Sivrihisar Gelişim Geleneksel Tırmanış Eğitim Faaliyeti

 

FAALİYET: Gelişim Grubu Geleneksel Tırmanış Eğitim Faaliyeti

KAMP YERİ: Eskişehir-Sivrihisar

TARİH:21-23 Kasım 2015

MALZEMELER: 3 adet 50 metre ip, Takoz Seti, Yaylı Takoz Seti, Uzun –Kısa Perlonlar, 4 Sikke, 2 çekiç, 12 Ekspres, Kişisel Malzemeler

KATILANLAR: Şükrü Sarı(Eğitmen), Şeref Köyceğiz, Hakan Sağır

Yazan : Şeref Köyceğiz

Gelişim grubunun Sivridağ’daki geleneksel tırmanış eğitimine sınavlarımızdan dolayı Hakan ve ben katılamamıştık. Şükrü’nün de uygun bir zamanını yakalayıp eğitim için rotamızı Sivrihisar olarak belirledik. Reel Rock Film gösterimine hemen hemen her yıl ev sahipliği yapan kulübümüz bu yıl gösterimi 20 Kasım’da gerçekleştirdi. Aynı zamana denk gelen faaliyetimizden dolayı faaliyet için hazırlık aşamalarını hızlı bir şekilde tamamladık ve film gösterimine katılıp hemen ardından saat 00:50’de Eskişehir’e doğru yola çıktık. Bizi Eskişehir Otogarında bekleyen Yasin’in aracıyla Sivrihisar’a doğru yola çıktık. Daha önce kulübümüzden bu bölgeye gelen arkadaşlarımızla konuşamamamız ve bölgeye yabancı olmamızdan dolayı yolda yanımıza su alma kararı aldık. Fırından aldığımız simitlerle kahvaltımızı geçiştirip saat 08:00’da kamp alanına ulaşıp çadırımızı kurduk.

 

 

Hava mevsim normallerinde bizi karşılamıştı. Güneş yüzünü gösterse de ısınmamıza pek faydası yoktu. İlk olarak Şükrü yarım saatliğine bize geleneksel tırmanış malzemeleri hakkında hatırlatmalar yaptı. Ve saat 10:00’da askı istasyonu pratiği yapmamız için yakındaki bir kaya bloğuna gidip burada askı istasyon kurarak, askıdayken ip kontrolünün nasıl yapılacağını denedik. Yaklaşık iki saat süren bu eğitimin ardından kamp alanına dönerek kısa sürede hazırlanarak Hisarkaya bloğuna doğru tüm geleneksel malzemeleri yanımıza alarak harekete geçtik. Saat 13:45‘te zorluk derecesi  (V-) olan 23 Nisan rotasını Şükrü top-rope açarak bizim için hazırladı.

 

 

Hava beklediğimizden gittikçe soğuk bir hal almaya başlamıştı. Emniyet alırken kaz tüyü, polar, içlik hatta windstopper ceket giymemize rağmen rüzgar iliklerimize kadar işlemişti.
Hakan ve ben lider çıkıp istasyon kurup tekrar malzemeleri toplayarak aşağı indik. Saat 16:30’da eğitimi tamamlayarak istasyonu topladık ve saat 16:45’te kamp alnına geri döndük. Kış faaliyetlerinde bu kadar üşüdüğümüzü hatırlamıyordum. Biz kamp alanında takılırken Şükrü de askıda bizi asmak için istasyon kurmaya gitti. Jetboil’in kenarlarını yakmamız ve soğuk hava dışında her şey yolundaydı! Sabah güneşinin kısa süreliğine dahi olsa bizi ısıtmasından sonra, Hakan ile beraber sabaha kadar askıda kalırsak efsane olacak diye planlarken şimdi ne yapacağız diye düşünüyorduk. Saat 20:00’da Şükrü de askının imkansız olduğunu düşündüğü için bizi istasyonu toplayıp dönmemiz için görevlendirdi. Malzemeleri toplayarak hemen döndük. Çadıra girerek tulumlarda ısınarak derin bir uykuya daldık. Sabah soğuk havada tekrar uyanarak güzel bir kahvaltı yaptık. Sıcak bir şeyler içerek moral depoladık. Dün bizim için biraz hayal kırıklığıyla sonuçlanmıştı. Bugün acısını çıkaracağımızı düşünerek saat 09:00’da Hisarkaya bölgesindeki Değmedi rotasının altına geldik. Hızlı bir şekilde malzemeleri ayarlayarak hazırlandık. Rota IV- zorluk derecesinde ve Sinekli tarafına bakan çatlaktan oluşmaktaydı. Hakan Ve ben sırayla lider çıkıp birbirimizi artçı olarak yanımıza aldık. Yeteri kadar eğitici olan bu rotayı çıkarken zevk almaya başladık. Bir perlon bırakarak kaya babasından ip inişi yaparak indik.

 

 

Bu arada rüzgar da etkisini iyice artırmıştı. Fakat biz artık eğitimde bu havanın gelecekte bize katacaklarını düşünerek birbirimizi motive etmeye çalıştık. Yaklaşık yarım saat dinlendikten sonra 13:50’de Şükrü ve ben Sema adlı rotaya girmek için hazırlandık. V- zorluk derecesiyle 20 metrelik güzel bir rotaydı. Şükrü’nün lider gittiği bu rotada artçı olarak ben ilerlerken gerçekten zevkli bir tırmanış gerçekleştirdik.

Tırmanış rehberinde de yazdığı gibi bu rota insana hafif bir boşluk hissi veriyordu. Kilit etap istasyona yakın olması ve yaptığım hamlenin teknik bir hamle olması beni boşlukta havalara uçuruyordu. Rotayı tamamladıktan sonra askı istasyondan ip inişi yaparak saat 14:20‘de tırmanışı bitirdik. Bu sırada rotada bırakmış olduğumuz malzemeleri, Sema rotasının hemen yan tarafında yer alan diğer rotaya tırmanan Hakan ve Şükrü toplayarak klasik rotadan inişi gerçekleştirdiler.

Daha sonra Hakan ve Şükrü, Hakan’ın lider gittiği Tropik rotasına girdiler. IV+ zorluk derecesi olan bu rota uzun ve rahat bir rota olmasının yanında biraz yosunluydu. 3:30’da onların inmesiyle beraber hava da iyice soğumaya başlamıştı. Tırmanırken gözümüze kestirdiğimiz Kuş Yuvası adlı rotaya girmek isteyen Şükrü bu rotaya lider girmek istedi. Bu rota VI- zorluk derecesiyle karakteristik rotalardan biriydi. Önce Hakan’la ben beraber artçı olarak girmek istedik fakat inişi klasik rotadan yapacak olmamız ve benim aşağıda beklerken aşırı üşümemden dolayı malzemeleri topladım ve ayakkabılarını klasik rotanın oraya götürdüm. Bu sırada rotada kalan bir emniyet malzemesini bizimkiler de çıkaramadı ve 16:30’da onlar da indiler.

 

Onların inmesini beklerken ben kampta kahve hazırladım. Onların da gelmesiyle karanlıkta kampı toplayarak 18:20’de yola çıktık. Karanlıkta Bena Dinlenme Tesisi’nin yolunu bularak 18:50’de tesise vardık. Burada yemek yedik ve ben Eşkişehir tarafına giden bir kamyon ayarlaması için tesis sahibiyle görüştüm. Bir Kamyon ile Eskişehir’e 22:00’de ulaştık. 00:00’da kalkacak otobüsümüzün 20 dakika rötar yapmasından dolayı sevinerek Barlar Sokağında büyük çantalarımızla keyifli vakitler geçirerek 00:20’de otobüsümüze binerek 05:30 civarında İstanbul otogarda faaliyetimiz son buldu.

Bizi ilk gün Sivrihisar’a götürerek uykusundan uyandırdığımız sevgili Yasin’e teşekkür etmeyi bir borç bilirim.

Yeni faaliyetlerde görüşmek üzere.