Lahitkaya Klasik

Tarih:15 Ocak 2015

Kamp Alanı:Kocadölek

Ekip:Murat Gezer, Şükrü Sarı

Malzemeler:Kask, Yürüyüş Kazması, Krampon, Bivak (Krampon ve bivak kullanılmadı.)

Faaliyet Süresi:10 Saat

 Yazan: Murat Gezer

Başlangıç eğitim faaliyeti dolayısıyla bulunduğumuz Aladağlar’da gelişim ekibinin kalabalık olması nedeniyle bireysel faaliyet düzenlemeye karar vermiştik. Seviyemize uygun birkaç seçenek arasından Lahitkaya’da karar kıldık. Eski raporları okuyup, daha önce çıkışı gerçekleştirenlerden bilgi aldıktan sonra faaliyet planımızı yaptık.

14 Ocak günü başlangıç grubuyla beraber kamp alanımız olan Kocadölek’e varmıştık. O gün kendimizi fazla yormadık ve gece 01:30’da kalkmak üzere akşam 18:00’da tulumlarımıza girdik.

15 Ocak Saat 01:30

Planladığımız gibi 01:30’da kalktık ve bir şeyler atıştırıp kahvelerimizi içtikten sonra yatmadan hazırladığımız zirve çantamızı alıp çadırdan çıktık. Dışarıda kalan fermuarlı tozluklarımız donduğu için giyerken bir hayli zorlandık ve bu, planda 15 dakikalık bir gecikmeye neden oldu. Önceden planladığımız üzere, bizimle aynı zirveye gidecek olan Mehmet Abi, Merve ve Alper Abi’yle birlikte 02:20’de kamp alanından ayrıldık. Kocadölek’ten Sıyırma Vadisi’ne geçerek vadi boyunca kuzey yamacından yürümeyi planlıyorduk. Ancak gece karanlığında vadinin girişi konusunda muallakta kaldık ve Güvercinlik Tepeleri’ne doğru yükseldik. Daha sonra yanlış yolda olduğumuza dair şüphelerimiz arttı ve kamp alanıyla irtibata geçme kararı aldık. Berkcan’ın yönlendirmesiyle vadi girişine doğru yöneldik. Sıyırma Vadisi’ne girdikten sonra yaklaşık yarım saat yürüdük ve mağaraların olduğu yere vardık.

Saat 03:50

Burada mola verdiğimizde saat 03:50’yi gösteriyordu. 15 dakikalık molamızın ardından tekrar yürüyüşe başladık. Kar durumu çok iyi olmasa da çok kötü de sayılmazdı. Genelde dizimize kadar batıyorduk. Ancak yer yer bele kadar gömüldüğümüz de oluyordu. Mehmet Abi için ise durum biraz daha farklıydı. O, genelde beline kadar batıyordu. Yine aynı tempoda bir buçuk saat yürüdükten sonra bir mola daha verdik. Molayı verdiğimiz yerden Sıyırma Geçidi’ni görebiliyorduk. Lahitkaya hizasında verdiğimiz bu moladan sonra yarım saat daha yürüdük. Ancak Mehmet Abi karda çok fazla battığı için geri dönmeye karar verdi ve o ekip, bizden ayrılarak kampa dönüşe geçti. Bu sırada saat 07:20 civarıydı. Biz Murat’la devam ederek yaklaşık 40 dakika yürüdük ve Sıyırma Geçidi’ni geçerek biraz ilerleyip

Güzeller Batı Çanağı’nda 20 dakikalık bir mola daha verdik.

Burada su kaynatıp bir şeyler yedikten sonra 08:20’de tekrar yola koyulduk. Mola verdiğimiz yerden Lahitkaya’nın doğu yüzünü görüyorduk. Burada gözümüze 2 rota kestirdik ve daha kolay olacağını düşündüğümüz karlı etaba girmeye karar verdik. Geniş, karlı yaklaşık 30 derece eğimli bir yamaçtan güneybatıya doğru yükseldik. Daha sonra yönümüzü kuzeybatıya çevirdik ve Lahitkaya zirvesine doğru yürümeye devam ettik.

 

 

Yer yer slab kaya etapları karşımıza çıktı. Buralarda yükselmekte biraz zorlandık ve batonları çantaya koyup kazmalarımızı elimize aldık. Küçük tırmanışlardan sonra tekrar karlı bir yamaca vardık. Bu sırada bulutlar iyice gökyüzünü kapamış ve hafif kar yağışı başlamıştı. Biraz daha yükselerek üstümüzdeki tepeye çıkıp zirveyi görmeyi umuyorduk. Eğer zirve uzaktaysa geri dönecektik. 10 dakika sonra tepeye çıktığımızda karşımıza tüm ihtişamıyla Kocadölek ve Emli Ormanı çıkınca o tepenin zirve olduğunu fark ettik.

 

 

Saat 10:15

Bu beklenmedik zirve bizi son derece mutlu etmişti. Bir şeyi başarmış olmanın verdiği sevinçle zirve defterini imzaladık, bir kaç fotoğraf çektik ve olumsuz hava nedeniyle fazla zaman kaybetmeden inişe geçtik. Çıktığımız rota inişe pek elverişli olmadığı için sırttan biraz güneye doğru ilerledik. Uygun gördüğümüz karlı bir yerden inişe geçtik. Buradan Güzeller Batı Çanağı’na indik ve ardından Sıyırma Geçidi’ni geçerek vadi boyunca Kocadölek’e doğru geldiğimiz yoldan yürüdük. Yanımıza güneş gözlüğü almayı unutmuştuk. Zaman ilerledikte kar iyice canımızı sıkmaya başlamıştı. Rahatsız edici güneş ışınları yorgunlukla birleşince inişimiz tahmin ettiğimiz kadar kolay olmadı. İnişte 2 mola verdik. Yaklaşık 2 saat süren iniş yolculuğundan sonra 12:20’de kamp alanına vardık.

Kar koşulları uygun olursa Lahitkaya’ya çıktığımız doğu yüzünden kramponla çok rahat bir çıkış gerçekleştirilebilir. Biz ne iyi ne de kötü kar koşullarıyla karşılaştık. Kar işimizi kolaylaştırmadığı gibi çok fazla da zorlaştırmadı. Tabi hiç kar olmadığı zaman oradan çıkış ne kadar kolay olur bilemiyorum.

Sapmalar olsada gps verileri bu şekilde: