Lahitkaya Doğu Yüzü Güney Sırtı Kış Tırmanışı

Tarih: 08.02.2024

Yer: Niğde – Aladağlar Güney Bölgesi

Kamp Yeri: Kocadölek

Ekip: Alper Kaan Kadıoğlu, Alper Kılıçalp, Yiğit Can Urlu, Halit Koçhan

Zirve: Lahitkaya

Malzemeler: Yürüyüş Kazması, Krampon, Batonlar, Çığ Sondası ve Küreği, Bivak

Yazan: Alper Kaan Kadıoğlu

06.02.2024

Başlangıç grubuna yönelik düzenlendiğimiz Kış Aladağlar Temel Eğitim Faaliyeti’nin son günü grubu, Kocadölek’ten Sarımehmet’in Yurdu’na bırakmak için dönüşe geçtik burada bize Alper Kılıçalp katılacaktı. Biz aşağı indiğimizde Alper de Ulvi abinin aracıyla aynı anda bize katılmıştı. Faaliyet toplantısı sonrası gelişimden arkadaşlarımızı ve grubu yolcu ettikten sonra gönlümüzden geçeni yine okuyan Ulvi abiden; klasik cümlelerinden biri olan “Size bir güzellik yapayım Bölükorman’dan DKSK’lıları alacağım dönüşü sizi buradan alır yukarı bırakırım.” teklifi geldi. Tabii bayıla bayıla kabul ettik. Ulvi abiyi beklerken biraz aşağıda telefon çeken yerde görüşmelerimizi yapıp faaliyet hakkında istişarelerde bulunduk. İki farklı planımız vardı; Alaca veya Lahitkaya. Bir süredir dağda olmanın verdiği yorgunluk ve koşulları göz önünde bulundurduktan sonra Lahitkaya olarak kararımızı verdik. Kampı ise Valikonağı’na taşımak yerine Kocadölek’te tutmayı ve bir gün dinlendikten sonra rotaya girmeyi uygun gördük. Bizim faaliyet öncesi berbat koşullardan dolayı bizden iki, İzmir ve İtüdak’tan birer ekip faaliyetlerini tamamlayamamıştı ve bunlar bize çok büyük tecrübeler kattı. Belki de tırmanışı tamamlayabilmiş olmamız bu tecrübeler sayesindeydi diyebilirim. Ulvi abi geldikten sonra araca binip Bölükorman’a geçtik. Boş çantalarımıza şehirden bize moral motivasyon toplayarak gelen Alper’in eşyalarından doldurduk. Çantadan çıkan 24’lü kitkat kutusu, lahmacunlar, hamburgerler, çorbaları görünce ekip zaten tüm yorgunluğunu unuttu. Yaşa Alper! Bölükorman’dan 40 dakika kadar yürüyerek tekrar Kocadölek’e kampa ulaştık hızlı bir çadır ve malzeme düzeni sonrası Alper lahmacunları pişirdi ve bir güzel yemeklere gömüldük. Ne iyi geldi ama! Sonrasında ise dinlenmeye çekildik.

07.02.2024

Ertesi sabah bol yemekli, aşırı eğlenmeli harika bir rest günü yaşadık, biraz koşulları istişare ettik. Oldukça sıcak bol güneşli bir gündü. Kamp alanında dahi kar sertleşmeye başlamıştı, koşullar giderek daha iyi oluyordu. Ertesi gün ise yine güneşli biraz bulutlu iyi bir hava bekliyorduk. Saat 18.00 gibi zirve çantalarımızı hazırlamış yemeğimizi yemiş ve sıcak sıvılarımızı ayarlamış bir şekilde dinlenmeye geçtik. Gece 2.30 olarak çıkış saatimizi kararlaştırarak uykuya geçtik.

08.02.2024

1.30’da uyandık sıcak sıvılarımızı alıp iyi bir yemek yedikten sonra tamamen hazır bir şekilde 2.45’te Kocadölekten yola çıktık. Çok hızlı bir şekilde ( tabii hafta içerisinde 5 ayrı ekibin git gel yaptığı Sıyırma Vadisi otabana dönmüştü) yer yer bata çıka Valikonağı’nın az aşağısına kadar yükseldik. Burada Valikonağı’nın hemen üstündeki kaya bloklarının altında kalacak şekilde yürürken yürüdüğümüz yönün vadi tabanına doğru yöneldiğini farkedince hızlıca geri dönerek kaya bloklarının üstüne doğru yol aldık bu bize 30 dakika gibi bir süre kaybettirmiş oldu.

Karın sertleştiği, yer yer buz olduğu kısa pasajlarla karşılaşınca kramponları Valikonağı’nda giydik. Kar kısa kısa pasajlar halinde oldukça sert bu kıvamındaydı. Kramponları giymek doğru bir karardı. Yiğido bulldozer gibi iz açtığından tempomuz oldukça hızlıydı biz de onu ara ara dinlendirdik ama nafile adam zaten yorulmuyor! Çok kısa sıcak sıvı molalarının ardından Alper’den müthiş doğru bir tavsiye alarak “bir duralım bir şeyler yiyelim” fikrine; “evet neden durmuyoruz” diyerek karşılık verdik. Sıyırmalık geçidinde Jetboil ile hemen tükenen sıcak sularımızın yerine yenisini koyduktan sonra biraz atıştırdık (06.50).

Bu mola, sıvı tüketimi ve atıştırmalıklar bize çok iyi geldi. Mola sonrası pembe harika bir gökyüzü içerisinde Kaldı Sivrisi manzarasıyla Güzeller Batı Buzul Çanağı’na doğru düzenli ama çok yormayan bir yükselişle devam ettik. Güzeller Klasik Kulvar rotasını biraz inceledikten sonra artık bariz gözüken Lahitkaya zirvesi ve Doğu Yüzü’nün epeyce uzun Güney sırtına doğru çanaktan uzaklaşarak yükseldik. Buradan sonra Güney sırtının bitimine doğru sırt hattına geçiş için imkân veren eğimin en kolay olduğu noktadan sola yönelerek sırtı kesme başladık. Kar yer yer oldukça sertti bu kısımlarda krampon şart tabii koşullara göre değişir.

Sırtın yaklaşık 30 metre altından artık eğimin de oldukça yüksek olduğu kısımlara geldik burada ufak tefek tedirgin eden çok kısa geçişler sonrası sırt hattının hemen biraz altına bağlamamız gereken 60 derece eğimde bir kısmı Alper Kılıçalp sert kar-buz karışık bir yapıda dik bir şekilde tırmandı bu etap yaklaşık 20 metre ve aşağısı uçurum olmasından dolayı biraz tedirgin şekilde sıra sıra tırmandık sonrasında doğal sırt hattının alçaldığı gibi biz de alçaldık ve sanırım Z rotasının bitti V çentiğe ulaştık, buradan da Lahitkaya Zirveye doğru yükseldik. 09.33’te zirveye ulaştık.

Fotoğraf çekildik sonra hızlıca dönüşe geçtik. Dönüşte biraz ufak molalardan sonra Valikonağı’nda telefonun çektiği yerde uzunca vakit geçirdikten sonra 13.00 gibi kampa ulaştık. Biraz kampta takıldıktan sonra aynı gün aşağı inip ORDOS’ta kalma kararı verdik. Ulvi abiyi aradıktan sonra hızlıca toplandık ve dönüşe geçtik. Ulvi abi bizi Bölükorman’dan aldı. Ulvi abi ORDOS’a bırakmadan önce bizi yemeğe evlerine götürdü. Nazmiye teyzenin harika yemekleri faaliyet sonrası çok iyi geldi. Ellerine sağlık Nazmiye teyze! Her zamanki gibi biz evlerinin sıcak ortamında ağırladılar sağolsunlar…

Bu faaliyeti gerçekleştirmemizi sağlayan, tüm bu kazanımlar ve harika dostluklar için kulübüm YTÜDAK’a, tırmanış partnerlerime sonsuz teşekkürler. İyi ki varsınız dostlar, tüm bu tırmanışlar, anılar sizlerle güzel.