Kaletepe Kuzeybatı- Ortaburun Kuzeydoğu

Kaletepe Kuzeybatı Sırtı- Ortaburun Kuzeydoğu Yüzü

Ekip: Hacer Doğan, Sefa Börtücen

Malzemeler: 60 metre çift ip, 4’lü friend set(3,2,1 ve0.75 numaralar), 16’lı takoz seti, Sikke ve çekiçler(kullanılmadı), Kilitli karabina ve perlonlar, 11 ekspress

Tarih: 26-27 temmuz

Hacer’in ilk geleneksel tırmanış deneyimi olacağı ve iki rotanın da ulaşımının kolay olması nedeniyle Aladağların klasikleşmiş bu iki rotasını tırmanmaya karar verdik.

KALETEPE KUZEYBATI SIRTI:

 

Rota Sarımemetlerden bakıldığında kuzey-batı sırtı üzerinde bulunan dev çentikten başlıyor. Rotanın başladığı yere ulaşım biraz sıkıntılı. Mangırcı Boğazı’na giden patikaya girildikten sonra patikanın Kaletepe’ye doğru yükseldiği yerden Kaletepe kuzeybatı sırtına doğru sapılıyor. Çoğunlukla ormanın içinden yürüyerek ve orman bittikten sonra da basit kaya etaplarından tırmanarak rotanın girişine ulaşılıyor. Rota girişine kadar irtifanın büyük bir kısmı alınıyor ve yürümek oldukça zaman alıyor. Bu kısa rotayı tırmanmak için bu kadar yaklaşım yürüyüşü yapmak rotanın çekiciliğini azaltıyor.

 

1. İp Boyu (60 metre): Rota girişindeki küçük slabı tırmandıktan sonra dikleşen çatlağa geçiliyor. 10 metrelik bu çatlak rotanın en zor yeri(IV+) ve bu çatlağın içerisinde sıkışmış 1 numara stopper bulunuyor.

Çatlak bitiminde çürük kayalar bulunduğu için 5 metre kadar sola geçip basit yüzeylerden yükseldik. Tekrar bir sete ulaştığımız bu yerden 15 metre kadar çatlaktan yükselip dev setin altına istasyon kurduk(IV+).

2. İp Boyu(40 metre): Yaklaşık 5 metre genişliğindeki dev set üzerinde ilerleyerek sırtın dikleştiği yerden tekrar tırmanışa başladık. Basit ve setli yüzeylerden tırmanarak 40 metre sonunda sırt hattının iyice pozitifleştiği yere istasyon kurduk. Sonlara doğru çatlak içerisinde sabit bir sikke bulunuyor(III+).

Buradan 4-5 dakikalık bir yürüyüşle kaletepenin zirvesine ulaştık. Biraz  dinlendikten sonra daha zamanımızın olması nedeniyle teknik malzemeyi ortaburun kuzeydoğu yüzünün altına kadar götürüp bırakmaya karar verdik.

Önce kaletepe-cıngıllıbeşik beline, oradan da ortaburunun altından geçerek alaca yaylaya çıkan patikaya ulaştık. Teknik malzemelerimizi ortaburun kuzeydoğu yüzünün girişindeki slabı serbest olarak tırmandıktan sonra ulaşılan oyukta bıraktık. Mangırcı ormanının içerisinden giden patikadan kampa döndük.

Not: Rotanın ilk boyunda yan geçiş ve arada bulunan ağaç nedeniyle ip sürtünmesi çok fazla oluyor. Bu nedenle 1. İp boyunun ortasındaki yan geçişten sonra ara bir istasyon kurularak rotanın 3 ip boyu olarak tırmanılması daha uygun olur.

 

ORTABURUN KUZEYDOĞU YÜZÜ:

Rotaya girmek için sabah 7.30’da Sarımehmetler’ deki kampımızdan çıktık. Saat 08.45’te tırmanışa başladık.

Rota Ortaburun kuzeydoğu yüzü üzerindeki en kolay tırmanış hattını izliyor. Rota genel olarak dağı sağdan sola doğru çapraz bölen bir kulvar-baca sistemini takip ediyor.

Rotanın girişinde (III+) zorluğunda 15 metrelik slab etap bulunuyor. Biz bu kısmı bir gün önce serbest olarak geçip malzemelerimizi yukarı bırakmıştık. Bu bölümü yine serbest olarak katalarımızla tırmanarak yukarıdaki oyuğa ulaştık.(Bu bölümü serbest geçmek tehlikeli olabilir. Katalarınızı burada giymeyi ihmal etmeyin.)

1.İp Boyu(55 metre): Oyuğun solundaki yüzeyden tırmanışa başladık. Tırmanışın başladığı yerin 15 metre yukarısında kurumuş bir ağaç bulunuyor. Rotanın bize göre en keyifli bölümü burası. Genellikle sağlam kayada dik yükselerek çoğunluğu bacayı andıran ip boyunu tırmandık. Rotanın diğer bölümleri daha fazla toprak ve yosun içerirken bu ip boyu görece daha temiz. 55 metre sonunda ufak bir setin kenarına istasyon kurduk. Aradaki ağaç köklerinden emniyet alınabilir(V-).

2.İp Boyu(60 metre): Ufak bir tırmanışla küçük bir sete tırmanılıyor. Buradan basit tırmanışlarla (II) 20 metre kadar pozitif yüzeylerden ilerledik. Burada karşımıza sağ tarafta birbirine kaynamış sarı renkli kayası bulunan bir çatlak çıkıyor(10 metre).

1 Çürük gibi gözüken ama oldukça sağlam olan bu geniş ve biraz negatifleşen  çatlak(V-) zorluğunda. Bu çatlak bittikten sonra yine basit yüzeylerden(III) tırmanılarak rotanın ortasındaki içerisinde ot ve çarşak olan eğimli büyük yarığa ulaşılıyor. Bizim tırmandığımız 10 metrelik sarı kayalı çatlağa girmeden sol taraftan kolay yüzeylerden yukarı çıkılabilir.

3.İp Boyu(40 metre): Dev otlu yarık üzerinde 10 metre kadar serbest olarak ilerledik ve yarığın sol yüzeyinden tırmanmaya başladık. Bu yüzeyde tırmanılabilecek alternatif hatlar var. Biz gözümüze kestirdiğimiz en kolay hattı tırmandık. Tırmandığımız hat üzerinde 2-3 tana yeşil ağaç bulunuyordu. Bu ağaçlar hem ip sürtünmesini arttırdığı hem de tırmanışa engel olduğu için rotanın en sevimsiz ip boyu oldu. İp boyunun sonlarına doğru birbirine dayalı duran 2-3 metrelik kaya blokları bulunuyor. 40 metre sonunda ulaşılan ufak bir sette kaya babasından istasyon kurduk. (III+)

4.İp boyu(60 metre): İlk 15 metresi basit tırmanışlarla(II-III)ufak bir oyuğa ulaşıyor. Bu oyuğun solunda bulunan küçük kuleden kuzeydoğu yüzünün sol bölümünü görmek mümkün. Burası dışında genelde rotada görüş açısı dar. Bu bölümden sonra rota tekrar dikleşiyor. Aralarda kaya babası ve ağaç kökü emniyet olarak kullanılabilir. 60 metre sonunda ufak bir sette istasyon kurduk.(IV)

5.İp boyu(30 metre): Bulunduğumuz setten yukarı çıkmak için iki alternatif vardı.İlki doğru yukarı devam eden pozitif yosunlu baca. Diğeri ise sol yüzeyden giden dik, boşluklu ama yine yosunlu olan çatlak hattı. Biz daha sağlam ve keyifli olacağını düşündüğümüz için sol yüzeydeki çatlağı tırmanmaya karar verdik.

 

Burası rotada belki de boşluk hissinin rahatsız ettiği tek yer. Tırmanış son 10 metrede zorlaşıyor. Bu bölümde özellikle ayaklar küçülüyor ama tutamaklar rahat. Ara emniyet olarak kullanılabilecek bir kum saati bulunuyor. Hattın pozitifleştiği yere istasyon kurduk. Son bölümü belki de rotanın en zor yeri.(V-).

 

 

Buradan 7-8 metrelik basit bir tırmanışla zirve platosuna ulaştık. Rotayı saat 14.30’da tamamlamış olduk.

 

 

Burada 20 dakika kadar mola verdik ve malzemeleri düzenledik. Plato üzerinden güneye doğru ilerledik. Patikaya ulaşınca sola doğru, rotanın başladığı yere zikzak çizen patikadan inişe geçtik. Rotanın girişinde ufak bir mola verdikten sonra kampa geri döndük. Ertesi gün akşama kadar dinlendikten sonra kampımızı Kazıklı Vadisi’ne taşıdık.

Not: Rota son derece iyi emniyet imkanı veriyor. Bu nedenle sikke kullanmaya gerek yok. Rotanın irtifasının düşük olması nedeniyle rotanın bazı yerlerinde çok fazla toprak, ağaç ve yosun bulunuyor. Bunlarla beraber rotada çok fazla set olması tırmanışın keyfini düşürüyor.