Güzeller Klasik Kış Çıkışı

 

Faaliyet: Güzeller Klasik Rotadan Kış Çıkışı (3441mt)

Tarih: 31 Ocak 2013

Ekip: Ali Kayaturan- Caner Ilgaz- Berkcan Akbulut-Yunus Emre Cengiz

Bölge: Aladağlar Güney ( Güzeller)

Kamp yeri: Kocadölek(2000m)

Malzeme: Kask, krampon, yürüyüş kazması, bivak,

Yazan: Ali Kayaturan

 

31 Ocak 2013

 

01.30 : Uyanıp, kahvaltı ettikten sonra hızlı bir şekilde hazırlanıp yola koyulduk. Gidecek yolumuz uzun kar ise batak olabileceği için bu faaliyeti arkamıza bakmadan koşar hatta kaçar adım yürüme faaliyeti olarak planlamıştık.

02.30 : Yürüyüşe başladığımızda, ay, Kocadölek’i tamamen aydınlatmıştı ve gök yüzünde yıldızlar gözüküyordu. Tırmanış için çok ideal bir havada yürüyüşe başlamıştık. SulağanKeler’e kadar planladığımız gibi arkamıza bakmadan gittik.

04.30 : (1.mola) SulağanKeler de mola verip çayımızı yudumlarken şöyle bir arkamıza baktığımızda Kocadöleğin tamamen sisler altında kaldığını ve kamp alanının gözükmediğini gördük. Sisin bize doğru geldiği çok açıktı. Sis etrafımızı sarmadan önce pusula ile güzeller zirvesinin ve kamp alanının bulunduğumuz noktadan gösterdiği açıları not ettik ve pusulayı cebimize koyduğumuzda sis artık bizi de içine almıştı. Çantaları sırtlanıp sis içinde yürüyüşe başladık. Bir süre pusula ile yürüdükten sonra sis arkamızda kaldı. Yönümüzü kaybetmeden ve kısa süre içerisinde atlattığımız için şanslıydık.

 

Sıyırma vadisini çıkarken vadinin sürekli kuzeyinde yani çıkarken solda kalan kaya bloklarına yakın bir rotayı takip ederek sıyırma boğazı geçidine vardık.

 

06.30 : (2.mola) Sıyırma boğazında bir şeyler yiyip içtikten sonra güzeller batı çanağına doğru döneceğimiz için hava güzel olduğu halde pusulayı tekrar kullandık ve yönümüzü batı çanağına çevirip ilerledikten sonra geri dönüşte eğer sis basarsa kamp alanına gitmek için takip etmemiz gereken referans değerleri not ettik.  Molada Caner ve Berkcan kramponlarını giydiler çünkü buraya kadar çıkarken yer yer krampon giymenin faydalı olacağı sert kar tabakalarına rastlamıştık. Ben ve Yunus ise biraz ilerledikten sonra çok sert kar olan bir noktada giydik kramponları. Hava artık iyice soğumuştu. Kat kat giyinip yer yer batan karda hızla yürüyor olmamıza rağmen üşüyorduk. Uykunun en çok bastırdığı yorgunluğun geldiği bu anlarda havanın kısa süre sonra aydınlanacağı ve güneşin bizi ısıtacağı o anı hayal ederek yürümeye devam ettik.

 

08.00 : (3.mola) Güneşin doğmasıyla nihayet ısınmaya başlamıştık ama çanak tahmin ettiğimiz gibi çok bataktı. Hatta çanağın geçit ile birleştiği noktada attığımız adımlar ziyadesiyle geri geliyordu. Yükselmek çok zordu. İşkence çekmeye başlarken mola verdik. Enerjimizi toplayıp eğer geçit sert kar değilse geri döneriz sert karsa çıkarız kararını alıp kendimizi zorladık.

 

 

Yükseldikçe ve geçit dikleştikçe kar da sertleşiyordu. Hafif kulvar tadı veren bu yerlerde tırmanmanın zevki harikaydı. Belki de keyfini sürmek istercesine yavaş çıktık burayı.

 

 

 

11.00 : Zirveye varınca uzun bir mola verdik. Biten termoslarımızı tekrar kar eritip doldurduk. Telsiz ile kamp alanını (Kış Aladağlar başlangıç eğitim kampı ) zirveye vardığımız konusunda bilgilendirdik. Güzellere klasik rotadan çıkarken zirvenin neresi olduğunu anlamak pek rahat değil. Sırt hattı boyunca aynı yükseklikte gibi gözüken bir kaç nokta var. Biz hangisinin zirve olduğuna karar veremediğimiz için hepsine yürüdük.

 

Sıyırmalık geçidinden aşağısı tamamen sisler altındaydı. Ekibin geri kalanı güneşli bir sabaha uyanamamıştı büyük bir ihtimalle.  Güney’de Adana tarafı biraz daha açık olmasına rağmen bir bulut denizinin içindeki küçük sivri bir adada gibi hissetmek çok güzel bir duyguydu. Ve her zamanki gibi küçükte olsa bir bulut Kaldı’yı yalnız bırakmamıştı.

 

 Zirve defterini bulamadık. Kornişlerin aldatmacasına kanabileceğimizi düşünerek de çok fazla aramak da istemedik. YTUDAK tişörtü ile zirve fotoğrafı çekinip dönüş yolunu tuttuk.

 

12.45 :  Zirveye varmış olmanın ve bir hedefi başarmış olmanın tatlı sevinci ile geçidi kayarak indik. ( temkinli bir şekilde) Çanağı hızla geçip sıyırmalık boğazına vardığımızda sis bizi tekrar karşıladı.

 

14.30 : Kar yağmamıştı ve ayak izlerimiz  kaybolmamıştı. Biz yine de pusula ile gitmemiz gereken yönü tekrar not ettik. Sis Sıyırma Vadisi’nin içinde çok yoğunlaşmaya başlamıştı bu yüzden aramızdaki mesafeyi sürekli kollamaya özen gösterdik. Görüş mesafesinden hiç çıkmadık.

 

16.00: Kamp alanına vardık