Geyve Kaya Tırmanışı Eğitim Faaliyeti – 3

 

 

Yer          : Geyve – Sakarya

Tarih : 8-9 Haziran 2013

Başlangıç grubu : 11 kişi

Gelişim grubu : Ali, Berkcan(Başkan) , Caner, Ebru , Göknil, Hacer , Lara, Yunus

Eğitmen   : Sefa Börtücen

Kullanılan malzemeler : Dinamik tırmanış ipleri, emniyet kemeri, kata, ekspresler, HMS , ATC, karabina, kask

 Yazan : Çiğdem Okan

 

 

7 Haziran – Cuma 

 

“Taksim Gezi Parkı” nda başlayıp tüm İstanbul ve Türkiye’ye yayılan eylemler, son 2 haftadır aralıksız İstanbul’un çeşitli merkezlerinde devam ettiğinden, özellikle de Cuma akşamı trafik dolayısıyla yaklaşık 1 saat gecikmeli, Yıldız’dan Kadıköy’e gelen otobüsümüze yerleşip saat 22.30 civarında yola çıktık.Benzincide verilen 15 dakikalık molanın ardından yolumuza topluca uyuyarak devam ettik.

 

8 Haziran- Cumartesi 

 

 

Geyve’nin içinden geçip biraz daha ilerledikten sonra  otobüsten ineceğimiz yere geldik ve  uyanıp yavaşça toparlanmaya başladık. O sırada da Sefa ve Berkcan önden gidip doğru yerde olup olmadığımızı kontrol edip bizi almak için geri geldiler.

Biz varmadan kısa bir süre önce dinen yağmurdan dolayı yerler çamurlu ve ıslaktı.  İyice uzamış olan otlar sebebiyle de ıslanıp kirlenerek yaklaşık 15-20 dakikalık bir yürüyüş ile kamp alanımıza vardık. Hemen çadırlarımızı kurduk.  Sabah 6.30′ ta hazır olmamız gerektiği duyuruldu. Çadır  arkadaşlarımla saat 02.00 gibi uyumaya koyulduk.

 

 

Saat 5.30’ta çalan alarm sesleri ile uyandık. Kahvaltımızı yapıp , hazırlandık.  Her 3 çadır grubuna gerektiği kadar emniyet kemeri , HMS ve ATC verildi. Herkes tamamen hazır olduktan sonra 5-10 dakikalık bir yürüyüşle “Halk Ekmek “sektöre vardık.

 

 

 

Bizim için , önceden sektöre gelen gelişim grubu arkadaşlar tarafından 3 tane top-rope rota ( 5 , 5+ ) açılmıştı. 3 çadır grubu olarak toplamda 11 kişi değişimli , sırayla   her  3 rotayı çıktık. Herkes her rotayı çıktıktan sonra bir rotayı da sırayla lider çıktık. Bu arada beklerken isteyenler diğer rotaları tekrar çıkabiliyordu.

 

 

 

Saat 11.30 ‘u geçtiğinde güneş sektöre gelip hava da iyice ısındığından bir an önce sektörden çıkıp mola vermek istiyorduk. Herkes çıkılması gereken rotaları tamamladığında toparlanıp kamp alanımıza geri döndük ve sıcak havanın getirdiği mecburiyetten ilk defa bir faaliyetteki en uzun molamızın tadını çıkarmaya koyulduk.

 

 

 

Saat 16.00 ‘ya kadar serbest zamanımız vardı. Başlangıç ekibi olarak , gerekli malzemelerimizi ocak , mat vb. , yiyeceklerimizi alıp az ilerdeki çam ağacının altına gidip  serildik. Önce yemek yedik sonra da çoğunluğumuz gölgedeki matlarımıza uzanıp uyuduk. Birkaç arkadaşımız  da 2 saatlik bir yürüyüşle en yakındaki köye gidip , ellerinde köy ekmeğiyle geri döndüler. Öğlen sıcağının etkileri dışında herkesin keyfi yerindeydi.

 

Mola sonrasında yine herkes hazırlandıktan sonra hep beraber “Shadow ” sektöre gittik. Yine gelişim grubu arkadaşların bizim için top-rope açtığı dereceleri biraz daha zor olan rotalara girdik. Artık herkes ne yapacağını bildiğinden  , eğitmenimiz Sefa ve gelişim grubu arkadaşlar hem bizi gözetip yardımcı oluyor hem de  aynı sektörde kendileri de farklı rotalarda tırmanabiliyorlardı.

Ytüdak ekibi dışında  tırmanış bahçesinde,rotaların bir çoğunu açan Murat Kandi olmak üzere sadece birkaç kişi  daha  vardı.   Toplamda sayıca az kişi olduğumuzdan ve ne de olsa 3. kaya tırmanış faaliyetimiz olduğundan faaliyetimiz , bir eğitim faaliyetinden çok,  hep beraber tırmanışa gitmiş kalabalık bir arkadaş grubu hafta sonu etkinliği gibiydi.

Bu sektörde de yeterince zaman geçirip herkes iyice yorulduktan sonra kamp alanımıza geri dönüp akşam yemeği hazırlıklarına başladık. Yemekten sonra oyun oynayıp oldukça eğlendik. Saat 23.00 civarında,  mutlak sessizlik ricasıyla çadırlarımıza çekildik.

 

 

9 Haziran – Pazar 

 

Sabah yine 6.30’da hazır olacaktık ve bu yüzden saatleri yine 1 saat öncesine , 5.30’a kurmuştuk  ama  neredeyse saat 6’ya kadar pek kimseden ses çıkmamıştı.  Zar zor da olsa biraz geç kalkıp hızlıca hazırlandık. Bugün de “Has” sektör sağ kısımdaki  6 / 6+ derecelendirilmiş rotaları denedik/çıktık.

 

 

 

Yine öğlen yaklaştıkça , rotaya sağ taraftan güneş geliyor ve sıcak dayanılmaz hal alıyordu. Rotalar altında da hiç gölge kalmıyordu. Her grup her 3 rotayı da çıktıktan/denedikten sonra toparlanıp , öğle molası için kamp alanına geri döndük. Yine topluca , kalan herşeyi paylaşarak önce yemek yedik sonra biraz dinlendik . Bugün, dönüş günümüz olduğundan çok zamanımız yoktu. Fazla oyalanmadan,  tekrar gölge olduğu için ” Shadow ” sektöre gittik. Bu sektörün sıkıntısı , yerin dar oluşu ve düz olmayışı ;  çok eğimli bir yüzey olduğundan ,  20 kişilik bir grup için tırmanmayanların oturacak hatta ayakta duracak yer bulamaması.

 

Çoğunluk,  yorgunluk ve sıcağın etkisinde olduğundan herkesin performansı ve hevesi biraz azalmıştı ama yine de kısa zamanımızı en verimli şekilde değerlendirmeye çalıştık. Saat 16.00 civarında toparlanmaya başladık , ipleri topladık ve kamp alanına geri döndük. Bu sırada da hafif bir yağmur yağdı geçti. Kulüpten alınan eşyalar  geri teslim edildi. Yardımlaşarak çadırlarımızı topladık. Mıntıka temizliği yaptık ve otobüse doğru dönüş yürüyüşümüze başladık. Dönüş yolunda,  Geyve’de bir küçük markette durup yiyecek , içecek bir şeyler aldık. Sefa’nın alıp ikram ettiği erik – kiraz da çok güzel geldi 🙂 Sonrasında bazılarımız uyurken bazılarımız oyun oynayıp eğlendi. İzmit civarında biraz trafikte takılsak da 20.40 gibi Anadolu yakasında ayrılacaklar için faaliyet bitmişti.

 

 

 

Genel olarak yorumlarımı eklemem gerekirse;

Geyve , İstanbul’a yakın , ulaşımı kolay olan , görece küçükçe  bir tırmanış alanı.

Bir tırmanış bahçesinden mutlaka beklenen özellikler olmasa  da benim gibi, ( örneğin ) Ballıkayalar’a gidildiğinde şehirden ve kalabalıktan uzaklaşmış hissini tadamadığı için bir şeylerin eksik kaldığını düşünenler için daha tercih edilesi bir bölge.

Yazın sıcak olduğu  ve sektörlerin neredeyse hepsinin  saat 11.30 gibi güneş almaya başladığı unutulmamalı. Genelde kalabalık oluyor mu , olursa nasıl oluyor bilemiyorum ama biz gittiğimizde bizden başka kimse olmadığından kamp alanı bakımından da çok keyifliydi.

Rotalara ulaşım , kısa süreli patika yürüyüşleriyle oldukça kolay. Su kaynağı var ancak suyun içilebilirliği şüpheli olduğundan herkes kendi içeceği suyu yanında getirmeli diye düşünüyorum.

 

Şanslı bir gruptuk çünkü genelde her sene 3. bir kaya tırmanış eğitim faaliyeti yapılmasına zaman ve fırsat olmuyordu. Bizim dönemimizdeki  başlangıçlar kısa zamanda  3 farklı ( Eskişehir – Karakayalar , Gebze- Ballıkayalar , Geyve ) tırmanış bahçesinde eğitim alma ve tırmanma fırsatı yakalamış oldu. Eğitmen ve gelişim grubu arkadaşlara teşekkür ederiz.