Uludağ Kış Temel Eğitim Kampı – 4

Tarih:   6-8 Nisan 2012
Ekip:   17 Başlangıç,Gelişim grubu ve 2 eğitmen
Yazan:  Ebru Aktaş / Başlangıç

6 Ocak 2012 Cuma

Saat 21.00’da Beşiktaş kampüsünde buluşup,22.00 gibi yola çıktık. 22.30’da Kadıköy’den diğer ekibi aldık ve eskihisar iskelesine doğru yol aldık.Gece 4 civarı araçlardan indik ve yürüyüş için hazırlanmaya başladık.Hafif üşür pozisyonda bulunduktan sonra 2 eğitmen,gelişim grubu ve  17 kişilik başlangıç ekibi olarak yürüyüşe başladık.Yürüyüş hızlı tempoda ilerlemekteydi,çadırın ağırlığının da bana pek yardımcı olduğu söylenemezdi.1. saatin sonunda Lara ile birlikte grubun gerisinde kalmıştık.Burak Çağatay bize ağır ağır ama düzenli adım atmamızı ve herkesin kendi ritmine göre adım atması gerektiğini söyledi.Dediklerini uyguladık ve farketmeden grubu yakalamıştık bile.Kısa süre sonra 10 dklık bir mola verildi zaten.Mola sonrasında 1.5 saat daha yürüdük.

 7 Ocak 2012 Cumartesi

Saat 7 civarı kamp atacağımız alana varmıştık.07.30’a kadar her çadır grubunun kendi kar duvarını örmesi istendi ve örülmez ise kamp bitimine kadar öyle kalınacağı söylendi.Hava yeterince rüzgarlıydı.Bu bize Bora’nın Ballıkayalar Kampı’nda gösterdiği fırtınalı havada çadır kurulumunun simülasyonu gibiydi.Çadırları kurduktan sonra süre zarfında yarım yamalak da olsa kar duvarlarını örmüştük.Daha sonra dinlenmemiz için süre verildi.Saat 11.30 civarı kazmayla düşüş eğitimi için hazırlanmamız istendi.Kamp alanının arka kısmında bulunan yamaca gittik ve açılan rotalarda sırasıyla düşüş çalışmaya başladık.Faaliyete katılan kişi sayısının az olması,bu faaliyette bize daha fazla kayma imkanı tanıdı.Biraz daha kendimizi geliştirdik. Özellikle Burak Çağatay’ın kötü düştükten sonra bile söylediği “olsun”,”süper” tarzı sözleri bir çok kişinin kaymayı bırakmamasını sağladığını gördüm.Sonlara doğru açılan ve gerçekten dik olan rotalarda yapabildiğimiz düşüşleri,aslında pek de iyi yapamadığımızı öğrendik.Ve tekrar denemeye devam ettik.2 saatin sonunda çadırlara gidebileceğimiz söylendi.

Bir sonraki eğitim Aladağlar faaliyetinde öğretilen kar emniyet aletleriydi. 16.15 civarı kazmayla düşüş eğitimi aldığımız yamaca tekrar gittik.Kar babası,t profil,tek kazmayla emniyet,iki kazmayla emniyet,dead-man ile emniyet almayı tekrar hatırladık.Eğitimin pozitif olduğu yamaçlarda bu emniyet aletleriyle inişin yanı sıra çıkış da yapılabileceği gösterildi.Daha sonra bizden yapmamız istenilen emniyet metodlarını Sefa,Onur ve Çağatay tek tek test etti ve sonuçta hepsi sağlam çıktı =)

Yine yaklaşık 2 saat süren bu eğitimin sonunda çadırlara gidebileceğimiz söylendi.Bu kadar erken gönderilme  acaba gece yürüyüşüne mi uyandırılıcaz diye merak oluşturmuştu.Fakat gece yürüşüyü olmadı.

 8 Ocak 2012 Pazar

Sabah Sefa’nın sesiyle uyandık.Saat 7,15’di. 8’de zirve simülasyonu için hazır olmamız isteniyordu.8’de yürüşüye başladık.Bir süre sonra her çadır grubunun kendi izini açarak ilerlemesi istendi.İlerlediğimiz bölge yokuş yukarı olduğundan yorucu ama eğlenceli bir yürüyüştü.

Mola verdiğimiz yer Keşiştepe’nin önündeki düzlüktü.Keşiştepe’nin rotaları sırayla tanıtılırken, Diamond ve Diagonal ‘e tırmanın İTÜ’lü iki grup gördük.Daha sonra devam etmek isteyenlerle mini zirve denemesi yapılabileceği söylendi.Kaskı olmayanlar götürülmedi.Bir kaç arkadaşımız da yorgunluktan katılmadı.14 kişi olarak Sefa’nın eşliğinde artan eğimde yükselmeye başladık.Ve eğimin gittikçe artması hepimizi gerçekten mutlu ediyordu.Bir süre sonra Sefa’nın geri inmeye başladığını görünce korktuk acaba geri mi dönüyoruz diye.Daha sonra herkesin ortaya toplanması istendi.Üst kısmın buz olduğunu,ve önümüzdekiyle aramızda 6-7 iz adımından daha fazla bırakmamızı istedi.(Herhangi bir düşme durumunda sağlıklı bir şekilde durabilmek için). Sonra kazmayı buzda nasıl kullanacağımızı gösterdi.İşte o anlar faaliyetin en renkli anlarıydı diyebilirim.Kaçkarlardan önce mini de olsa kazma eğitimi alan ilk başlangıç olabilirmişiz. Bu da ayrı bir güzellik tabi.Sonra herkes önce kazmayı buza saplayıp,kendini ayaklarıyla da kendini güvene alarak ilerlemeye başladı.

Yamaç bitiminde tam üstteki düzlüğe çıkacakken başımı kaldırdığımda rüzgar,kar,tozdan önümü zor görebilmiştim.O anlık bir rüzgar olduğunu sanıp,2 dk bekledim. Fakat sırt hattının kendisinden dolayı öyle olduğunu anlayınca yukarı çıktım.Diğer arkadaşlarım da sırayla katıldılar.Etrafı seyredip,fotoğraf çekip biraz da dinlendikten sonra inişe geçtik. İniş çıkışa göre daha zevkliydi diyemem ama kolaydı.Bir süre normal indikten sonra,kamp alanına yakın düzlükte hepimiz karda hoplaya-zıplaya koşma yarışına girdik.Daha sonra kendimizi kara fırlatıp,kalkıp tekrar koştuk.( Bu da bir nevi antrenman sayılabilir)

12.15 civarı kamp alanına vardığımızda tek sıraya geçip,Sefa ve Burak Çağatay faaliyet hakkında görüşlerimizi aldı,eksik kaldığımız noktalar varsa tekrarlanabileceği söylendi.

Önemli bir konu olan fırtınada kamp kurma-toplamanın pratiğini biraz daha geliştirmemiz istendi.İlk seferde 15 dk ‘da kampı terkedicek durumda bulunmamız istendi fakat biz  5-6 dk geciktik.Bi sonra 5 dk’da kurmamız istendi , biz de buna yakın bir sürede kurabilmiştik.

Gelişim gurubu çadırını toplarken onları izledik ve yaklaşık 4-5 dk’da kamp alanını terketmeye hazır duruma geldiler.13.15 civarı geri dönüş yolunda yürüyüşe başlandı.İlerledikçe bizim o sevdiğimiz sert kar yokoldu ve kendini helva kıvamındaki toz kara bıraktı.Fakat fazla derin olmaması yürüyüşü zorlaştırmadı.

Saat 15.10’da otobüse varmıştık.emniyet aletleri,kazmaların teslimi yapıldı.(Dip not:Yanınızda herzaman su stoğunuz bulunsun) Yolda yemek molası verdikten sonra topçular iskelesinden eskihisara geçtik.Ve bu dönemki son kış faaliyetimizi de mutlu bir şekilde tamamlamış olduk =)

Dinamik başlangıç ekibine,sabırlarıyla eğitmenlere ve destekleriyle gelişime teşekkürler….

Tarih: 6-7-8 Nisan 2012
Ekip: 17 Başlangıç/4 Gelişim/2 Eğitmen
Yazan: Lara Özak/Başlangıç

22:10’da Beşiktaştan 22:45’te Kadıköy’den kalktı otobüs. 22 kişiyle yola çıktık. otobüste kazma,kürek,kar emniyet malzemeleri,bivak,ip ve ilkyardım çantası zimmetlendi bizlere. Eskihisar’a geldiğimizde 47 dakika feribot sırası bekledik. Uludağ’a doğru giderken yoldan Sefa’yı aldık ve 23 kişi olarak Uludağ’a vardık.

07.04.2012 – CUMARTESİ

04.00’te otobüsten inerek yürüyüş için hazırlanmaya başladık. Yürüyüş için uygun kıyafetleri giyip son olarak tozluklarıda takıp yürüyüşe hazırdım. 04.25’te yürüyüşe başladık. Hava sıcak ama çok rüzgarlıydı ve kar helva gibiydi. 1 saat yürüdükten sonra 10 dakikalık bir mola verdik. Yürürken rüzgar nedeniyle biraz denge bozukluğu yaşadım. Ebru’yla birlikte biraz geriden geldik yorulduğumuz için. Saat 7’ye doğru kampı kuracağımız alana ulaştık. Bu sefer çadırları grid düzende kurmak yerine her çadır grubu tek olarak hareket etti ve herkes kendine bir yer seçip çadırını kurup etrafına kar duvarı örmeye başladı.Tabi bunun için yarım saat süre verilmişti ve tam olarak tamamlayamadık duvarları. Saat 08:00 – 11:30 arası serbest zamandı. Bu sırada kar duvarını tamamlayıp,sıcak birşeyler içip,yemek yedik. 11.30 da sıraya girdiğimizde 20 dakika içinde kazma düşüş eğitimi için çöp poşetlerinide giyinmiş olarak hazır olun dendi. Hazırlandıktan sonra kamp alanının yakınında eğitime başladık. Sefa’yla Çağatay yaptığımız yanlışları bize söyleyerek yardımcı oldular. Eğitici ve eğlenceli bir kazma düşünden sonra kampa döndük, üstümüzdeki poşetlerden kurtulup 14:35’te sıraya girdik. Göstermemizi istediğiniz, kendinizi eksik hissettiğiniz konular var mı diye sordular ve bizden ses çıkmayınca 16:00’da hazır olun dediler. Aradaki boş zamanda yine kar duvarı yapmaya başladım çünkü güneşten duvarın bi kısmı erimiş ve yıkılmıştı. 16:00’da kar emniyet malzemeleriyle hazır olduğumuzda kazma düşüş eğitimi yaptığımız yere gittik ve bu malzemeleri nerde ve nasıl kullanacağımız gösterildi. Sonra grup olarak deadman,T-profil ve kazmalarla emniyet aldık ve eğitmenler sağlamlıklarını test ettiler. Daha sonra da tek sıra halinde 5-6 adımda bir değişerek yokuştan topukla inme ve ayağın ucuyla çıkma çalışması yaptık. Kamp alanına döndüğümüzde saat 18:00’e geliyordu. Kar duvarının bi kısmı yine yıkılmıştı ve 3. kez duvarı örmeye başladım. Sonra çadırlara girip yedik, içtik,uyuduk. Gece yürüyüşüne kaldırırlar diye akşamdan çantamızı hazırlamıştık ama boşuna hazırlamışız:(

08.04.2012 – PAZAR

Sabah Sefa çadırları dolaşarak 08:00’de hazır olun dedi. Çantamızı akşamdan hazırladığımız için rahatça kahvaltımızı yapıp sıraya girdik. Yanımıza mat,tulum,ocak,biraz abur cubur ve termosu aldık. 08:10 da Keşiştepe tarafına doğru yürümeye başladık. İlk başta tüm ekip tek sıra halinde ilerlerken sonra her çadır grubu kendi izini açarak yürümeye başladı. Bizim grup 09:07’de mola verilen yere vardığında herkes varmıştı bile. Biraz dinlendikten sonra Sefa Keşiştepe’nin rotalarını gösterdi bize. Daha sonra isteyenlerle birlikte tepeye çıkmaya başladık. 3 kişi Çağatay’la birlikte kamp alanına döndü.

Aramızda 5-6 adım kadar mesafe bırakarak ilerlemeye başladık. 10:30 da yolun dikleşmeye ve hafif buzlaşmaya başlayan kısmında mola verdik. Teknik kazmayı denedik sırayla. Yolun en eğlenceli kısmını çıkmaya geldi sıra. Kazmaları düşüşte tuttuğumuz gibi tutarak kara saplaya saplaya tırmandık. Vee saatler 11:00 i gösterirken sonunda tepeye çıktık.

Her ne kadar zirveye çıkmış olmasakta herkes çok mutluydu. Fotoğraf falan da çekildikten sonra 2’şer 2’şer inmeye başladık. Yürüyüşe ilk başladığımızda mola verdiğimiz yerde 11:25’te yine mola verdik. Kamp alanına dönerken koşarak indik ve çok eğlenceliydi. Arada bi kara gömüldük ama… 12:03’te kampımıza dönmüştük. Biraz dinlendik ve 13:00’te sıraya girdik. 10 dakikada çadırlar dahil tüm kamp yüküyle hazır olmamız gerekiyordu ama bi 5 dakika fazla sürdü. Saatler 13:25’i gösteriyor ve çadırları tekrar kurmamız için süre başlıyor. Çadırları tekrar kurup topluyoruz sonrada gelişimin çadır toplayışını izliyoruz. Yaptığımız hataları ve rüzgar ve fırtınada çadır kurup toplamanın püf noktalarını da öğrendikten sonra eğitimi tamamlıyoruz. Yola çıkmak için 5-10 dakika falan hazırlanma molasından sonra 14:15 gibi otobüse doğru yürümeye başladık. Kar yine vıcık vıcık olduğundan batarak, kayarak ilerledim. Yokuş yukarı çıkmadığımız için dönüş yolu çok güzeldi. 15:15’te otobüse vardık. Son hazırlıklarımıza da tamamladıktan sonra 15:45’te kalktı otobüs. Çadırlar haricindeki üzerimize zimmetlenen malzemeleri geri verdik. Çağatay faaliyetle ilgili görüşlerimizi aldı. Herkes çok memnundu bu faaliyetten. Aç ve susuz bi şekilde köfte yiyeceğimiz yere varmayı bekledim sabırsızlıkla. 18:00 gibi köfteci Yusuf’a gittik. Baya kalabalıktı. Güzel güzel karnımızıda doyurduktan sonra yola devam ettik. Topçular da 45 dakika feribot sırası bekledik. 20:50’de feribottan indik ve 21:37de Kadıköy’deydik ve böylece kış faaliyetleri içinde en eğitici ve eğlenceli olan faaliyetin sonuna gelmiş olduk.