Keşiştepe Diyagonal – Mantar Sote Gelişim Faaliyetleri

FAALİYET : Uludağ Keşiştepe Diagonal/Volfram Kulvarı/Rampa

TARİH : 12.03.2016

KAMP YERİ : Volfram Madeni

ULAŞIM : Kulüp tarafından kiralanan otobüs ile.

EKİP : Alper Koşucu, Ayşe ERKEK

YAZAN: Ayşe ERKEK

Malzemeler: Kazma (yarı teknik) – Krampon – Kask, 4 kilitli, 5 ekspres, 4 sikke (3 yaprak, 1 universal), 1 T-profil, perlon bantlar (120 ve 60 cm)

YTÜDAK Başlangıç Kış Temel Eğitim Faaliyeti için ayarlanan aracımız cuma günü 30 dakika gecikme ile 22.30 civarı kalktı. Anadolu yakasından binenleri de aldıktan yaklaşık bir buçuk saat sonra Eskihisar-Topçular feribotundaydık, 40 dakika süren vapur yolculuğu bizim için son mola oldu.

Ertesi gün rotaya girecek olan ilk ekip biz olduğumuz için, otobüs hareket eder etmez uyuyup, dinlenmeye karar verdik. Gece 2.30 civarı Uludağ Milli Parkı girişinde Jandarmadan izin alındı. Saat 3.00′ te 2. Oteller bölgesine vardık. Saat 3.30 civarı yürüyüş başladı. Alper, Sefa ve Yavuz’ la öncü gitti, ben başlangıç grubuyla birlikte yürüdüm. Saat 7.10 gibi kamp yerine varmıştık. Çadırlarımızı kurup hazırlıklara başladık.

Saat 9.15’ te hazırdık ve yürüyüşe başladık. Çanağa girmeden sola doğru yükseldik ve rotaya sol tarafından yaklaştık. 9.45 gibi girişe yaklaştık ve saat 10.00’ da rotaya girdik.  Ancak Alper eldivenlerini takarken bir tanesini düşürdü ve eldiven çanağın dibine kadar gitti. Alper iç eldiveninin biraz kalın olduğunu ve onunla devam edebileceğini söylediği için çanağa inip eldiveni almadık.

Sert kar vardı ve koşullar kulvar tırmanışı için çok elverişliydi. Kazmalar o derece iyi saplanıp güven veriyordu ki emniyet aleti atmaya gerek duymadık. Eğim yaklaşık 70°’ di ve Alper önden gidiyordu. 20 dakikada rotayı yarılamıştık.Tecrübe olsun diye Alper ara emniyet olarak bir tane T- Profil attı, sonra running belay devam edelim dedik, ancak gerek duymadığımız için vazgeçtik.

Girişimizden 40-45 dakika sonra rotanın sonuna vardık. Burada sola doğru yan geçişle devam etmek yerine ufak kornişi geçelim, deneyim olsun dedik. Alper hemen kornişin altındaki kaya bloğuna bir yaprak sikke çaktı ve bende emniyetini almaya başladım. Ancak ufakta olsa kornişle 25-30 dakika uğraştıktan sonra çok yorucu olduğunu düşünüp, yan geçişle rotayı bitirmeye karar verdik.

Alper aynı kaya bloğunun altından yan geçişe başladı. Bloğun sonuna ikinci bir (yaprak) sikke daha çakıp, yan geçişe devam etti. Ancak geçişi sonuna kadar tamamlamadan hemen üzerinde bulunan kayalardan dry tooling yaparak yukarı çıktı.

Alper yukarıya varıp T-profil ile emniyet aldıktan sonra, ipin boşunu alması için birkaç defa seslendim. Ancak yukarıda rüzgar olduğu için beni çok zor duyuyordu. Sonunda birbirimizi duyabildik ve bende sikkeleri toplayarak, yan geçişi tamamlayıp, Alper’in ayak izlerini takip ederek aynı şekilde yukarıya çıktım.

Yukarıda o kadar çok rüzgar vardı ki zirveye yürüyerek çıkma fikrinden vazgeçtik ve sıcak bir şeyler içme planımızı da kapıdan inene kadar erteledik. Kapıdan inerek düzlüğe vardığımızda Murat, telsiz ile Ege ve Şeref’ in, Mantar Sote rotasına girmek üzere yola çıktıklarını bildirdi. Onlarla buluşup üzerimizdeki emniyet malzemelerini ve kazmaları onlara verdik. Dönüşte Alper çanağa kadar inip eldivenin diğer tekini aldı, ben kamp alanına doğru devam ettim benden 10 dakika sonra da Alper kamp alanına vardı.

Gelişim olarak çok heyecanlı olduğum bu ilk faaliyette, yaklaşımda ve rotada önden giderek iz açan Alper’e; başlangıç faaliyetlerine yardımcı olabilmek için dönüşümlü tırmanma planı yaptığımız diğer gelişim arkadaşlarıma (Selin-Vedat, Ege-Şeref); bir buçuk yıldır bize verdikleri emeklerden dolayı tüm eğitmenlere ve eğitim programımızı eksiksiz hazırlayan YDK’ ya teşekkürlerimi sunarım.

 

———————————————-

FAALİYET : Uludağ Keşiştepe Mantar Sote

TARİH : 12.03.2016

KAMP YERİ : Volfram Madeni

ULAŞIM : Kulüp tarafından kiralanan otobüs ile.

EKİP : Şeref Köyceğiz – Ege Kurt

YAZAN: Ege Kurt

Malzemeler: Kazma (yarı teknik) – Krampon – Kask, 4 kilitli, 5 ekspres, 4 sikke (3 yaprak, 1 universal), 1 T-profil, perlon bantlar (120 ve 60 cm)

 

Başlangıç grubu üyelerimiz ile beraber gittiğimiz Uludağ İkinci Kış Eğitim Faaliyetinde, tüm gelişim ve eğitmen arkadaşlarım gibi benim de planlarım vardı. Faaliyetten birkaç gün önce Şeref ile tırmanış planlamaya karar verdik. Ben daha önce Diyagonal rotasını tırmandığım için farklı bir rota tırmanmak istiyordum, Şeref’i de ikna etmemle tırmanış planımız hazırdı. Artık bize tek muhalefet hava olabilirdi; o da faaliyet günü yaklaştıkça daha da iyiye gidiyordu.

Cuma akşamı bindiğimiz otobüste tüm gelişim ekibi ve eğitmenlerle kimin hangi faaliyeti ne zaman yapacağına karar verdik.  Sonuç olarak bizim tırmanışımız pazar günü sabah olarak planlandı.

Bu raporda başlangıç faaliyetini anlatmayacağım çünkü bu konu hakkında daha ayrıntılı bilgiyi Uludağ Temel Kış Eğitim Faaliyeti 2 raporunda bulabilirsiniz.

Cumartesi günü Ayşe ve Alper tırmanışlarını bitirdikten sonra ani bir kararla her ne kadar saat 13.00’a yaklaşıp rota biraz güneş almaya başladıysa da tırmanış için yola çıktık. Rotaya yaklaşmak için yolun yarısına kadar Ayşe ve Alper’in izlerini takip ettik, Mantar Sote’nin çanağın en solunda bulunması ve Ayşe-Alper ikilisinin yine çanağın solunda bulunan Kapıdan inmesi, onlardan malzemeyi alıp yine onların izini takip ederek rotaya yaklaşmamızı sağladı.

Rota dibine vardığımızda hafif sert kar kulvarında biraz yükseldikten sonra; güneş almayan bir alanda son kontrolleri yapmak, sıvı almak ve ipe girmek üzere 5 dakika kadar mola verdik. Daha önceden karar verdiğimiz gibi ben lider, Şeref ise artçı olarak girecekti. Bastan beri Diyagonalden bir tik daha zor bir kar kulvarı beklerken, Rotanın girişinden biraz yükselip bir kaya bloğunun sağından devam ettiğimizde rota boyunca yumuşak karın oldukça az olduğunu gördük. Rota genel olarak sert kar ve buzdan oluşuyordu. Yanımızda buz vidası olmaması oldukça kotu oldu.

Kayaların yer yer ortaya çıkmasından yararlanıp sikke çakmak istesem de, sağ elimin bas parmağındaki sakatlık sikke çakmamı zorlaştırıyordu, ilk sikkeyi rotaya düşürdükten sonra çıkardığım diğer lost arrow sikkeyi çakmayı basardım Çok sağlam olmasa da psikolojik olarak rahatlamanın verdiği hisle rotada yükselmeye devam ettik. Hafif sert ve oldukça homojen bir kar birikintisine denk gelince bunun T-Profili kullanmak için ideal zaman olduğuna karar verdim. Onu da kullandıktan sonra yanımızda sikke ve takozlar dışında emniyet aleti kalmamıştı.

Daha rotanın yarısında olmamız sebebiyle rotanın son 30 – 40 metresini emniyet aleti olmadan tırmanmak zorunda kaldık. Erzurum’da çok daha zor buz rotalarında tırmanmış yaptığımız için sorun yaşamadan aşacağımızı düşündük, öyle de oldu.

Rotanın zirve ile birlesen kısmı üstü buz kaplı bir kaya etabından oluşuyordu. Buzu biraz temizledikten sonra sikke çakmayı denedim, yine elimin verdiği acıdan dolayı sikkeyi düşürdüm. Şeref’in de verdiği güven ve cesaretlendirme ile 2 – 3 metrelik kaya etabını da geçtikten sonra rotanın sonuna ulaştım. Yukarıda kazmalarım ile kendimi emniyete aldıktan sonra belden emniyet alma yöntemiyle Şeref’i yanıma aldım. Böylece saat 14.45 civarı, rotayı 40 – 50 dakika gibi bir surede bitirerek güzel bir tırmanışın daha sonuna geldik.

Başlangıç grubunun eğitimi devam ettiği için diğer gelişim ve eğitmen arkadaşlarımıza yardım etmeyi düşünerek zaman kaybetmeden kampa doğru yola çıktık.

Bu tırmanışta bize rota hakkında bilgi veren Yusuf’a, faaliyette bizim yokluğumuzda eğitime daha çok yardımcı olmak zorunda kalan diğer gelişim arkadaşlarımıza ve eğitmenlerimize, son olarak tüm YTÜDAK’a teşekkür ediyorum.

 

TIRMANIŞLA KALIN

 

——————————

 

FAALİYET : Uludağ Keşiştepe Diagonal/Volfram Kulvarı/Rampa

TARİH : 13.03.2016

KAMP YERİ : Volfram Madeni

ULAŞIM : Kulüp tarafından kiralanan otobüs ile.

EKİP :  Selin İnce, Vedat Kahraman

YAZAN: Selin İNCE

 

Başlangıç grubu arkadaşlarımızın kış temel eğitimi için gittiğimiz Uludağ’da partnerim Vedat ve bende diyagonal(rampa) rotasını tırmandık. Kampın son günü olan 13 Mart sabahı saat 6’da havayı kontrol etmek üzere uyandık. Beklenenin aksine baktık ki rotalar tüm güzelliğiyle önümüzde ve hava açık.

 

Hemen çadırlarımızdan çıkıp, hazırlıklarımızı tamamlayıp saat 7.15’te rotaya doğru yola koyulduk. Bir kaç adım sonrasında heyecandan olsa gerek baktım ki Vedat kaskını almamış. Neyse ki rota dibine varmadan fark edip kaskımızda alıp devam ettik. Saat 08.00’de yaklaşımı tamamlayıp, son hazırlıklarımızı bitirmiş ve rotaya başlamıştık.

Vedat lider, ben artçı olarak Running belay yaparak rotaya başladık. Rotanın son kısmına kadar çok rahat bir şekilde tırmandık. Öyle ki her fırsatta dönüp arkama bakıp rotanın, manzaranın, bulunduğum o anın bol bol keyfini çıkardım =) Rotanın sonuna doğru önceden konuştuğumuz gibi sol kısımda bulunan buzdan ilerlemek istiyorduk, fakat Vedat buzun kötü olduğunu görünce devam edip kornişin altından bir sikkeyle ilk ve tek ara emniyet aletimizi attı ve sola yan geçiş yaptıktan sonra benimde gelmemle saat  08.40’ta rotayı tamamladık. Kışın çıktığımız ilk rotanın sevincini telsizle paylaşıp, bir  iki fotoğraf çektikten sonra Kapı’dan inişe geçtik ve kamp alanına dönüp başlangıç grubu arkadaşlarımızın eğitimine devam ettik.

 

Güzel ve dolu dolu geçen bir faaliyeti daha geride bıraktık. Gelişim grubu arkadaşlarım ve eğitmenlerime teşekkür ediyorum! Hep birlikte nice tırmanışlara…