağı hakkında gerekli bilgiyi alıp, birkaç deneme sonunda kısmen kayasız iki bölge bulup, mağara oluşturmaya başladık. İçerisini aynı anda iki kişinin kazması mümkün olmadığından, yoruldukça değiştirerek hepimiz çalışacaktık. Ancak soğuk gittikçe artıyordu ve sabit kalmak istemiyorduk. Bu yüzden kürekle kazan arkadaş yoruldukça değil bekleyenler üşüdükçe yer değiştirmeye karar verdik. Daha verimli oldu. Bu iş ısıtıyordu. Mağara oluşturmak oldukça uzun süreceğinden iki kişi kamp alanına dönüp, tencere, ocak ve hepimiz için atıştırmalık bir şeyler almaya gittik. Bu git gel sırasında baretimi çıkartmıştım. Sadece faaliyet esnasında değil, emniyet amaçlı sürekli takmam gerektiği konusunda iyi bir uyarı aldım.
Hava -6 dereceydi. Kar mağarasının sıcaklığının ise 0-4 derece arası olacağı söyleniyordu. Yalnız 3 kişilik yer yapmıştık. Yine de gece burada yatacak olma ihtimali beni sevindiriyordu. Yatamadık.
Kamp alanına döndüğümüzde Berkcan ceza aldığımızı, nedenini şimdi açıklamayacağını söyleyerek her çadır grubundan bir tulum istedi. Sebebini tahmin ediyorduk. Muhtemelen her belirtilen saate geç kalmamızdı. Uludağ’da da aynı sebepten dolayı tüm başlangıç uyarı almıştık. Bana göre  bu, ‘geç kalmak’ için ağır bir cezaydı. Ama geçirdiğim buz gibi gece sonunda işe yaradığını gördüm. Artık faaliyetlere zamanında hazırdık. Gece eksik tulumla yatma işini son dakikaya kadar konuşmadığımızdan galiba en geç ayarlayan çadır grubu biz olduk. Hatta ayarlayamayan… Tulumlarımız birleşmediğinden, dönüşümlü olarak iki kişi aynı tulumda yatmayı denesekte sabaha kadar titrememe engel olamadım. Geçirdiğim en soğuk, en gergin geceydi.
 16.01.15 – Cuma
Dünkü yaşanan kaya sıkıntısından olsa gerek, gelişimden arkadaşlar bizler için kazma düşüşü yapacağımız pistleri matlarla önceden açmışlardı. Tüm kazma ile düşme hareketlerini yapıp, eksik olduğumuzu düşündüklerimizi sık sık yineledik. Bugün hem verimli hem keyifli bir eğitim gerçekleştirdik.

Kazma Düşüş Eğitimi

​
Akabinde çığ testi yaptık ve bulunduğumuz bölgede ki karın tabakalaştığını, çığ düşmesine ne kadar müsait olduğun gördük.
Bir saat kadar mola verip, emniyet malzemelerini bu kez kendimiz denemek için bir yamaca çıktık. Her grup deadman, T profili, kazma emniyetleri ve kar babasını uyguladı. Sağlamlığı kontrol edildi.
İlk gün hazırladığımız kar kümeleri yeterli miktarda sertleşmişti. Bu kez onlardan mağara yaptık. Yamaca nazaran bu şekilde mağara yapmak daha kolaydı. Toplam 7 kişilik üç mağara yapmıştık. Geniş ve oturur pozisyonda rahatça durabildiğim, mağaramızda yatmak için çok hevesliydim. Geceyi burada geçireceklerin 21.00’da mağarada olması gerekiyordu. Puding keyfi yapmak istediğimizden su kaynatma işini sona bırakmıştık. Bu yüzden geciktik ve hareket zorluğu çektiğimiz en küçük mağara, Büşra ile bana kaldı. Biraz sıkışsak da kar mağarasında yatmak güzeldi. Bence her başlangıç bu deneyimi yaşamalı.
 17.01.15 – Cts.
Sabah 05.00’da zirve simülasyonu yapacaktık. Bunun için her çadır grubunun kartuş, ocak, tulum ve matla  bir çanta alması geceden bildirilmişti. Yürüyüşe başladık, iki buçuk saat sonra Sıyırma Vadisi’nden zirveye vardık. Manzara hiç geri gitmek istemediğim güzellikteydi.Yusuf burada bizlere etraftaki dağları tanıttı. Aklımda kaldığı kadarıyla sırasıyla; Güvercinlik Kulesi, C2, Lahitkaya, Büyük Kaldı ve Küçük Kaldı zirveleri idi. 15 dakikalık mola verip dönüşe geçtik. Zirve simülasyonu kampın en sevdiğim yanı oldu.

Zirve Simülasyonu

​
10.00’da kampı toplamaya başladık. Neredeyse her şey donduğundan, çadırları toplamak zamanımızı aldı. Bir miktar sıcak suyun her zaman hazır bulunmasının faydasını burada gördük. Polleri yalnız sıcak su dökerek açabiliyorduk.
Saat 11.00’da tek sıra yürüyüşe koyulduk. Salim Amca’nın bizi traktörle karşılayacağı yerde, malzeme teslimlerimiz ile faaliyet sonu toplantımızı yaptık. Niğde merkeze geldiğimizde güzel bir yemek ve dinlenmek için bolca vaktimiz oldu. Uzun bir yolculuk sonunda 18 Ocak günü 06.30 Esenler otogara vardık.
Yer yer zorlandığım, haklı/haksız sinirlendiğim ama daha çok keyif aldığım bir eğitim kampı oldu. Faaliyet boyunca bize yardımcı olan tüm gelişim grubuna, eğitmenimiz Berkcan’a her şey adına teşekkür ederim.
*Bu arada anlaşılan o ki, kulübün bana katacağı şeylerden biri de fevri davranmamayı, sakin kalabilmeyi öğrenmem olacak.

E. Aslı DEMİRTAŞ
YTÜDAK – Başlangıç