2001

Yeni bir faaliyet, yine bir heyecan... Ufukta Uludağ gözükürken ilk kış kampımızı ve kış eğitimimizi yapacak olmamız bizleri daha da bir istekli yapıyordu. Bizi götürecek olan otobüse gidene kadar yaşadıklarımdan şu sonucu çıkardım: İstanbul´da İETT´ye(özellikle de 110, 112, 114 ve 123) binmek, dağcılık yapmaktan daha zor.

Uzun zamandır faaliyete gitmediğim için Uludağ faaliyeti öncesinde gayet heyecanlı idim. Eylüldeki Kaçkar buzul eğitiminden sonraki ilk faaliyet. Belki de heyecanımın sebebi budur diye düşünüyorum. Faaliyetler arasındaki gün sayısı arttıkça heyecanda artıyor. Özlüyor muyum ne?

Genel bir yazı yazmayı tercih ederdim ama gruptakileri, yazıya dahil edecek kadar tanımıyorum. Daha ilk eğitim kampı ne de olsa…Biraz şahsi bir yazı olacak bu yüzden. Belki de tam da bu yüzden birkaç kişinin de ´şahsi´ düşüncelerini yansıtan bir yazı olabilir…

İlk ip: Perdenin sağ köşesinden 10 metre kadar soldan rotaya girildi. 20 metre kadar sonra sağa diyagonal istasyon ağacına doğru yönelindi. İstasyon ağacının 7-8 metre kadar altında sarı kayaların bulunduğu çatlakta ilk istasyon alındı. (Zorluk: V,V+)