Büyük Demirkazık Kuzeybatı Sırtı Rotası Tırmanış Raporu

Rota: Büyük Demirkazık Dağı, Kuzeybatı Sırtı Rotası

Kamp: Dipsiz Göl Mevkii Kamp Alanı

Tarih: 28.08.2017

Ekip: Sumru Tamer, Tamer Ergin, Erkut Morkoç

Ekipman: Kişisel emniyet malzemeleri, 2 x 60m yarım ip, cam set, takoz set, sikkeler (kullanılmadı), çekiçler, nutkeyler, kilitli karabinalar, ekspresler, endless perlonlar, bivak, ilk yardım çantası

Yazan: Erkut Morkoç

Geçtiğimiz yaz Enes ve Levin’ le başlangıç grubu için yapılacak Dipsiz Göl faaliyetinden önce dağa gidip birkaç rota tırmanmayı planlamıştık, plana sonradan dahil olan Burçak, Hasret ve Burak’la 3 gün önceden dağa vardık. Amacımız hem biraz olsun kayaya ısınmak hem de pratiği arttırmaktı. Planlarımızda daha çok rota vardı, belki planlanan sayıda rota tırmanamamıştık ama moralim oldukça yerindeydi. Bu işin tırmanış becerisi kadar organizasyon ve zaman yönetimi gibi her biri ayrı bir dersin konusu başlıklarla doğrudan bağlantılı olduğunu zaten biliyorduk. Dediğim gibi moralim oldukça yerindeydi, bazen kolay olduğu gibi bazen görece emniyetsiz ve zor geçişlerde de hep rahat kalabiliyordum. Tekepınarı’ nda kamplayıp biraz yatış biraz tırmanışın ardından kendimi oldukça iyi ve kayaya ısınmış hissediyordum. Isınma turumuzun ertesinde Obayeri kamp alanına çıkıp kulüp faaliyetine dahil oluyorduk. Benim asıl planım Yavuz’un rahatsızlığıyla beraber değişmiş oldu ve birden bire kendimi aşina olduğum B.Demirkazık Kuzeybatı Sırtı rotası planının içinde buldum. Bir önceki sene alt ekip olarak Dipsiz’ e geldiğimde iki farklı ekibin bu rotayı tırmanmış olması benim rotaya karşı ilgi sahibi olmamı sağlamıştı.

Hızla değişen planlar, malzeme hazırlığı, hızlı ve Dipsiz klasiği tozlu bir uyku ve rota için uyanıyoruz.

Sonradan dahil olduğum ekip olan Sumru ve Tamer ile birlikte ilk ışıkla yola çıkıyoruz.

Burada bahsetmeden geçemeyeceğim bir konu var. Hep konuşulan bir konu olur o da şu ki, dağda partnerliğin önemi. Bir dağ rotası planına son gece dahil oluyorum ve her şey tıkırında işliyor. Bunun bariz tek bir açıklaması var: bünyesindeki herkesi potansiyel partner yetiştiren ekol, Ytüdak.

Teknik Rapor

Saat 5.45′ te kamptan cıkıyoruz. 6.45′ te bele varıyoruz. 07.00, ellerimiz kayaya temas ediyor. Sumru‘ nun kronikleşen akut dağ nezlesi(?) eşliğinde keyifli bir tırmanış başlamış oluyor:)

Apışkar Beline varınca kolay setli yerlerden tırmanışa başlıyoruz. Sollu yükselirken II-III derecelik küçük slab etaplar geçiyoruz. Üç kişi olmanın verdiği avantajla her olasılığı iyi değerlendirerek doğru yolu bulmakta zorlanmıyoruz. Rota boyunca hep en kolay gözüken hattı seçmek de işimizi kolaylaştırıyor.

Yaklaşık bir saatlik serbest tırmanışın ardında sırtın üstüne varıyoruz.

Küçük sete varınca, saat 8′ de Tamer ilk ip boyuna başlıyor. Girişte bir setin üstüne çıkarak başlayıp dik bacanın altına kadar sağa doğru giden ince çatlak hattı üzerinde devam ediyor. Tamer ip boyu sonunda kırmızı perlonlu sikke ve biraz üstündeki sabit sikkeden istasyon alıyor.

Saat 9′ da ikinci ipe ben başlıyorum. Kitapta gözüken kilit ip boyuna girişte kısa bir baca hattı var, hafiften zorluyor, oldukça zevkli bir geçiş. Ardından hafif sağlı gidiyorum sikkeleri takip etmek doğru tarafta kalmaya yardımcı oluyor -sol taraf daha zor olan bir geçiş içeriyor- ve kilitteyim. Kilit hamlenin öncesinde settesiniz, ayaklarınız setteyken surat hizanızdaki yarısına kadar çakılabilmiş sikke size kilitte olduğunuzu söylüyor. Zor diye bahsedilen kilidin tek olayı boşluk hissi. Küçük bir tutuşa güvenerek kalkıp devam ediyorsunuz. Sonrasında kolay tırmanışla ipin sonuna kadar gidiyorum. Saat 10′ da bu ipi de bitirdikten sonra ipi toplayıp serbest devam ediyoruz.

15 metre kadar yukarıda sette hafif sağa geçerek 3-,3+’ lık tırmanışlarla yukarıda soldaki kulenin biraz sağını hedefliyoruz.

Bir noktada altı kuzey duvarına düşen boşluklu bir kulvara giriyoruz, yine tırmanıştan çok olay boşluk hissi. Kulvar sonunda kılçığa varıyoruz. Kılçıkta dinlendikten sonra kılçığı sola doğru geçip -bir tarafımız kuzey bir tarafımız güney- saat 12′ de K.Batı kulesindeki iniş istasyonuna varıyoruz.

V-çentiğe ip inişinden itibaren Şükrü ve Burak’ın da bize yetiştiği tırmanış oldukça şenleniyor.

Kitapta ipi takmamak için iki seferde inilmesi kolaylık olacaktır diyor fakat biz tek seferde ipi takmadan iniyoruz. V-çentikteyiz, sağdan önümüzdeki bariz siyah dik yere giriyoruz. Orayı tırmanmak yerine hafif solundaki slab yüzeyden kolayca geçiyoruz. Akabinde sollu sollu yani hiç saha kaymadan sürekli siyah akıntılı slablardan ve ara ara çarşaklardan yükselerek batı zirvesine varıyoruz.

15 dakikalık bir yürüyüş sonrası 15.45′ te zirveye varıyoruz.

Zirvede bir saat geçirdikten sonra, inişte, külahtaki boltları kullanarak 3 ip inişi yapıyoruz.

Ardından aldığımız tavsiyeye uyarak doğu çarşağının girişinde hemen soldaki patikaya girerek çok daha kolay olduğu söylenen inişi yapıyoruz. Kolay iniş etaplarının ardından mevsimlik göl üzerinden saat 6-7 sularında kampa vararak faaliyeti sonlandırıyoruz.

 

Rota hakkında söylenecek çok söz yok. Kitapta da söylediği gibi, gerek içerdiği tırmanış çeşitliliği gerek sağlam kaya yapısı gerekse uzunluğu ile sürekli tırmanış keyfi açısından ders niteliğinde, kaliteli bir alpin kaya tırmanış rotası. Görece rotada ip açılan yerlerden daha zorlayıcı olabilecek kısımlar ise kesinlikle serbest geçilen etaplar. Rahat kalabilirseniz sorunsuz geçerek rotadan yüksek keyif alacağınız ise garanti.

Sumru‘ya ve Tamer’e partnerlikleri için, kulübüm YTÜDAK’ a da tüm bunları mümkün kıldığı için sonsuz teşekkürler.

Tırmanışla kalın…