Erzurum Gelişim Buz Tırmanışı Eğitim Faaliyeti

FAALİYET : Erzurum Uzundere Buz Tırmanış Eğitimi

TARİH : 12.02.20165 – 15.02.2016

KAMP YERİ : Erzurum, Uzundere İlçe Merkezi, Kapalı Spor Salonu

ULAŞIM : Gidiş-dönüş: uçak ile, ara ulaşım: Kulüp tarafından kiralanan servis ile.

KATILANLAR : YTÜDAK Gelişim Grubu (12 kişi), Eğitmenler (3 kişi), Gelişimüstü üyeler (2)

YAZAN : Ayşe ERKEK (Gelişim)

Etkinlik 1. Gün ­ Cuma Günü – 12.02.2016:

Cuma günü 18.20 de Sabiha Gökçen Havalimanından kalkan uçağa yetişebilmek için Leventte bulunan işyerimden saat 14.30 gibi çıkıp, 15.00′ teki otobüse bindim. Otobüste Cenk ile karşılaştım. Saat 17.20 gibi havalimanındaydık. Havalimanında Seval ve Alican ile buluşup, check-in işlemlerini de yaptıktan sonra uçağa bindik. İner inmez çantalarımızı alıp, Alican’ ın kiraladığı araç ile Uzundere’ ye doğru yola çıktık. Saat 22.00 gibi Uzundere’deydik, Seval ile Alican, Cenk ve beni (bizden 2 gün önce giden arkadaşlarımızın kaldığı) kapalı spor salonuna bırakıp, öğretmenevine gittiler. Vardığımızda ekip tırmanış malzemelerinin günlük bakımını yapıyor, kazma ve kramponları eğeliyordu. Biraz sohbet ettikten sonra saat 23.00 gibi yattık.

Etkinlik 2. Gün ­ Cumartesi – 13.02.2016:

Sabah 8.00 de hazır olacak şekilde kalkıp kahvaltımız yaptık. Erken kalkanlar araba ile gidip bize taze ekmek getirmişlerdi. Saat 8.30 gibi Uzunkavak Köyüne doğru yola çıktık. Köye varır varmaz şelalelere doğru yola çıktık. Şelalelere doğru yaklaşırken ekip ikiye bölündü. Bir grup sağ-aşağıdan bir grup sol-yukarıdan gitmeyi tercih etti. Ben Alican’ın önderliğinde yukarıdan giden ekipteydim ve ilerlerken belimize kadar kara battığımız anlar oluyordu. Aşağıdan giden ekiple buluştuğumuzda onların daha da fazla battıklarını öğrendik. Bu defa biz karşıya geçerek sağ taraftan ilerlemeye başladık. Kalanlar ise bizim izlediğimiz soldaki hatta paralel daha da yukarıdan bir yerden yaklaşarak, şelalelerin orada buluştuk. Ancak vardığımızda saat 11.30’du ve bugün diğerlerine sıra gelmeyeceğinden ekibin bir kısmı aşağıya köye geri döndüler.

Alican ve Rauf lider girerek, Lucifer (WI4+,WI5 zorluk derecesinde, 45 m boyunda olup, Tunç Fındık tarafından 21 Ocak 2014 tarihinde açılmış) ve Minik Fare (WI3 zorluk derecesinde, 20 m boyunda olup, Arif Mithat Amca tarafından 9 Şubat 2014 tarihinde açılmış) rotalarını bizim için top-rope olarak açtılar. Ben ilk defa buz tırmanacağı için, önce çıkanları izledim. Sıra bana geldiğinde kramponları takıp, kazmaları aldım; çıkmadan önce Rauf ve Murat kazma ve kramponu nasıl saplamam gerektiği hakkında bilgi verdiler. Bir hafta önce Tamer ile okulda dry tooling yaptığımız için, az çok neyle karşılaşacağımı biliyordum. Rotanın yarısında kollarım yoruldu ve ipe oturdum. Emniyetimi Ozan alıyordu, sabırla dinlenmemi bekledi. Kendimi iyi hissettiğimde tekrar başladım ve bitirdim. İndiğimde çok mutluydum, çünkü buz tırmanışını çok sevmiştim. Lucifer’de açılan her iki rotayı da tırmandım.

Hava kararmadan dönüş yoluna geçtik. Köye vardığımızda diğer ekiple buluşup hemen bizi bekleyen araca bindik. Akşam saat 17.30 gibi Uzundere’ye döndük. O gün akşam kendi yaptığımız yemeği yedik ve malzemelerin bakımını yapıp, yattık.

Etkinlik 3. Gün ­ Pazar – 14.02.2016:

Sabah 7.00 herkes hazır olacak şekilde kalktık, kahvaltı yapmadan yola çıktık, Uzundere merkeze uğrayıp, poğaça-simit aldık. Köye vardığımızda köy kahvesinde cay içip, kahvaltımızı yaptık Sonra hemen yola çıktık. Şelalelere vardığımızda saat 9.30’du. Bu defa Minik Fare şelalesinde lider çıkacaktık.

Lider çıkmadan önce Lucifer’de çıktığım rotalardan birini yine top-rope çıktım. Sıra lider çıkmaya geldiğinde benden önce çıkan Ege’ den vidaları toplamasını istedim. Buz vidalarını kendim yerleştirmek istiyordum. Ege aşağı indiğinde ondan malzemeleri aldım ve kemerime dengeli bir şekilde taktım. Çıkarken 2 tane sağ elimle, bir tanede sol elimle buz vidası yerleştirdim. Yukarı çıktığımda 2 buz vidası, 1 abalakov’dan (abalakov back up olarak kullanılmıştı) oluşan istasyona girdim ve benden sonra da lider çıkacak kişiler olduğu için istasyonu toplamadan, ara emniyetleri toplayarak indim. Son derece keyifliydi.

Ayrıca bu tırmanış sırasında mental olarak bir ilerleme kaydettim. Tırmanırken vücudum (bilhassa ayaklarım) istemsiz olarak titremeye başladı ve ben kendi kendimle (vücudumla) konuştum… Ona şunu söyledim: ‘Şimdi dur, çünkü beynim tırmanmak istiyor ve sen işlerin daha kötüye gitmesine sebep oluyorsun, dur ve daha fazla ileri gitme’. Nasıl oldu bilmiyorum ama bir şekilde işe yaradı. Bunu sonraki tırmanışlarda da deneyeceğim…

O gün eğitmenler Sarıgelin Şelalesini (WI5+ zorluk derecesinde, 85 m boyunda olup, Tunç Fındık, Efecan Aytemiz ve Emrah Özbay tarafından 9 Şubat 2014 tarihinde açılmış) tırmandılar ve herkes tırmandıktan sonra yine hava kararmadan dönüş yoluna geçtik. Köye vardığımızda araca bindik ve Uzundere’ye döndük. O gün akşam yemeğimizi Uzundere merkezde yedik, kahvede çay içip sohbet ettik, dönünce de erken kalkmak üzere yattık.

Etkinlik 4. Gün ­ Pazartesi – 15.02.2016:

Sabah erken kalkıp, kahvaltımızı yaptık. Bu defa Cevizli Köyünün ilerisinde bulunan (ekibin ilk gün gittiği) Sol Kroşe (WI3+ zorluk derecesinde, 26 m boyunda olup, Tunç Fındık ve Anıl Şarkoğlu tarafından 7 Ocak 2015 tarihinde açılmış) ve Sakalaçarpan (WI3 zorluk derecesinde, 22 m boyunda olup, Tunç Fındık ve Anıl Şarkoğlu tarafından 17 Ocak 2015 tarihinde açılmış) şelalelerine gittik. Ancak belli bir yerden sonra araç ilerlemediği için yürüyerek devam ettik.

Ekip ikiye bölündü, ben Sakalaçarpan şelalesinde kalan ekipteydim. Burada 2 rota açıldı.  İlk rotayı çıkmıştım ki Seval ile Alican akşam uçakla İstanbul’a döneceğimiz için, en geç saat 15.00′ te köyde olmam gerektiğini, beni oradan alacaklarını söyleyip, köye döndüler… Ben onlar ile dönmedim çünkü bir rota daha çıkmak istiyordum.

 

Arkadaşlarım erken döneceğim için sıralarını bana verdiler ve ben ikinci rotayı çıkar çıkmaz köye doğru yürümeye başladım. Saat 15.15 te köydeydim Seval ve Alican ile buluşup dönüş yoluna geçtik. Önce Uzundere’de kaldığımız yere uğrayıp üzerimizi değiştirdik. Sonra Erzurum’a gidip, cağ kebabı yedik ve havalimanına vardığımızda kiraladığımız aracı verdik. İstanbul’a kadar sorunsuz bir şekilde döndük… Gece yarısından önce evdeydim ve ertesi yılı planlayarak yattım…