YTÜDAK – Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü' nün Kulüp Tüzüğü , kulüp tanıtım yazısı, iletişim bilgileri, faaliyet raporları ile kulüp hakkındaki duyuru ve haberleri içeren websitesi.
Genel zorluk: IV, V derece kaya tırmanışı, 150 m
Süre:6 saat (Kamptan çıkıp kampa dönüş)
Tarih: 07.07.2020
Ekip: Cansu Çakır, Mahmut Oflaz
Yazan: Mahmut Oflaz
Malzemeler: Kişisel emniyet malzemeleri, 2*70m yarım ip, cam set, takoz set, 2*nutkey, 15 adet ekspres, 6 kilitli karabina, perlonlar(4*60, 2*120, 1*180), prusikler, kafa lambaları, kişisel ilk yardım çantası
Bu rotanın ilk ip boyunu hafif negatiflik yapan bir kaya parçasından dolayı biraz tedirgin hissettiren hamleler yaparak tırmandım. Sonrasında oldukça pozitif bacamsı bir yerden büyükçe bir babanın olduğu rahat yerde tırmanışı sonlandırdım.
İkinci ip boyunu Cansu gidecekti bu yüzden o da gelince hızlıca malzemeleri değiştik. Rotanın devamı nispeten otlu setler tırmanılarak devam etse de giriş etabı biraz bizi uğraştırdı. Yukarıda bacaların altında ki sette ip boyunu sonlandırdık. Malzemeleri kendi üzerime aldım ve baca etabındaki sıkıșmıș kayaya doğru yükselmeye başladım. Bu noktada ki takoz taş için sağlam deselerde güvenmeyip baca tekniğiyle o etabı aștım. Bu ip boyu oldukça homojen devam etti. Rota boyunca genelde orta boy takoz ve camleri kullanarak tırmandık. Rahat bir sette istasyon oluşturdum ve Cansu da istasyona ulaştıktan sonra son ip boyunda running belay yaparak rota hattını tamamladık. Zirve tebrikleșmesinden sonra iniş için Kaletepe’den önce Emli ormanına inmemiz gerekti ve oradan da orman patikasını takip ederek kampa ulaşacaktık.
Cansu’nun ayak bileği iniş sırasında problem çıkarmaya bașlamıștı. Tırmanırken bir sorun yoktu ancak çarşaktan iniş ayağını ekstra zorluyordu. Tırmanış normal hızda olmasına karşın inerken tekrardan kendini ortaya çıkartan bu bela yüzünden zirvede kazandığımız moral kaybolmaya başlamıştı. Kampa 14.00 civarı ulaşmıştık. Biraz dinlendikten sonra bizimle beraber faaliyete gelen başlangıç grubu üyeleri olan Melisa ve Tarık ile anlaşarak kampa yakın bir yerde bulunan 1 ip boylu bir çatlak hattını tırmanmaya karar verdik. Onlar geleneksel malzemeleri ve istasyon kurmayı pratik ederken simdi artçı da gelerek geleneksel tırmanışı biraz daha iyi kavrayabileceklerdi. Tırmandığımız yerin sonunda ki sette kum saatinde bulmuş olduğum prusik bu çalışmayı ilk bizim yapmadığımızı belirtiyordu. Akşam yemeğinde kampı dağ rotası planlarımızı gerçekleştirebilmek için Sulağankeler’e taşıma kararı aldık. Eğer kampı taşıdıktan sonra Cansu’nun ayak ağrısı hala devam ederse faaliyeti bitirecek ve dönüşe geçecektik.
1.ip (V, 50m)
İlk ip boyu hafif negatiflik yapan bir kaya parçasının altından sağa geçerek tırmanılır. Bu etap bolca malzeme almaktadır. Sağa geçilen yüzeyde dik tırmanıldıktan sonra oldukça pozitif bacamsı bir yerden büyükçe bir babanın olduğu rahat yere, küçük bir kulenin üzerine çıkılarak istasyon kurulur.
2.ip (IV-, 60m)
Rotanın devamı nispeten otlu setler tırmanılarak devam etse de giriş etabı biraz uğraştırıcı olabilir. Yukarıdaki bacaların altındaki sette istasyon oluşturulur.
3.ip (V, 50m)
Bu ip boyundan itibaren rota kuzey yüzü duvar rotası ile birleşmektedir. Girişteki baca etabı tırmanılır. Bacanın ortasındaki sıkıșmıș kayaya doğru tırmanılarak takoz taş geçilir. (Bu noktadaki takoz taş için sağlam deseler de güvenmeyip baca tekniğiyle o etabı aștım.) İp boyunun devamında birçok çatlak hattı mevcuttur ve homojen zorlukta devam etmektedir. Bacaya kadar tırmanılarak istasyon kurulur.
4.ip (III, 80 m)
Kısa baca hattı tırmanıldıktan sonra rahat kaya-kulvar etaplar tırmanılarak zirveye ulaşılır.
İniş: Kaletepe – Cıngıllıbeşik beline inilir, daha sonrasında Mangırcı Boğazı’na inilerek rahat patikaya ulaşılır. Bu patika takip edilerek Sarımehmet’in Yurduna ulaşılır.
