Gerek derslerin bu dönem yoğun olmasından gerekse hava durumundan ötürü bu yıl Uludağ’da tırmanış fırsatı bulamamıştım. Önümüzde hava durumunun gerçekten güzel olacağı, tırmanışla geçmesi gereken bir hafta sonu(10-11 Mart) vardı. Aynı zamanda başlangıç grubunun “Kış Temel Eğitim Faaliyeti” yapılacaktı. 9 Mart Cuma günü her zamanki gibi Yıldız’dan yola çıktık. Şükrü ile yolculuk esnasında tırmanacağımız rotalara baktık, Zirkonyum ve Esmiyor rotalarında karar kıldık. Bize Zirkonyum rotasında Rauf, Esmiyor rotasında ise Sumru katılacaktı.
Rota Künyesi
Rotanın ismi: Zirkonyum
Bölge: Keşiştepe/Uludağ
Rota uzunluğu: 110 metre(ilk ip boyunda ip açıldı)
Stil: Miks
Genel Zorluk Derecesi: IV, M4+, WI3(?)
İlk Çıkış: Emre Altoparlak, Doğan Palut, Bekir Erdoğan(18 Mart 2012)
Çıkış Tarihi: 10 Mart 2018
Ekip: Hakan Sağır, Şükrü Sarı, Rauf Osman Pınarbaşı
Malzeme: 1 çift dry yarım ip, teknik kazma ve krampon, 1′ er set stoper ve cam(yaylı sıkıştırgaç), sikke, perlon .
Cumartesi sabahı ekiple beraber Keşiştepe‘ye vardık. Çadırda biraz soluklandıktan sonra çanağın sol tarafında bulunan Zirkonyum rotası için yola koyulduk. Hava o kadar güzeldi ki kazmasını kramponunu alan soluğu Keşiştepe’de almıştı. Neredeyse 100′ er metre arayla bir ekip rotalara girerken bir o kadarı da aşağıda kampçılık eğitimindeydi.
Rota girişinde suratımda hafif bir gülümse belirdi çünkü girişte küçük şelale buzları beklerken karşımızda sadece buzdan oluşan bir rota çıktı ve yanımızda buz vidası yoktu.
Şükrü girişte hemen sol tarafa bir cam atarak Rauf’un emniyetinde ilk ip boyuna başladı. Rotanın sadece kar ve buz halinde olması emniyet imkanlarını düşürmesine rağmen tırmanışı kolaylaştırmıştı. Birkaç metre emniyetsiz tırmanıp görece daha kolay kar kulvarına girdikten sonra karın dışında kalmış kaya bloklarına malzeme atmaya başladı. (Rotadan sürekli kar ve buz akıyor bu yüzden emniyeti biraz sağdan almak daha sağlıklı çünkü genelde rota buzları sol tarafa yönlendiriyor.)
Bu kolay kısımdan sonra 1-2 metrelik hafif eğimli slab bir kayanın üzerinde ince buz tabakası olan yine emniyetsiz bölgeden geçen Şükrü ipi sonuna kadar kullanarak istasyonu kurdu.(Burada girişte emniyet imkanı varken devamında yok, buz vidanız olsa da buz çok ince.) Hattın neredeyse tamamı kar ve buzla kaplandığından istasyon içinde emniyet sınırlıydı. Daha sonra sırasıyla ben ve Rauf ilk ip boyunu tırmandık. İstasyonu toplayıp rotanın kalan ip boyunu(20-30 metrelik kolay kar kulvarı) ip açmadan tırmanarak rotayı bitirdik.
Rota için bu yıl Uludağ’daki güzel koşullardan dolayı tırmanış olarak kolaylaşmış diyebiliriz. Öyle ki herhangi bir noktada kazma veya kramponla kayaya temas etmedik. Aksine bolca sağlam buz ve sert kar içeren bir rotaya dönüşmüş. Bu yüzden rotaya bu haldeyken WI derecesi verilebilir.(Bu şartlarda tahmini WI3 diye bir yorumda bulunduk.)
İnişi Özbay Kulesi’nin önünde devam eden başlangıç eğitimine katılmak amacıyla kapıdan yapmadık. Vardığımızda eğitim bitmişti bizde yolumuzu birazcık uzatarak kampa varmış olduk.
Rota Künyesi
Rotanın ismi: Esmiyor
Bölge: Keşiştepe/Uludağ
Rota uzunluğu: 75 metre(1. ip 50 mt, 2. ip 25 mt)
Stil: Miks
Genel Zorluk Derecesi: M5
İlk Çıkış: Sefa Börtücen, Erkut Morkoç(04.02.2018)
Çıkış Tarihi: 11 Mart 2018
Ekip: Hakan Sağır, Şükrü Sarı, Sumru Tamer
Malzeme: 1 çift dry yarım ip, teknik kazma ve krampon, 1′ er set stoper ve cam(yaylı sıkıştıraç), sikke, perlon.
Planımızda olduğu gibi cumartesi günü Zirkonyum rotasını tırmanıp gece güzel bir havada güzel bir uyku çekip dinlendik. Pazar sabah uyandığımızda kendimizi gayet iyi hissediyorduk. Sıradaki rotamız Esmiyor idi. Daha 1 ay önce yine kulüp üyelerimizden Sefa Börtücen ve Erkut Morkoç‘un kötü havaya rağmen ilk çıkışını yapmış oldukları bir rota.
Rota Özbay Kulesi‘nin Kuzey Yüzü’nde(oteller bölgesine bakan yüzü diyebilirim). Sert Ol rotasındaki baca hedeflenerek ilk ipe başlıyorsunuz.
1. ip boyu( Hakan, 50 metre, M4+)
Rotanın girişinde kısa bir kar kulvarıyla başlayıp kaya yüzeyine geliyorsunuz. Emniyet almak için rahat bir yer olduğu için istasyon kurmadık.
İp boyunun başlangıcı malzeme atmak için elverişli ve tırmanış için kolay sayılabilecek bir tırmanış sunarken kendimi malzeme atmaya dalmış bir şekilde hattın 1-2 metre sağında buldum. Şükrü’nün uyarısıyla sola geçip birkaç metre tırmandıktan sonra rota hattında bulunan slab sağa yan geçişe geldim.
Erkut‘un tabiriyle ‘’Yan geçiş zayıf emniyetli ve ayak açısından oldukça sınırlı’’. Gerçekten de bu şekilde olan yan geçiş birkaç dakika aynı noktada kalıp düşünmeme sebep oldu. Fakat yan geçişin 1 metre üstünde güzel bir set, bu sette de donmuş bir ot yapısı vardı. Bu ota odaklanıp yan geçişi bitirerek sete çıkıp malzeme atma imkanı buldum.
Bu ot yapısı miks tırmanırken malzeme atamamışsanız ve güzel bir yüzeyde değilseniz, size uzun zamandır görmediğiniz bir sevdiğinizi görmüşçesine mutluluk veriyor.
Rotanın devamı bacamsı yapıda ip boyunun sonuna kadar devam ediyor. Tırmanış olarak kolaylaşmayan fakat malzeme atmak için oldukça elverişli olan bu pasajı geçtikten sonra ipin aşırı sürtünmesinden dolayı hemen sete varır varmaz istasyonu kurdum. (Sefa ve Erkut’un kurmuş olduğu istasyonun hemen 5 metre kadar aşağısında, topo üzerindeki kırmızı nokta.)
Hat üzerinde çok fazla çürük kaya yapısı olmayıp, kısıtlı zamanımız olduğu için Sumru ve Şükrü birkaç metre arayla ilk ip boyunu aynı anda tırmandı.
2. ip boyu( Şükrü, 25 mt, M5)
Şükrü 2. ip boyunda istasyon kurduğum setten sola 1 metre kadar yan geçip tırmanışa başladı. Yine ayakların zayıf fakat malzeme atmaya elverişli bir bacamsı yüzeye giriyorsunuz. Zorluk açısından girişte ki birkaç zor hamle haricinde homojen bir ip boyuydu. Şükrü tırmanışı bitirip istasyonu kurduktan sonra 2. ip boyunu da Sumru ile aynı anda tırmandık.
Rota gerçekten güzel bir miks tırmanış deneyimi veriyor, özellikle zor geçişlerde kazmanızı gerek kaya yüzeyine gerekse sert kar ve otlara sağlam bir şekilde oturtabiliyorsunuz. Bu da bu zor geçişlerde sizi rahatlatıyor. Bu durum kötü kar koşullarında tırmanışınızı bir nebze zorlaştırabilir.
Tırmanış içinde geçen güzel bir hafta sonu yaşattıkları için Şükrü, Rauf ve Sumru’ya ve bizi bu ekolün içine barındıran YTÜDAK‘a sonsuz teşekkürler.