Süphan Dağı Faaliyeti

Süphan Dağı Faaliyeti (4058m.) 

Adilcevaz,BİTLİS

Tarih: 8-11 Temmuz 2014

Ekip\Yazan : Kenan YILMAZ, Mehmet ÖKSÜZ

 

08 Temmuz 2014

Birkaç ay öncesinden planladığımız faaliyetin günü nihayet gelmişti. Türkiye’ nin 3.yüksek zirvesine çıkacaktık.Gece hemen her faaliyet öncesi olduğu gibi uyuyamamış ve havaalanına 3 saat erken gidip Kenan’a muhtemelen uyuyup kalacağım yeri tarif edip biraz kestirmiştim.Uyandığımda Kenan’ın henüz gelemediğini ve yetişmesinin zor olacağını fark edince hemen alternatif bir faaliyet planladım. 4 gün Van kahvaltısı =)

Neyse ki ucu ucuna yetişip uçağa bindik. Bu faaliyete olası aksilikleri düşünerek 4 gün ayırmıştık.Ne de olsa biz zirveye giderken molada uyuya kalan sonra da ‘’Geç oldu, artık dönelim.’’ diyen rahat bir ekiptik.Van havaalanından 11:00’da bizi karşılayan Ömer’ le önce Adilcevaz İlçe Jandarma’ya oradan da izinleri halledince doğru Süphan’ın eteğine kurulmuş olan Kışkılı Köyü’ne gittik.

Saat 16:00 da buradan Süphan’a doğru hareket ettik.18:00 da At Yaylası(2600m.) denilen bölgeye gelmiştik ki hava bozmaya başladı.Hemen çadırımızı kurduk.

Aşağıda görünen Van gölü üzerinde hava çok iyiyken burada çok şiddetli bir sağanak başlamıştı.Yağış yüzünden gece burada konakladık.

09 Temmuz 2014

Sabah erken kalkıp faaliyeti tamamlamak istiyorduk fakat yerlerin biraz kurumasını bekleyip ancak saat 09:00 da hareket edebildik. Etrafta yağmurdan en ufak bir iz kalmamış, volkanik kum suyu emip geride kuru bir yüzey bırakmıştı.Burada kamp alanı seçimine çok dikkat edilmeli.Olası sel yatağına kurulacak kamp felaketle sonuçlanabilir.Kavurucu güneşin yerini bir anda sağanak, dolu alabiliyordu ki bu duruma birkaç gün içinde defalarca tanık olduk. Ayrıca dağın üzerinde çok şiddetli sel olduğunu gösteren izler canlı duruyordu.Saat 13:00 da 3600m. de havanın yeniden bozacağı belli olunca iki küçük dere arasına hemen çadırımızı kurduk. Bu irtifaya kadar hiçbir su kaynağı yoktu.

Bugün de bizi,çok güzel güneşli havada aniden bastıran şiddetli dolu durdurdu.Faaliyetlerin en sıkıcı kısımları olan çadır içinde havanın düzelmesini beklemeyi çay,kahve içip sohbetle geçiştirdik.

10 Temmuz 2014

Saat 09:00 da zirveye harekete geçtik. 3600m deki ikinci kamp alanımıza kadar hiçbir teknik kısım yoktu, sıkıcıydı. Bu noktadan sonra eğim arttı ve biraz da olsa tırmanışa hareket geldi. Volkanik bir dağ olan Süphan’ın kraterine girmiştik. Adeta Mars’ta göreve gelmiş gibiydik. Ortam çok farklı bir yapıdaydı. Kraterin çok büyük olması ve içindeki tepeler, gerçek zirveyi bulmayı zorlaştırılıyordu. Kaya babası ve birçok isimin kazındığı taşlara ulaşınca zirvede olduğumuzu anladık. Aşağıdan belli olmayan zirveden her yer görünüyordu.Van gölü havzası ayaklarımızın altındaydı.

Saat 10:30 olmuş ama tüm delillere rağmen kafamızda bir şüphe;acaba zirve buramı, yoksa şura mı, yoksa… Buraya kadar gelip yanlış yerde zirveye çıktığımızı düşünmek bizi aşağıdan gürültüleri gelen ekibi bekleyip zirveyi teyit etme gereğini duyurdu. Bu arada bizde suphangle yapmaya koyulduk. Süphan’ da suphangle yapıp afiyetle yedik.

12 kişilik grubun bize doğru gelince yabancı olduklarını görüp ‘’Aranızda Türk var mı?’’ diye sorduk. Hep bir ağızdan ‘’Men Türk’üm, Mende , Eee Mende, Biz Hepimiz Türk’üz’’ cevabıyla grubun İran\Tebriz Azeri Türkü olduklarını öğrendik.Bizim Türk’ten kastımız yerel birileri varmıydı ama olsun zirvenin burası olduğunu onlarla teyit ettik.Bu grup günübirlik gelmiş ve şanslarından bugün hava hiç bozmamıştı. Biz ise 3.günümüzdeydik. Neyse grupla tanışıp, Savalan(4811) ve Demavend(5671)’e en kısa zaman da icabet etmek üzere davet alıp inişe geçtik.

 

Hızlı adımlarla 12:30 dan 14:30 a kadar inişi tamamladık.

Jandarmayı aradık, Kışkılı köyünden tuttuğumuz araçla göl kenarındaki Bitlis-Van karayoluna indik.Akşam oluyordu ve Bitlis tarafına giden yol tıklım tıklım iken Van tarafına hemen hemen hiç araç gitmiyordu.Bunun nedeninin Van\Erciş’in, Adilcevaz’ a göre daha gelişmiş olması ve sabah işini alışverişini tamamlayanların akşam dönüşe geçtiğinden kaynaklandığını öğrendik.  2 otostop çekip, 2 de araç kiralayıp Erciş’ten Van’a geçmeyi nihayet başardık..

Bu faaliyette ara ulaşım için araç tutmadığımızdan özellikle dönüşte sıkıntı yaşadık.Aramızda ‘’Şayet bizi bekleyen bir araç olsaydı ve hava şartları müsaade etseydi, 160km ötedeki Ağrı Dağı’na da bir çıkma şansımız olurdu. Ne de olsa 4058m irtifaya çıkıldığından aklimatizasyon ihtiyacı olmayacak ve 4300m deki Ağrı kampına 1 günde ulaşıp ertesi gün zirveyi deneyebilecektik.’’ tartışmasına rağmen faaliyeti sorunsuz tamamlamıştık. İyi ki evde rahat koltuğumda oturmaktansa dağda taş, toprak üstünde olmayı tercih etmişim.

Video:

Fotoğraflar için Kenan’a, video için kendime, özellikle de Van UMKE personeli Ömer BARANSEL’ e misafirperverliği için teşekkür ederiz.

Saygılarımla…

Mehmet Celalettin ÖKSÜZ