Karakayalar Kaya Tırmanışı Eğitim Faaliyeti
Eğitmen: Sefa Börtücen, Rauf Osman Pınarbaşı, Bora Akaydın, Sinan Bayar, Eren Görenoğlu, Nuri Kayserilioğlu, Kaya Aydın Alpay
Gelişim Grubu: Özgür Ertem, Celal Aşkaroğulları, Coşkun Çiçek, Onur Alp, Onur Kiraz, Seval Balcı, Hümeyra Ergünen, Filiz Yıldız
Başlangıç Grubu: 53 kişi
Kamp Mevki: Eskişehir – Karakayalar
Kamp Tarihi: 27 Nisan – 1 Mayıs
Kulanılan Malzemeler: İp, emniyet kemeri, ATC, HMS karabina, ekspress, kask ve ya baret, kata, kamp malzemeleri (çadır, mat, uyku tulumu, ocak, mutfak gereçleri,…)
Tırmanılan Rotalar:
Sunset Yellow (5+)
Sadık Amca (5)
Destur (6)
Karakan (6-)
Mahalle Baskısı (5+
Bebek Mezarı
Şeşbeş (5)
Karamürsel Sepeti (6-)
Yeni açılan 2 rota
Yazan: Buket Öztürk
Cuma günü saat 21.30’da Beşiktaş’tan Eskişehir’e hareket edecek otobüs için Davutpaşa’dan 19.30’da çantalarımla yola çıktım. Çantalarımın tek parça olmayışının sebebi Eskişehir’de kamp kurulacak yere aracın direk götürecek olmasıydı. Yağmurlu hava ve kalabalık metrobüsler sebebiyle 21.00’da Beşiktaş’a vardım. Kamp malzemeleri paylaşıldıktan sonra 21.30’da yola çıkıldı.1 Mayıs’ın Salı gününe denk gelmesi sayesinde faaliyet 5 günü kapsıyordu. İki araçla yola çıkıldı. Verilen molada ikinci araç beklendiğinden, 1 saat vakit geçirdik mola yerinde ve su kaynağının yetersiz olabileceği düşüncesiyle su almak için ufak bir mola daha verildikten sonra kamp alanına sabaha karşı 3.30 gibi varıldı. Çadırlarımızı ızgara sistemde kurduktan sonra 4.30’da uyuyabildik.
Cumartesi sabah saat 6.00’da daha önce verilen ip inişi eğitimini kaçıran başlangıç grubu üyeleri için eğitim verildi. Eğitimi daha önce alan üyeler ise saat 10.00’da eğitimin devamına katıldı. Sadık Amca (5) ve Sunset Yellow (5+) rotalarında üsten emniyetli tırmanış, emniyet alma teknikleri eğitmenler tarafından ve gelişim üyelerinin yardımıyla öğretildi ve daha sonra iki gruba ayrılıp verilen eğitim başlangıç üyeleri tarafından uygulandı. Daha sonra açılan diğer rotalarda gruplara ayrılıp tırmanıldı. Herkesin eşit sayıda tırmanıp emniyet almasına dikkat edildi. Cumartesi günü ortalama 3 rota tırmandık kalabalık oluşumuzun sebebiyle. Daha sonra kamp alanına dönüp yemeğimizi yedikten sonra çayımızı alıp eğlenceli bir muhabbet ortamında bulduk kendimizi. Gece 11.00 mutlak sessizlik saati olarak belirlendi.
Pazar sabah saat 9.00’da tek sıra tırmanışa hazır olarak başladık. Cumartesi İstanbul’dan yola çıkanların katılımıyla kalabalık arttığından 4 gruba ayrıldık. Önce sanal lider tırmanış eğitimi verildi. Ekspressleri bolta takarak rotayı lider tırmanırken ikinci bir iple emniyetimizin alınıyor oluşuyla bu tırmanış sanal lider tırmanışa çevrildi. Aynı zamanda takış yönünün lider tırmanışta büyük öneme sahip oluşundan ötürü özellikle ekspressleri bolta, ipi de ekspresse doğru takmayı öğrendik. Daha sonra ayrı ayrı yerlerde açılan rotalarda tırmandık. Geçen sene tırmanamayıp aklımda kalan Destur (6) rotasını çıkabildiğim için ayriyetten huzurlu olaraktan günü tamamladım. Aynı zamanda slackline için kurulan iki düzenekte rotadan döndükten sonra yürümeyi denedik. Gece 11.00 mutlak sessizlik saati olarak belirlendi.
Pazartesi yine sabah saat 9.00’da tek sıra tırmanmaya hazırdık. Sayıca fazla olduğumuzdan Bebek Mezarı rotasının bulunduğu yerde yeni 3 rota açıldı. Rotalar tırmanıldıktan sonra aramızdan bir grup İstanbul’a geri döndü.23.00 mutlak sessizlikti ve ertesi gün 8.00’da kalkmak üzere uyuduk.
Salı günü sabah saat 8.00’da tek sıradaydık yine. Gerçek lider tırmanış yapmak isteyenlerin içinden eğitmenlerin uygun gördüğü başlangıç üyeleri Sadık Amca (5) ve Sunset Yellow (5+) rotalarında lider tırmandı. Son gün oluşu sebebiyle herkes tırmanmayı denemediği rotalara ve ya ikinci kez tırmanmak istediği rotalara yöneldi. Tırmanışlar esnasında herkesin aynı sayıda emniyet almasına ve tırmanmasına dikkat edildi. Salı günü tırmandığım son rota hakkında son birkaç şey söylemek istiyorum.2. kez Karakan rotasını çıkmak için emniyetimi alacak birini aradı gözüm ve buldum. Birlikte rotanın altına gittik. Şu ana kadar tırmandığım rotaların en keyiflisiydi, derecesi 6- ve 18 metre yüksekliğinde bir rotaydı .Keyif almamın sebebi sanırım, aşağıda beta veren bir kalabalığın olmadığı sadece emniyetçimin bulunduğunun verdiği bir huzurdu. Zevk alarak tırmandığımı gerçekten ilk kez orada hissettim.
Daha sonra artık rotalardan ayrılıp toparlanma vakti geldi. Son kez üstümüzdeki kirden kurtulmak için su kaynağına yöneldik çadır arkadaşımla ve günlerdir gördüğümüz koyun sürüsünün ortasında bulduk kendimizi. Neyse ki sürünün en minik kuzusunu kucaklayabildik. Herkes çadırlarını ve eşyalarını toparladıktan sonra, bizden kaynaklı ve ya değil etraftaki tüm çöpleri topladık ve otobüslere yöneldik. Saat 16.00’da iki otobüse doluştuktan sonra Eskişehir’de geçtiğimiz sene de uğradığımız mekana yol aldık. Orda karnımızı doyurduktan sonra tekrar yola çıktık. Ufak bir mola verdikten sonra saat 22.30 gibi İstanbul’a ayak bastık.