Aladağlar Kış Temel Eğitimi-2

Başlangıç grubundan Celal Aşkaroğulları tarafından yazılan “Aladağlar Kış Temel Eğitimi – 2” faaliyet raporudur.

11-15 Şubat 2011 Aladağlar Kış Eğitim Faaliyeti Raporudur.

Eğitmenler: Rauf Pınarbaşı, Alican Yalçın, Bora Akaydın, Eren Görenoğlu

Gelişim: Murat Gündoğdu, Sefa Börtücen, Aydın Alpay

Başlangıç: Celal Aşkaroğulları, Coşkun Çiçek, Filiz Yıldız, Yasin Çoban, Alican Yılmaz, Seda Yurtdaş, Özlem Aydıner, Tolga Aktan, Uğur Ayseli,  Doruk Yelkenci

Yazan: Celal Aşkaroğulları

11 Şubat, Cuma,

Son hazırlıklarımızı tamamladıktan sonra katılımcı 10 başlangıç, 3 gelişim ve 4 eğitmenle Harem’de buluştuk. Kısa bir bekleyişin ardından 21.00 ve 21.30’da kalkan iki otobüsle iki grup halinde Niğde’ye hareket edildi.

12 Şubat, Cumartesi,

Sabah saat 08.30’da tekrar bir aradaydık. Niğde Yeni Otogarı’ndan şehir merkezine firma servisiyle ulaştık. Buradan Çamardı’na geçecektik ve saat 11.00’a kadar vaktimiz vardı. Güzel bir kahvaltı ve son ihtiyaçları tamamladıktan sonra bir süre şehir merkezindeki Eski Otogar’da bekledik.

Saat 11.00’da Çamardı arabası hareket etti ve bu araçtan Çukurbağ mevkiinde saat 12.00’de indik. Bizi bekleyen Salim Abi’yi bekletmeden önce çantalarımızı traktöre yerleştirdik sonra biz bindik. Saat 14.00’da o gün araçla gidebileceğimiz son noktaya gelmiştik. Dağların arasındaki yolumuzun (Emli Vadisi’nin) büyük bölümünü geçmiştik. Aracımız durunca eğitimlerde öğreneceğimiz ve kullanacağımız emniyet malzemelerimiz paylaşıldı ve Salim Abi’ye veda ettikten sonra yürüyüşe geçtik.

Bir buçuk saatten biraz fazla yürüdükten sonra saat 16.05’te Kocadölek’te kamp atacağımız noktadaydık. Hava açıktı ve bölge karlıydı. 17.00’da kar duvarı hariç hazır olan kampımızda sabah 07.00’da tek sıra olmak üzere dinlenmeye çekildik.

Biz dağ mutfağının acemileri için 2 çeşit yemek vardı sade makarna ve sosisli makarna… Sosisliyle başladık. Gece dışarıda geçirdiğim bir sürede sabah dağ gördüğüm kuzey tarafında gece nasıl bu kadar güzel bir ağaç silüeti gördüğümü kafama takarak uyudum ve dinlendim.

13 Şubat, Pazar

Uzunca dinlenmemize rağmen 10 dakika gecikerek 07.10’da tek sırada hazır bulunduk. Bu arada fark ettim ki gece gördüğüm ağaç silüeti kuzeyimizdeki tepede rüzgarın süpüremediği kar birikintilerinden ay ışığının yansımasıyla oluşmuş.

Doğaya hayranlığıma bir katmer daha vuran bu aydınlanmanın ardından eğitmenlerimiz eşliğinde, karda düzgün iz açmaya çalışarak kazma eğitimi alacağımız dağ eteğine kadar yürüdük. Yoruldukça dinlenmeyi ve üşüdükçe sıcak bir şeyler içmeyi ihmal etmeden eğitimimize devam ettik. Saat 12.00’a geldiğinde zaten yakında olan kamp alanına doğru harekete geçtik ve 14.10’da öğle yemeklerimizi yemiş ve dinlenmiş şekilde tekrar tek sırada hazır bulunduk.

Bu sıralarda başlangıç grubundan 3 ve gelişimden 1 arkadaşımız geri dönüş yolunu tuttu.

Kazma eğitimini aldığımız yönün aksi istikametinde 10-15 dakika gittikten sonra karda emniyet malzemeleriyle ilgili bir eğitim aldık. Bu eğitimin ne kadar verimli geçtiğini ertesi gün görecektik. [ 😀 ].

15.30 gibi bulunduğumuz dağ eteğinden aşağı inip kampa dönerken eğitmenlerimiz kamp alanımızın etrafındaki inşa edilip kullanıldıktan sonra terk edilen kar yapılarını gezdirdi. (Neredeyse hiç) yıkılmayan iglo ya da güzel bir yığma kar mağarası görmedik diyemezdik artık. Turumuzu tamamladıktan sonra yarım kalan kar duvarımızı tamamlamaya çalıştık.

17.00’dan biraz sonra hava da karardıktan sonra çadırlarımıza geçtik. Yemek yedik ve dinlendik.

14 Şubat, Pazartesi,

01.35’te kalk çağrısıyla uyandık. Gece yürüyüşüne çıkacaktık ve çadırlar hariç hazır olacaktık. Maalesef verilen süreyi baya aşarak 02.20’de yürüyüşe başladık. İz açarak kamp alanı etrafında 1 saate yakın yürüdük ve 03.30’da çadırlarımıza geri döndük.

08.30’da tek sırada hazır bulunduk ve kazma eğitimine devam etmek üzere harekete geçtik.

Jüri önünde düşmenin ve kazmayla durma zevkini almanın ardından 7 kişi kalan başlangıç 2 gruba ayrılarak bir önceki gün öğrendiğimiz karda emniyet alma metotlarını denedik. Dikine çaktığımız T profile bağlı ipimize tam katılımla asılıp yerinden oynatamadıktan sonra kendimizi başarılı addettik ve dönüş yolunu tuttuk.

Bu sıralarda eğitmenlerimizden 2’si dönüş yolunu tuttu.

Saat 13.00’dan 14.30’a kadar bir aranın ardından bir önceki gün gezdiğimiz kar mağarasında yeni bilgiler aldıktan sonra yamaçta kar mağarası kazmayı denemek üzere harekete geçtik.

Uğraşlarımızın sonuçsuz kalacağı anlaşılınca eğitmenlerimizden gelen ikinci seçeneğe yöneldik ve aşağıda mağara yapmak üzere daha önceki kampçılar tarafından yığılan ama kazılmayan karı kazmaya karar verdik. Bu durumda grubumuzu bölecektik. Tekrar işe koyulduk ve saat 20.00’da başımızda bir dam vardı.

Hep beraber burada yemek yedikten sonra Seda ve Filiz geceyi geçirmek üzere hazırdaki bir başka kar yapısına geçtiler. Kaşık usulü yatıp yan yana 4 mattan bir kişinin taşmasını reddettikten sonra Doruk, Yasin, Alican ve Coşkun’un ayak uçlarındaki soğuk duvarın dibindeki boş mata serildim ve bol delikli, çantayla kapatılmış yüksek kapılı mağaramızda üşümeden uyudum.

15 Şubat, Salı

Geç uyandık. Kararlaştırılan saati pek geçirmeden, sadece içimizi ısıtacak kadar su içtikten sonra tek sıraya geçtik. Güneye doğru birkaç saat yürüdük. Merakımız “Zirve yürüyüşü nasıl olur?”du.

Gördük ki böyle olmazmış. Sabah 07.00 geç bir saatmiş. Daha antrenmanlı daha fit olmak gerekirmiş. Hareket saatinden daha erken kalkmak daha iyi hazırlanmak gerekirmiş. Daha hızlı olmak gerekirmiş. Bu sabah eksiklerimizin eksiksiz bir fotoğrafını tecrübe etmiş olduk.

11.15’te kamp alanımıza geri dönmüştük.  Kampımızı toplayıp 12.20’de geri dönüşe geçtik. Salim Abi bizim hızımızla yarım saat geride bekliyordu bu defa. 14.00’da ancak ulaşabildik. Yerleştik traktöre ve Çamardı’na hareket ettik.

Yolda Salim Abi’nin getirdiği elmalar yerken eğitmenlerimize toplanma toparlanma konusunda bu kadar yavaş olmayacağımıza ve verilen saatlerde hazır olacağımıza dair söz verdik. Çukurbağ’a vardıktan yaklaşık bir buçuk saat sonra şehir merkezine giden araç gelmişti.

Bu vesaitlerden sonra 17.00’da Niğde’deydik ve 21.00’da kalkacak otobüsümüzü beklerken yediğimiz kebapların ardından faaliyet notlarımızı paylaştık. Bir müddet sonra otobüs firması servisiyle Yeni Otogar’a geçtik.

21.00’da 7 başlangıç 2 gelişim 2 eğitmen otobüse binmiş İstanbul’a dönüyorduk.