Bu yıl toplamda Aladağlar’a 5 kez gitmiştim ve son faaliyet dönüşünde Salim Abi’ye ocak ayına kadar maddi sebeplerden dolayı gelemeyeceğimi söyleyerek vedalaşmıştım. Şükrü’yle okul duvarı için koşuşturduğumuz bir günde edilen sohbetler sonucu durumumuz aynıydı; dağa gitmek ve tırmanmak istiyorduk ancak maddiyat belimizi büküyordu. Maddiyat kısmında Ytüdak devreye girecek ve faaliyeti gerçekleştirmemize yardımcı olacaktı. Bir anda planlar yapılmıştı ve yeniden bize Aladağlar yolu gözükmüştü bile.
İlk planlamamızda herhangi bir zaman problemimiz yoktu. Planımız ilk olarak ısınma maksadıyla Lahitkaya’da bir rotaya girmek sonrasında Güvercinlik Ana Kulesi’ndeki İtalyanların açmış olduğu Remembering 1955 rotasına girmek ve ardından Aykut Türem – Mustafa Erdem Yeşildal abilerimizin açmış olduğu Güvercinlik Kuzey Kulesi’ndeki Satılık rotasına girmekti. Ardından yorgunluk ve istek durumumuza bağlı olarak yeni bir hat deneme girişiminde bulunacaktık. Tabii evdeki hesap çarşıya uymadı ve benim önceden söz vermiş olduğum bir iş ortaya çıktı. Bu planlamayı yaptığımız akşamı planda güncellemeye giderek cumartesi akşamı yola çıkacaktık ve cuma günü dağdan Niğde’ye inmiş olmamız gerekecekti ve ben oradan Çeşme’ye geçecektim.
Cumartesi sabahı Yusuf ve Şükrü’yle Ballıkayalar’a giderek ısınma tırmanışları yaptık ve aynı akşam Niğde’ye yola çıktık. Gündüz yaptığımız ballı faaliyetinde sonra yorulmuş olacağız ki deliksiz uykuyla Niğde’ye vardık. Niğde’deki işlerimizi hallettikten sonra Salim Abi’yle buluştuk ve bizi Emli Ormanı yolunun bittiği yere bıraktı. Yaklaşık bir buçuk saatlik yürüyüşün ardından Sıyırma Sapağı’na kampımızı kurduk. Hava kapalı ve sisliydi. Direkt çadıra geçtik ve yarının planını yapmaya başladık ve ilk olarak Remembering 1955 rotasına girecektik. Ancak sabah havanın çok sisli olması sebebi ile günün yarısını çadırda uyukluyarak geçirdik ve sonrasında Sulağankeler’e su ikmali için çıktık ve 3 günlük stoğumuzu elde etmiş olduk. Böylece ilk iki gün çadırda yatarak geçirdik.
16 Eylül 2019 Pazartesi Günü
Sabah erkence kalktık kötü bir kahvaltının ardından Remembering 1955 rotasını çıkmak üzere yola koyulduk yaklaşık bir buçuk saatlik yaklaşımın ardından rotayı bulmaya çalışarak biraz zaman geçirdik. İtalyanların açtığı asıl giriş yerine biz orada gördüğümüz ve çok hoşumuza giden çatlağı gözümüze kestirerek daldık rotaya. Tabi İtalyanlar boşuna slab etaptan tırmanmayı seçmemişler bunu acı şekilde ip 40m civarı tırmandıktan sonra anlayabildim. Devam edebilseydim çürük ve emniyetsiz 10 m kadar negatif bir etap vardı. Bir istasyon oluşturdum ve Şükrü yanıma geldi. Daha sonra buradaki babadan ip inişi yaparak asıl giriş olan slab etabın önüne geldik. Ben burada kaybettiğimiz zamandan dolayı kendimi suçluyordum ve bu yüzden bu slab etabı ben gitmek istedim ancak yine ipin yarısına kadar yükseldikten sonra mentalim çökmüştü ve tırmanamıyordum. Şükrü’den beni indirmesini rica ettim. Daha sonra Şükrü bu V ilk ip boyunu hızlıca tamamladı. Benim de istasyona ulaşmamla ikinci ve kilit ip boyu için Şükrü hazırlanmaya başladı. Bu ip boyundaki kilit çatlağa gelmeden önce emniyetsiz slab etap vardı. Çatlağın girişinde ise sabit sikke var. Şükrü kilitte attığı malzemeye oturdu ve daha sonra ip boyunu tamamladı. Ben artçı olarak tırmanırken ip boyu bittiğinde benimde kollarım bitmişti. Daha önce dağda bu tarz hamleler yapmamıştım ve derecesi ise VI+ idi. İtalyan abilerimizin açtığı rotalar Aladağlar’da verilen yerli derecelendirmelere hiç benzemiyordu. Mental olarak hazırlanmazsanız sizi üzebilir.
Üçüncü ip boyunu ben lider gidecektim. Bu ip boyu ise V dereceye sahipti. Bol emniyet imkanı vardı ve kayası sağlamdı. Bu rotaya tekrar girecek olsam üçüncü ip boyuna kadar tırmanır ve boltlu istasyonlardan inerdim. Rotanın devamı bol yürüyüşlü. Kulelerin sağından giderek büyük bir sete ulaşıyorsunuz. Sonrasında ise çürük bir ip boyu V- derecelik ama biz bu ip boyunu ararken sırta bağlamış ve kendimizi istemeden de olsa zirvede bulmuştuk. Zirvede kısa süre durup dinlendikten sonra inişe geçerek kampa ulaştık.
Teknik Rapor
Rota: Remembering 1955
Bölge: Aladağlar, Güvercinlik Ana Kulesi, Batı Yüzü
Rota uzunluğu: 500 metre
Genel zorluk derecesi: V, VI+ maks.
Çıkış Tarihi: 19 Eylül 2019
Ekip: Şükrü Sarı, Mahmut Oflaz
Yazan: Mahmut Oflaz
Malzemeler: 14 cam, 17 takoz, 70 metrelik 1 çift ip, 1 çekiç, 5 sikke, 12 ekspres, 6 karabina, kişisel emniyet malzemeleri, ilkyardım çantası ve 2.5 L su
Yaklaşım: Güvercinlik boğazına ulaşıp bu kör vadi sisteminin sonuna kadar ilerlenir. Rota Güvercinlik kule sistemindeki ana kulededir. Bu kulenin yaklaşım sırasında göreceğiniz negatif ve dik kısmı geçtikten sonraki pozitif slab etaptan tırmanışa başlanır.
1.İp ( 55 m, V derece)
Sağlam slab etap dik bir şekilde 35 metre kadar tırmanılır. Daha sonra sola doğru yükselerek istasyona varılır.
2.İp (60 m, V+ derece)
Sarı çatlağa kadar slabta emniyetsiz tırmanılır. Çatlakta sabit sikke var ve devamı emniyet imkanı vermektedir. 10 metrelik negatif çatlak tırmanılır. Daha sonra dik su kulvarı takip edilir.
3.İp (50 m, V derece)
Su kulvarı devam edilerek sete ulaşılır.
Buradan sonra 200 metre serbest şekilde yükselip yüzün ortasındaki çatlağa girmeniz gerekmektedir. Biz burada kafa karışıklığı yaşadık ve sırta bağlayıp zirveye ulaştık.
İniş: Büyük bir babadan bir ip boyu iniş yaptık devamında ise sırt hattından temkinli şekilde alçalarak rotaya başladığımız yere vardık. Daha sonra Güvercinlik Vadisi boyunca alçalıp kampa ulaştık.
Bu linkten 2006 yılında rotanın ilk çıkışını yapan Mauro Florit ve Marco Stern tarafından çizilmiş rotanın toposuna ulaşabilirsiniz.
https://www.planetmountain.com/news/2006/09/remembering1955.pdf
Bizlere bu faaliyeti her anlamda mümkün kılan kulübümüz Ytüdak’a teşekkür ederiz.