Tarih: 04.07.2022

Zorluk: III, IV- (kilit)

Malzemeler: Çekiç, 2x yarım ip 50m, muhtelif uzunluklarda perlon, 7x çeşitli türlerde sikke (kullanılmadı), 0.75 1 ve 2 numara cam(kullanılmadı), kişisel emniyet malzemeleri.

Ekip: Osman Bahadır Tortop, Serkan Çelik

Başlangıç grubunun Trans Aladağlar faaliyetinde planladığımız Kızılkaya ve Direktaş klasik rotalarından ilki olan Kızılkaya’yı Çelikbuyduran’da kamp yaptığımız ilk günün sabahında gerçekleştirip Yedigöller’e doğru yola koyulduk. Akşama doğru geldiğimiz Yedigöller’de hem faaliyetin hem de kampı taşımanın yorgunluğu vardı üstümüzde. Yemeğimizi yiyip ertesi sabah gireceğimiz Direktaş Klasik rotasının plan ve malzeme ayarlamasını yaparak dinlenmeye geçtik. 

Sabah 6 gibi uyanıp kahvaltımızı yaptık. Daha sonra ben Direktaş Dihedral rotasına girecek olan Tarık ve Dilruba’yı çekmek için biraz erken yola çıktım. Serkan abi ve Ata ile rota girişinde buluşmak üzere sözleştik. Tarık ve Dilruba’yı biraz çektikten sonra rota girişine gitmek üzere ayrıldım. Rota girişine geldiğimde Serkan abi ve Ata’nın da yeni geldiğini öğrenerek son hazırlıklarımızı yapıp, batonlarımızı uygun bir yere bırakarak çarşakta yükselmeye başladık.

İlk çarşak etabı geçtikten sonra Ata kendini iyi hissetmediğini söyleyerek kampa dönmek istediğini belirtip geri dönüşe geçti. Buradan itibaren rotaya Serkan abiyle beraber devam edecektik. Yer yer çarşak ve ufak kaya tırmanışlarından sonra rotanın asıl başlangıcı olan slab kilide ulaştık.

İlkten katalarımı giymeden botlarla slab yüzeyde ince çıkıntılarda yükselmeyi denedim. Pek hissiyat alamadığımdan tekrar geri inerek katalarımı giymeye karar verdim. Tekrar denediğimde birkaç saniye nefesimi tutarak kilit etabı geçip rotanın bağlandığı baca hattına doğru yan geçiş yapmaya başlamıştım. Burada bulunan iki sikkeden istasyon kurarak, Serkan abiyi yanıma aldım. 

Bu kısımdan sonra ipi toplayıp ve tekrar botları giyip baca hattından serbest tırmanmaya devam ettik. Buradaki sikkeden sonra aslında rota sağ ve sol olmak üzere iki baca kısma ayrılıp aynı yerde tekrar birleşiyor. Ben gözüme daha kolay gelen sağ kısımdan ilerlemeye karar verdim. Bu hattın sonunda sağımda bir sikke görerek doğru yerden ilerlediğimize emin oldum. 

Bu kısımdan sonra sola doğru ufak bir yan geçiş yapıp sonu baca olarak devam eden çarşak bir kulvara girdik. 

Kulvarın bitmeye başladığı yerde tekrar bir sikke gördük. Bacanın sonunda dik olan bir kaya çıkıntısını referans alıp yükselmeye devam ettik. Burada yine bir sikke görüp rotanın devamını gösteren taş babalara doğru birkaç metrelik bir iniş ve yan geçiş sonrası bizi zirve hattına bağlayacak son tırmanış etabına girdik.

Burada taş düşme riski daha az ve tırmanış vermesi bakımından slab etaba girmeye karar verdim. Sağ kısımda yine bol çarşaktan oluşan bir hat mevcut.

Bu tırmanış etabı da bitince artık zirve hattına bağlanacağınız bu son kısım bulunuyor. Buradan da kısa bir yükselmeyle zirveye ulaşıyorsunuz. 

Zirvede manzaranın tadını çıkarıp biraz birşeyler atıştırdıktan sonra iniş için hazırlanmaya başladık.

Zirvede, zirve defterini taşların altında bulsak da yanımızda kalem olmadığından dolayı bir şeyler yazamadan tekrar yerine bıraktık.

Son etapta çarşaktan dolayı çıkmak istemediğimiz çarşak kulvara doğru devam edip inişimizi bu kısımdan dikkatlice yaptık.

Daha sonra son sikkeyi gördüğümüz noktaya tekrar gelerek ip inişlerimize başladık. Toplamda 4 defa sikke(ler)den inecek şekilde rota girişine kadar geldik ve devamında çarşaktan inerek batonlarımızı bıraktığımız noktaya ulaştık ve kampa döndük. 

Notlar ve Öneriler;

-Çıkarken pek olmasa da ip inişlerinde taş düşürme riski bulunmakta bu yüzden istasyonlarda beklerken kendinizi korumak epey önemli. 

-Daha az ip inişi yapmak mümkün fakat bu beraberinde ipin takılması gibi sorunları da beraberinde getirebilir.

Yer yer boşluk hissi olan ve keyifli tırmanış etapları içeren rotadan beklediğimden daha fazla keyif aldım. 

İki gün üst üste Kızılkaya ve Direktaş tırmanışlarında partnerlik yapan Serkan abiye, kampa döndüğümüzde yiyecek ve içecek birşeyler hazırlayıp, kulüp kültürünü yaşatan Tarık ve Sefa’ya ve bu faaliyeti yapmamızı mümkün kılan kulübümüz YTÜDAK’a teşekkürlerimle.

Tırmanışla kalın.