Tarih: 21-22 Ağustos 2018
Kamp: Dipsiz
Rota dibinden başlangıç: 05.30 / Zirve: 19.00
Ekip: Ender Gençer, Sumru Tamer
Malzeme: Yarım ipler, 9 sikke, çekiçler, cam ve takoz set, 8-9 kilitli, kısa/uzun 12 ekspres, 4 adet 120 cm perlon ve birkaç bırakma perlonu, kişisel ekipmanlar, 1 telsiz, bivak, ilk yardım battaniyesi, Jetboil, 5 LT su (4 olabilirmiş)
Yazan: Sumru Tamer
Ofiste öğle aramı rota bakarak değerlendirirken aklımda bu bayramda Aladağlar’da bir tane de derece olarak çok zorlayıcı olmayan fakat uzun duvar hissi verecek rota çıkmak vardı. Önümdeki ekranda okuduğum BDK Kuzeydoğu raporları dururken planlarına dair ağzını aramak için Ender’e mesaj attım:
-nasssınız efenimm?
Ender’in cevabı hemen şu oldu:
-Kuzeydoğu olur mu?
Bu ilginç telepatik an ile rotamız kesinleşmiş oldu. Esenler’de başlayan yolculuk maceramız başlı başına bir raporu hak etse de, kısaca önce otobüsün şoförünün sonra da bizzat otobüsümüzün olmadığını keşfettiğimiz bu Metro Turizm şenliğinde otogar kazan yolcular kepçe koşturduk durduk, kendimizi karakoldan topladık, sonunda otobanlarda kaybola kaybola Niğde’ye vardık.
Otobüstekilerin imzaladığı şikayet dilekçesini bizim BDK Kuzeydoğu topolarının arkasına yazmış bulunduk yanlışlıkla. Bu dilekçeler Ender ile birkaç gün sonra aynı saatlerde zirvede bivaklarken çok işimize yarayacaktı, bölgesel olarak.
Tekepınarı’nda Alper, Ayser ve Mahmut ile çeşitli tırmanışların ardından Ender ile Dipsiz’e geçtik. Muhammed’in bize topladığı şüpheli mantarı yedikten sonra Muhammed’den patlayan duvarların hikayesini dinleyip son olarak meteorolojik onayını alıp yattık (Bu sene BDK Doğu ve Kuzey Duvarlarının özellikle çok fazla patladığını ve büyük taşlar düştüğünü söylüyor).
Sabah 03.30 alarmı ile uyandık.
04.10 Kamptan çıktık.
05.00 Sırt mahmuzunun dibine vardık. Burada tam burundan girmektense, kuzey çanağının içine iyice girerek Kuzey Duvarına yaklaştık. Havanın aydınlanmasını beklerken malzemeleri hazırladık.
05.30 Kuzey Duvarı tam sağımızda görünürken, Kuzeydoğu Sırtına bir çarşak kulvarından yükselmeye başladık. Önümüzdeki 14 saat boyunca da bir daha hiç durmadık.
Çarşak, kulvar, baca ve slab karışımı etaplardan dimdik yukarıya serbest yükseldik. Sırttaki kılçık/kuleciklere ulaştık. Burada bir sikke bulduk ve devamındaki çürük kılçık/kuleciği geçmek için istasyon kurarak ilk defa ipe girdik.
1. İp: Kuleciği sağdan kuzey tarafından geçmektense, solundan Doğu Duvarını görecek şekilde alçalıp çürük yerlerinden yan geçerek ve tekrar çürük bir baca tırmanarak aştım. Çürüklüğün verdiği tedirginlikten dolayı 4-5 malzeme attım.
2. İp: Saat 7.30. Önümdeki kuleciği bu sefer sağdan, sağlam görünen yerden tırmanarak aştım. 3 metrelik sağlam bir çatlak ile başlıyor. Daha sonra önüme çıkan kuleciği yine sol/doğu tarafına geçip çürük yan geçiş ve baca ile aşıp kılçığın üstünde istasyon kurdum. Burası Tunç Fındık’ın toposundaki IV-‘ lik kısım olmalı.
(Bu ilk iki ip boyu çok dolandığı için ip baya takılıyordu, çürüklükten dolayı da ip baya taş düşürüyordu. Running-belay yapılacaksa çok dikkatli olunmalı.)
3. İp: Saat 8.20. Ender, Doğu ve Kuzey Duvarlarını aynı anda gören bu rahat kılçık/sırt hattının üzerinden yürüyerek devam etti, Kuzeydoğu Kulesinin gri ana kütlesi ile birleştiği yerde istasyon kurdu.
4. İp: Saat 9.00. Kulenin ana kütlesine tırmanmaya başladık. Ender hemen önümüzdeki belirgin yüzeyi dik olarak tırmanıp ipin hepsini kullanarak ince bir bacanın dibine kadar gitti ve istasyon kurdu.
5. İp: Bacanın 30 metre yukarısında perlonlu bir sikke vardı. Burada istasyon kurduk.(T. Fındık’ın toposunda 6.ip boyu)
6. İp: Saat 10.15. Slabımsı fakat çürük bir yüzeyden sağa doğru yükseldim ve oldukça sağdaki derin ince çatlağın/kulvarın içine girdim. Çatlağı yukarı doğru takip ettim. İpin sonuna kadar gidip sağdaki bir kovuğun içinde istasyon aldım. (T.F toposunda 7.ip boyu)
7. İp: Saat 11.00. Ender istasyonun solundan yukarı yükseldi ve sabit bir sikkeye vararak orada istasyon kurdu (T.F toposunda 8 ve 9. ipler). Fakat sikkenin yukarısından bir geçiş yok gibi görünüyordu. Bu yüzden ben sikkeye ulaşmadan 10 metre aşağıdaki slab kısımda biraz sağa geçip bir istasyon daha kurdum. Ender de ip inişi ve yan geçiş yaparak yanıma geldi. İpi çekerken dolanması bize zaman kaybettirdi.
Bahsi geçen sikkeye hiç gitmeden bizim yaptığımız yan geçişi yapmak zaman kazandırabilir. Ya da sikkeden devam ederek, üstünden sağa boşluklu ve zorca görünen bir yan geçiş yapılabilir.
8. İp: Ender ince bir bacanın başına kadar tırmanıp istasyon kurdu.
9. İp: 12.30’ da Ender bacada tırmanışa başladı, 30m kadar gitti. İp inişi yapacağımız K.doğu Kulesinin kılçığının başladığı yerdeki sabit halkalı sikkeden istasyon aldı.
Aslında burada istasyon almadan da devam edebilirdik, ip yetermiş diye düşündük sonradan. Kılçık baya inceydi, ilginç hareketler yaparak ve Kuzey Duvarına bakarak kılçığı geçtik ve iniş perlonlarına ulaştık. Buraya en geç 12’ de varmayı planladıysak da ancak 13.00’ da varmıştık. Mola vermemiştik, malzeme değişimlerini hızlı yapmıştık (fakat belki de çürüklükten dolayı tedirgin olup istasyon kurmamız ve malzeme atmamız bizi yavaşlatmıştı. Running belay için ipi toplayıp kısaltmakla vakit kaybetmektense hızlıca leadlemek daha pratik gelmişti o ana kadar).
10-11. İp: Saat 13.20’ de ip inişine başladık. Biri 50 m, diğeri 25 m olmak üzere iki ip inişi yaptık. İlk ip inişinin sonuna doğru, arkanıza bakarsanız soldaki duvarda köşede perlonlu sikkeyi görebilirsiniz. Sonraki ip inişi ise eğimli küçük bir sette bitiyor. (Merak eden tatilcilere: Bu set konforlu bivak olanağı verecek bir set değil, rahatsız da olsa kalınabilir.) Sette on saniyede ağzımıza bisküvi tıktık. Sonraki ip boyu olan traversin girişinde olduğu söylenen sabit sikkeyi aradıysak da bulamadık.
12. İp: Bu ip boyu ile Demirkazık’ın daha sağlam ve keyifli ana kütlesini tırmanmaya başladık. Ender, sola doğru 10 metrelik bir traversin ardından, sağlam kayada dimdik yükselmeye başladı, önce rahat giden bu diklik yukarıda tutamaklar azalınca biraz daha zorlaşıyor. Zorluk IV+ derece. Bir bacanın dibindeki küçük sette istasyon.
13. İp: Ortasında sabit bir sikkenin olduğu bacaya giriliyor. Baca içinde 20 metre tırmanışın ardından sağ tarafınıza baktığınızda bariz dümdüz slab etabı görüyorsunuz. Slabın yukarısına sağdaki duvarda, gri su oluğunun olduğu yere bakarsanız sabit sikkeyi görebilirsiniz. Çatlak/bacayı bu sikkenin hizasına kadar tırmanıp sikke hizasından sağa geçiliyor. Su oluğu bir bacanın dibindeki sete/oyuğa varıyor. Sette istasyon. Genel zorluk IV derece.
Burada bayadır sırtımızda taşıdığımız fakat hiç içmediğimiz için baya ağırlık yapan 5 litrelik suyumuzu azaltmak için içerken 2-3 dakika kaybetmişiz meğer.
14-15-16-17. İpler: Önümüzdeki baca az eğimli görünüyordu. Burayı running belay gitmeye karar verdik. Zaten artık hızlanmamız da gerekiyordu. Aramızdaki ipi 30/40 metreye ayarlayıp, arada bir iki malzeme atarak devam ettim. Derin baca bitince çürük ama az eğimli rampa/slab etaplar başladı. Buraları geçmek hem çok rahattı, hem de çürüklükten ötürü malzeme atmak imkansızdı. Running belay biraz anlamsızlaşmıştı. Fakat serbest gitmek için ipi toplamakla da vakit kaybetmek istemedik. Artık yukarımızda, rotanın son kısmı olan, Doğu Duvarını bölen siyah bacanın bitişi görünüyordu. Aramızdaki ipi sürüye sürüye oraya doğru hızlıca yükseldik. Bivak yapılabilecek ve yukarıdaki bacaları gören düz bir kovukta Ender’in malzemeleri getirmesini beklerken saat 16.30’u gösteriyordu.
18. İp: Bacaların girişinden bir ip boyu önce, Yusuf ile Rauf’un raporlarında bahsettikleri, çıkaramadıkları takozu bulduk. Bu takozdan istasyon aldık, çünkü slabın devamı dikleşiyordu. Tunç Fındık’ın toposuna göre IV- bir etap. Ender ipin sonuna kadar gidip artık son kısım olan “The Baca” hattının dibine istasyon kurdu.
19. İp: Burada setin üzerinde 4 tane baca var. Tunç Fındık’ın ve Yusuf ile Rauf’un raporunda bahsettikleri en sağdaki ve sağa doğru yatık giden baca. Biz de oraya girdik. Fakat diğer bacalara girmiş olan ekipler de var. Diğer bacalar (soldan 2. ve 3.) daha dik, sağlam ve keyifli tırmanış veriyormuş ve direkt Doğu zirvesine bağlanıyor. 1. baca ise her yerden görünen, Doğu Duvarını bölen siyah baca. Bizim bacamız 40 metrenin sonunda perlonlu sikkeler ile sonlandı. Sonrasında ise tekrar bir ip boyu daha gitmemiz gerekti. Bu bacaya girdiğimiz için sonraki ip boyunda pişman olduk diyebiliriz. Bacanın derecesi IV- .
20. İp: Bizi en çok geren ip boyu bu oldu. Sağlam hiç bir kaya yoktu, sadece daha az çürük kaya vardı. İstasyondan yükselen Ender pek sağlam malzeme atma imkanı olmadan devam etti. Yaklaşık 10 metrelik aşırı çürüklükten sonra etap normalleşiyor ve hızlıca tırmanarak bir sikkeye varıyorsunuz. Bu ip boyu rotanın en iğrendiğimiz nefret ettiğimiz etabıydı. Aynı zamanda bize en çok zamana mal olan ip boyuydu. Neredeyse 1 saatimizi aldı. Diğer bacalardan gidilirse zamandan da zevkten de tasarruf edilebilir.
21. İp: 30 metre kadar running belay tırmanıp Doğu zirvesine saat 19.00’da vardık, oradan da zirveye yürüdük.
Hava kararmak üzereydi ve inişteki sikkeleri kaçırıp saçma bir pozisyonda bivaklama riskini almak yerine zirvedeki düz, rahat, deluxe bivak konaklama tesislerini mi tercih etsek diye düşünüyorduk. O sırada zirve kutusundan çarşaf büyüklüğünde dev bir şal çıkınca Demirkazık’ın bu VIP hizmetinden yararlanmadan olmaz dedik ve zirvede bivaklamaya karar verdik.
İzolasyon için ip ve zirve çantalarının arasına bulduğumuz her şeyi serdik. Perlonları, dyneemaları, prusikleri, Esenler’de dilekçe olarak kullandığımız topoları, bir adet tarçınlı sallama çay poşetini ve probis çöpünü de sıkıştırdık. İçlikleri giyip, acılı noodleları yiyip, sıcak su dolu bir şişe ve siyah bir şal ile bivağa sıkıştık. İlk 10 dakika baya iyiydi. Ender bir on saniye uyudu galiba. Dakikaları sayarken, 03.30’ da Ender’in bir önceki sabah için kurmuş olduğu alarm çalınca aşırı mutlu olduk. Önümüzde güneşten önce sadece 2 saat kalmıştı. Alarm her beş dakikada bir çalınca daha da mutlu oluyorduk, vay be beş dakikayı daha geçirmişiz diye. 5.35’ te güneş geldi. Eşyalarımızı ve üzerimizdeki buzu eritti. 7.30’ a kadar tuvaletmiş, fotoğrafmış derken 4’er kere daha zirve yaptık, geldik. Sonra da inişe geçip 11’ de kampa vardık. Gösterdiğimiz BDK Kuzeydoğu Bivağı başarımızdan dolayı kampta tebrikleri kabul ettik.
Dağda bize desteklerini sunan herkese, rota tarifleri için Yusuf ile Rauf’a, özellikle de Ytüdak’a teşekkür ederiz.
Tırmanışa ait görüntülerden oluşan video youtube kanalımızda: