YTÜDAK – Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü' nün Kulüp Tüzüğü , kulüp tanıtım yazısı, iletişim bilgileri, faaliyet raporları ile kulüp hakkındaki duyuru ve haberleri içeren websitesi.
Tarih: 11.07.2024
Ekip: Berke Oran, Görkem Parlak
Yazan: Berke Oran, Görkem Parlak
Kamp Yeri: Karagöl Kamp Alanı
Malzemeler: 1 set cam,1 set takoz,dynamalar,bivak,atıştırmalıklar,kişisel emniyet malzemeleri
Süre: 5 saat 30 dakika
10.07.2024
Başlangıca yönelik Trans Aladağlar faaliyetini fırsat bilip Görkem ile Karagöl’de bir tırmanış planlamıştık. Havanın bir gün öncesinde sağanak yağışlı olması umutlarımızı azaltsa da akşam üzeri açan güneş, ibreleri tekrar Bülent Amca’ya çevirmişti. Başlangıç eğitiminin bitmesi ile kendimize eğitimde kullanılan malzemelerden birer set ayırdık; güzel bir akşam yemeği ile günü noktalayıp erkenden uyuduk.
11.07.2024
Saat 05.00’te alarmlarla uyandık.Görkem ile çadırdan çıkıp önceki gece bivak eğitimini tamamlayan başlangıç grubunu uyandırıp kaldıkları bivakları istedik. Bivakları aldıktan sonra çantalarımızı hazırlayıp kahvaltı yapacaktık ama ben rota konusunda heyecanlı olduğum için birkaç atıştırmalık ile bu öğünü geçiştirmiş olduk. Saat 06.00 gibi rotaya yaklaşıma başladık. Bugün eğitimin son günü olduğu ve balıkçıya gidileceği için bir yandan zamanla yarışacaktık. Çarşak etabı hızlıca bitirdikten sonra ilk free etap olan II-III derece bandındaki etabı, hem daha hızlı hem daha güvenli olması için kaya tırmanış ayakkabılarımız ile çıkmaya karar verdik. Bu etabı geçtikten sonra 07.00 gibi rota dibindeydik.
Fotoğraf 1: Yaklaşım ve Topo
- ip boyu, II-III, 45 metre (Berke):
Bariz belli olan bacanın girişinden hızlıca hazırlanıp rotaya girdim. İrili ufaklı kolay baca etaplarından sonra kilide geldiğimde istasyon kurmayı hedefliyordum. Etapları geçtikten yaklaşık 40 metre sonra iki adet devasa takoz taşı geçmekte biraz zorlanınca o noktayı kilit sanıp devasa babaya bir makro cam atarak istasyonu kurdum ve Görkem’i yanıma aldım. Kilit etabın fotoğrafını çıktı almıştık fakat Görkem’in çantasındaydı. Görkem yanıma gelince fotoğrafı çıkarttık ve yanlış yere istasyon kurduğumu anladık. 2. ip boyuna bu noktadan başlatmak yerine tekrar tırmanışa başlayıp asıl istasyon kurulması gereken yerde istasyon kurmaya karar verdik. Devasa iki takoz taşın yanında kolay bir geçişin olduğunu fark etmemiştim. O noktayı Görkem’in fark edip bana göstermesiyle 5-10 metre yükselip kilit bacanın altındaki dev sette 2 noktalı makro camden istasyon kurdum ve Görkem’i tekrar yanıma aldım.
fotoğraf 2:Kilit etap sanıp istasyon kurduğum 2 devasa takoz taş
Fotoğraf 3: Islanmış kilit etabın ardından devam ediyorum
- ip boyu, III-IV+, 55 metre (Berke):
İlk ip boyunda yaşanan talihsizlik hem beni biraz üzmüş hem de bize vakit kaybettirmişti. Çok fazla dinlenmeden 2. ip boyuna başlayacaktım fakat kilit etaptaki bacadan mevsimden dolayı su akıyordu. Baca ıslak olduğu için sağ tarafındaki baca geçişine nazaran daha kolay ama malzeme atma imkanının olmadığı bir noktaya giriş yaptım. Malzeme atmadan yaptığım bu 6-7 metrelik geçiş hem Görkem’i hem beni terletti. 2-3 dakikalık ölüm sessizliğinden sonra etabı bitirdim ve kilit bacanın üstüne çıkıp yoluma kolay çarşak etaptan devam ettim. İpin sonuna kadar irili ufaklı setleri geçtikten sonra ikiye ayrılan bir yol ile karşılaştım.Sol taraftaki baca geçişi en az VI derecelik bir geçiş olduğunu düşündüğümden sağ tarafa doğru yönelip 1 takoz ve 2 camden 3 noktalı istasyon kurdum.
Fotoğraf 3: 2.ip boyu sonuna kurduğum istasyon
- ip boyu, II-III, 60 metre (Berke):
En kolay ip boyu olarak düşündüğümüz tırmanışın ardından ipin sonuna doğru 2 mikro, 1 makro camden 3 noktalı istasyon kurdum ve Görkem’i yanıma aldım.
Fotoğraf 4: 3. ip boyu sonuna kurduğum istasyon
Fotoğraf 5: Görkem 4.ip boyu başında
- ip boyu, III-IV, 45 metre (Görkem):
Son ip boyu olduğunu düşünerek başladığım bu ip boyunda oldukça eğlenceli baca etapları çıkarak devam ettim. Bacalar oldukça sağlam ve 1-2 numara camlar alıyor. Ancak karşılaştığım ilk bacada büyükçe bir taş oynuyordu (Fotoğraf 5’te görünen yerde). Berke’ye bu kayaya dokunmaması gerektiğini söyleyip ip boyuna devam ettim. Rota sonuna gelmeyi beklediğim halde hala zirve hattından oldukça uzakta olduğumu gördüm. İpin son 10 metresi kaldığında üst taraf hiç istasyon kurmaya müsait görünmüyordu.Bu yüzden istasyon kurup Berkeyi yanıma aldım. Çok doğru bir karar olduğunu sonraki ip boyuna başladığımda görecektim. Berke yanıma gelince en az 1 ip boyu daha gitmemiz gerektiğini söyledim.
- ip boyu, IV, 55 metre(Görkem):
Bu ip boyuna çok çürük bir etaptan başladım. Malzeme almayan, alsa da çürüklükten dolayı çok bir anlamı olmayan dik ve tehlikeli bir etaptan sonra çürüklüğün iyice artması ve beklediğimizden daha fazla ip boyu çıkması nedeniyle kafamda tırmanışı bir an önce bitirmek vardı. Dahası bulutlar da yağmurun geldiğini söylüyordu. Kelkır Tepe zirve hattının güney tarafına doğru yükseldiğini bildiğim için toponun aksine kuzeye (yani rotanın sağına) doğru yükselmeye başladım. Bu kararımda sol tarafın daha dik ve çürük görünmesi de etkiliydi. İpin bitmesine yakın sağ taraftaki kulvara girip normal rotadan iyice uzaklaşmış bir şekilde ama sağlam kayada istasyon kurdum. Ancak hala zirve hattının çok altındaydık. Bu ip boyunda neredeyse hiç malzeme atmadım ve çürüklükten dolayı Berke’ye çok fazla taş düşüyordu. Tırmanışın en tehlikeli ip boyuydu diyebilirim.
Fotoğraf 6: 5.ip boyunda Görkem
6. ip boyu, II-III, 50 metre (free) (Berke)
Aksiyonlu ip boyundan sonra ben de rotayı bol bol taşlayarak Görkem’in yanına çıktım. Rotanın sonuna doğru Görkem’den gelen “Berke bir ip boyu daha var” seslenişi karşılıklı olarak gerginliğimizi son noktaya taşımıştı. İstasyona vardıktan sonra Görkem ile beraber düşünüp ortak karar ile son ip boyunu free geçmeye karar verdik. Görkem istasyon ve ipi toplarken ben sola doğru tırmanışa başladım. Yaklaşık 50 metre kolay tırmanışın ardından Kelkır Tepesi’nde sevinç çığlıklarımla Görkem’e müjdeyi verdim. Görkem de yaklaşık 5 dakika sonra yanıma ulaşarak partiye katıldı.Karşılıklı kucaklaşma, fotoğraf çekimi ve dinlenmenin ardından başlangıç grubuna yetişmek ve yaklaşan kara bulutlara yakalanmamak için inişe geçtik.
Fotoğraf 7: Rota sonundan iniş için gittiğimiz İskit Tepe’nin (kırmızı ok) sağından İspir Geçidi’ne ulaşım (kırmızı yuvarlak içinde)
İniş (Görkem):
Zirvede telefon çektiği için şehir sorumlusuna haber verme aşamasından sonra iniş yoluna koyulduk. Rotayı açanlar inişi Kelkır Tepe ile Davlumbaz arasındaki belden bazı yerlerde kar üstünde kayarak yapmış. Ben Trans faaliyetinde çok az kişi olmamızdan ötürü bilek burkulması vb. riskleri göze almak istemediğimden farklı bir rotadan inmeyi önermiştim. İniş rotası Dursun Şimşek’in “Adım Adım Aladağlar” kitabında gördüğüm bir yürüyüş rotasıydı. Yukarıda durumu değerlendirip bu rotadan inmeye karar verdik. Kuzeybatıya İskit tepenin olduğu yere doğru yürüdük. Buradan İspir Geçidi’ne ulaşıp çarşak-taş karışımı yamaçtan inmeye başladık. Yaklaşık bir buçuk saatin ardından Karagöl’e ulaşarak faaliyeti bitirdik. Benim için klasikleşen başlangıca kamp yüküyle koşarak yetişme olayının ardından traktöre vardık ve balıkçıya doğru yola çıktık.
Fotoğraf 8: İniş rotası. Fotoğraf ve Topo: Adım Adım Aladağlar, Dursun Şimşek
Son olarak rotayı açan İTÜDAK ekibine, çok az kişi olmamıza rağmen başlangıç eğitimini üstlenen Yiğit ile Tuğba’ya ve bize bu tırmanışı yapabilmemizi mümkün kılan bilgi birikimini sağlayan kulübümüz YTÜDAK’a teşekkür ederiz. Tırmanışla kalın.
