Duyurular
Anasayfa » Faaliyet Raporları » 2020 » Lahitkaya Kuzey Yüzü ‘Türk 2003’ Rotası Raporu 2020

Lahitkaya Kuzey Yüzü ‘Türk 2003’ Rotası Raporu 2020

Genel zorluk: III, IV, kilit etaplarda V+ derece kaya tırmanışı, 350 m

Süre: 13 saat (kamptan çıkıp kampa dönüş)

Tarih: 09.07.2020

Ekip: Cansu Çakır, Mahmut Oflaz

Yazan: Mahmut Oflaz

Malzemeler: Kişisel emniyet malzemeleri, 2*70m yarım ip, cam set, takoz set, 2*nutkey, 15 adet ekspres, 6 kilitli karabina, 4 adet muhtelif sikke, çekiç, perlonlar(4*60, 2*120, 1*180), bırakma perlonları, prusikler, kafa lambaları, kişisel ilk yardım çantası,bivak torbası,1 adet baton

Sabah kahvaltının ardından 05.00’te yola koyulduk. Yaklaşık bir buçuk saatlik yaklaşımın ve rota hazırlığının ardından 06.27’de rotaya başladık. Biz tırmanırken, Cansu ve bana yaklaşım süresince yardımcı olan Tarık ve Melisa bir müddet bizi izledikten sonra kampa doğru yola koyuldular.

Cansu:

Uzaktan dik duran bölgenin yaklaştığımızda ne kadar pozitif olduğunu görünce Mahmut ufak bir hayal kırıklığı yaşadı. Ben “Bakalım, her an korkunç şeyler olabilir” diye dalga geçmiştim. Sanki içime şeytan girmiş de söyletmiş. Tabii biz başımıza geleceklerden bihaberiz.

Topo: Mahmut Oflaz

1.ip boyu (IV-, 60 m)

İlk ip boyunu ben lider tırmanacaktım. Bu ip boyunun geneli IV- civarıydı. Yer yer size hamle yaptığınızı hissettiriyordu. Rotaya geniș baca hattının solundaki slab yüzeyden tırmanarak başladım ve yüzeydeki çatlak hattını takip ederek yükseldim. Mevcut sabit sikkeye kadar ip boyunu devam ettirdim.

Cansu:

06:30 civarı Mahmut ilk ip boyuna lider tırmanmaya başladı. Birkaç IV derecelik hamlesi bulunan, geneli sağlam kayada rahat tırmanış içeren bir ip boyu. Ben artçı geldikten sonra “2.ciyi de ben gireyim ya” deyip daha ben “Tamam” diyemeden birkaç dakikada fırladı.

2.ip boyu (IV+, 60 m)

Sabit sikkeden sonra önümde kalan çürük baca sistemini takip ederek tırmanışımı devam ettirdim. Burada da sabit sikke mevcuttu. Bacayı aştıktan sonra kulenin sonuna kadar tırmandım ve bir babadan emniyet aldım.

Cansu:

Bu ip boyu hafif çürük. Ufak bir setimsi yapıyla ayrılan art arda 2 baca var, ilkinde sikke mevcut ve diğerine nazaran biraz daha çürük. Mahmut aksiyon kamerası takmıştı bu ip boyunca ancak videosu kayıplarda, ne yazık ki görüntümüz yok.

Fotoğraf: Cansu Çakır , Mahmut 2. istasyonda ipi topluyor.

3.ip boyu (III, 75 m)

Önümüzdeki kule sistemine kadar rahat etaplar görünce ipten çıkıp serbest şekilde yükselmeye başladık. Kule üzerindeki dik çatlak hattının altındaki slab etaba kadar yükseldik. Slabın bittiği yerdeki yatay çatlağın tam altında ipe girme kararı aldık.

Cansu:

Bu etapta belirgin geniş pozitif yüzeye varana kadar free yükseldik. Saat 08.00 civarlarıydı.

4.ip boyu (IV-, 30 m)

Cansu sağlam slab üzerinde hafif sağa diyagonal yükselerek kulenin sağında kalan baca-oluk sisteme ulaştı.

Cansu:

Sağlam pozitif yüzeyde tam sağ ilerleyip fotoğraftaki gibi bir çıkıntıya varınca sağ çapraz yukarı devam ettim. Baca-oluk tarzı bir yerde istasyon kurdum.

Fotoğraf: Mahmut Oflaz , Cansu yan geçiş yapıyor.

5.ip boyu (IV-, 30 m)

Cansu bu ip boyunda peş peşe 2 baca çıktıktan sonra nispeten rahatlayan kulvarda ip tükenene kadar tırmanmaya devam etti. Baca etaplarından sonrası III derece. İsteğe bağlı olarak tedirgin edici iki baca tırmanıldıktan sonra ipten çıkıp bir süre serbest devam edilebilir.

Cansu:

Sağlam kayadan oluşan bacada birkaç hamle tırmanıp sete ulaştım. Ardından kısa bir baca daha tırmandıktan sonrası yürüme. Mahmut bir noktadan sonra ipi kendi üzerinde toplayarak yanıma geldi.

Fotoğraf: Mahmut Oflaz , Cansu ilk baca etabını tırmanıyor.

6.ip boyu (III, 60 m)

İpten çıkarak kulvarın sonuna kadar serbest yükseldik. Kulvarın sonunda 3 çatlak mevcuttu. Biz en sağlam duran ve en sağda bulunan çatlağa yöneldik.

Cansu:

Dik bir şekilde kolay etaplardan serbest yükseldik. Saat 10.00’a yaklaşıyordu.

Fotoğraf : Cansu Çakır, Mahmut serbest etapların sonunda, 7. İp boyunu gözüken 2 çürük çatlak hattı yerine Mahmut’un sağ üstündeki sağlam çatlaktan tırmandık.

7. ip boyu (IV+, 40 m)

Cansu görece sağlam olan kayada ve bol emniyetli bir şekilde yükselmeye başladı. Bu ip boyunun ilk yarısında kayadan kendinizi uzaklaştırmaz iseniz kaya kütlesi size negatif gibi gelebilir. Çatlak hattı sizi lahitin altındaki rahat etaplara götürüyor.

Cansu:

Topo’da III derece yazan belirgin baca biraz çürük gözüktüğü için biraz sağından gittik. Fotoğrafta solumda kalan turuncu yüzey hafif çürük, daha çok sağdaki yüzeyden gittim. Malzeme imkanı bol. Rota geneli koyu renkli kaya zaten sağlam oluyor, açık renkli turumcusulardan kaçtık. Yukarıda, hafif sağdaki sette bir baba bir de cam’den istasyonu kurdum.

Fotoğraf: Mahmut Oflaz, Cansu 7. İp boyunda tırmanıyor.

8. İp boyu (III-, 200 m)

Ben 7. ip boyunu artçı olarak tırmandıktan sonra, Cansu’nun emniyete geçmesiyle tırmanışımı sürdürdüm. Bu etaplar oldukça pozitif olduğu için yorucu gelmeye başladı. Cansu da yanıma tırmandıktan sonra ipi toplayıp serbest şekilde yükselerek lahitin altına yöneldik. Uzaktan lahit etabın rampa kısmı seçilebiliyor ancak girişinin ilk gördüğümüz yer olamayacağını düşünüp, bulmaya çalışırken biraz zaman kaybettik ancak lahit etabın ilk ip boyunun girişi rampanın tam altındaki çürük emniyetsiz yerdir.

Cansu:

Lahitin tabanına kadar, sonrasında da sağ tarafına doğru free yükseldik. Burada biraz kafamız karıştı, 9. ip boyunun girişinden emin olamadık. Çok sağa gitmemek lazım, 1 saatimize mal oldu rotadan emin olmamız. Biraz mola da verdikten sonra 12.30 civarı 9. ip boyunun girişine vardık.

Fotoğraf: Cansu Çakır, Mahmut serbest etapların sonunda ve lahit etabının başladığı yüzeyde

9. ip boyu (V, 60 m)

Bu ip boyunun ilk yarısında kayaya güvenemediğim ve Cansu’ya taş düşürmek istemediğim için kaya üzerindeki crimpleri tutarak yükseldim. Rampa etaba geldiğimde artık sağlam kaya gördüğüm için mutlu oldum ancak hala emniyet yerleştirecek bir yer yoktu. Yaklaşık 20 m serbest yükselmeye devam ederek solumda kalan çürük ve genişleyen çatlağa 2 emniyetsiz friend yerleştirdikten sonra hemen orada bulunan sabit takozu da sisteme dahil ettim ve sonra biraz rahatlayabildim. Ancak devamındaki birkaç metre sizi sağa doğru dışarı atıyor, diğer taraf ise dağın batı duvarı yani çok fazla boşluk hissiyatı mevcut. Bu etaptan sonra sol tarafta kalan yüzeye geçerek biraz daha yükseldim ve bir istasyon oluşturdum. Cansu yanıma yükselirken bayağı bir taş düşürdü. O anlarda “İyi ki crimpleri tutarak yükselmişim” diyerek iç geçirmiştim. Rota şu an ne durumda bilemeyiz. Bizden sonrakilere sürpriz sağlam kaya denk gelebilir.

Cansu:

Rotanın tartışmasız en çürük ip boyu. Mahmut uzun süre hiç malzeme atmadı. Solda kalan pozitif yüzeye varana kadar serbest tırmandı, belki de 20 m hiç malzeme atmadı. Sonrasında yüzeyde 2 cam yerleştirdi, biraz yükselince sabit takozu buldu. Biraz daha yükselip yüzeyde istasyonu kurdu. Artçı gelirken döke döke, temizleyerek tırmanayım demiştim ama ip boyunun bozulmaması açısından bu fikirden vazgeçip dikkatli tırmanmaya başladım çünkü her şey dökülüyordu.

Fotoğraf: Cansu Çakır, Mahmut çürük ve emniyetsiz etabın altında nasıl çıkacağını düşünüyor.

10.ip boyu (V, 45 m)

İstasyonun olduğu yer birçok su oluğunun boşalarak yonttuğu yüzeydi. Yüzey ya çok çürük ya da çok sağlamdı. Kararsız kaya yapısında sağdan sola bir ayça çizecek şekilde sağlam kaya avlayarak tırmanışımı sabit sikkeye kadar sürdürdüm. Asıl rota kilidine ulaşmadığımın farkındaydım ancak bu noktada biraz da kaya yapısı gibi kararsız kaldım ve orada ara istasyon almaya karar verdim. Sikkenin sağ tarafındaki kulvar daha olası görünüyor ancak çok çürük duruyordu. Sikkenin sol tarafı ise duvar gibi bir yerdi, kaya sağlam ancak sert ve boşluklu görünüyordu. Topo üzerinde bu kısım arkada kaldığı için belirsizdi. Cansu gelince karara göre hareket edecektim. Cansu tırmanırken hava sürpriz bir şekilde bozdu ve onun yanıma gelmesiyle gökyüzünün vanaları açıldı ve 1.5 saatlik bir ıslanma sürecine girmiş olduk. Bulunduğumuz yer sebebi ile dağ üzerine yağan yağmur da oluklardan bizim üzerimize boşaldığı için 5. dk’dan itibaren donumuza kadar ıslanmış bulunduk. Bu süreçte Cansu yanımda olmasa muhtemelen ben çok daha kötü olurdum. Onun motivasyonu, tavsiyeleri sayesinde bu süreci atlatabildim. İkimizde de hipotermi belirtileri giderek artıyordu. Neyse ki yağmurdan sonra güneş açtı. Biraz beklemenin ardından ısınan hava ve biraz da hareketlenme ile rotaya devam etme kararı aldık çünkü iniş bizim için çok daha zor ve tehlikeli bir tercihti.

Cansu:

Bu ip boyu yüzeyden devam edip soldaki kovuğa doğru yöneliyor. Oluğun içinde sabit sikke var. Saat 14.00 civarıydı ve kara bulutlar üzerimize doğru gelmeye başlamıştı. Normalde bu ip boyu kovuktan sonra sola geçince sette bitiyor ancak ip boyunu ikiye bölmüştük. Mahmut sikkenin olduğu yerde istasyonu kurdu. Ben artçı gelirken bulutlar artık tam tepemizdeydi ve gök gürlemeleri çok yakınımızdaydı. Tırsıp koşa koşa çıktım. Sonrasında ise kaçınılmaz, yağmur başladı. Hava durumuna göre gece 1 mm yağacaktı. Pek 1 mm gibi gelmedi. Üzerimize sanki biri kovayla su boşaltıyordu, bulunduğumuz yer gereği de çevremizde yağmur dursa da bir süre zirveden üzerimize su boşalmaya devam etti. 14.55’te başlayan yağmur 16.22 civarı durdu ve güneş açtı. O zamana kadar ikimiz de çoktan hipotermiye girmiştik. İlk Mahmut’un titremeleri durup 2. evreye geçti. O noktada ben biraz daha iyi durumdaydım, kampta (katlanamasam da) Almora dinleyeceğimize söz verdim. Sonra da “Geçmişin Yükü”nü dinleyecektik.

Fotoğraf: Cansu Çakır, Mahmut lahit etapta 2. İp boyunda tırmanıyor.
Fotoğraf: Cansu Çakır,Ekip askı istasyondayken sağanak yağış başlamadan hemen önce

11.ip boyu (V+, 15 m)

 Yağıştan sonra sol taraftaki duvar iyice imkansız görünmeye başlamıştı. Bu yüzden sağdaki kulvarda yükselmeye başladım ancak burasının yanlış tercih olduğunu anladığımda zaman kaybetmeden geri tırmanmaya başladım. Islak kayada zorla tırmanmışken bu kulvarın üstü kapalı ve altı boş olduğundan dolayı geri tırmanmak iyice yıldırmıștı beni. Cansu’nun yanına tekrar geldim ve moral depoladıktan sonra soldaki duvarda yükselmeye karar verdim. Kaya çok sağlamdı ve bol emniyet yeri gözüküyordu. Sadece ıslaklık problemi vardı, bu yüzden serbest geçemezsem gerekirse yapay tırmanacaktım. Ancak biraz önceki kulvar deneyimim burada işime yarayacaktı. Islak kayada 15 metre yan geçişin ardından pozitif bir bacaya ulaştım ve üzerine çıktıktan sonra ara istasyon oluşturup Cansu’nun yanıma gelmesini sağladım. Diğer sabit sikkenin bacanın çok altında olduğunu Cansu gelirken söyleyince fark ettim.

Cansu:

Mahmut hafif düzeldi, bende bir gariplikler başladı. Kaya hala ıslaktı, Mahmut kasılan ellerini biraz ısıtıp açtıktan sonra sağ tarafa doğru yükseldi. Aşırı çürük diye geri tırmanarak indi. Sol tarafa geçip ıslak-kuru kayada devam etti. Yaklaşık 15 metre sonra zaten ip boyunun sonundaydı. İstasyon kurduktan sonra ben geldim. Arada bir “ırr, ırr” sesi duyuyordum, o sesin benden çıktığını sonra fark ediyordum.

12.ip (III, 75 m)

Kurmuş olduğumuz bu ara istasyondan sonra zirveye en kolay yerlerden tırmanarak ulaştık. İlk 30 metresinde aramızda ip mevcuttu ancak daha sonra ipten çıkarak serbest şekilde rotayı tamamladık.

Cansu:

Setlerden yükselerek zirveye vardık. Biraz ısındık, ıslak kuru yemişleri atıştırdık. Kampa haber verdikten sonra klasik rotadan inişe geçtik.

Ekip zirvede
Fotoğraf: Melisa Güden, Kamptan dürbün yardımı ile çekilmiş zirvedeki ekip

Zirvede ıslak malzemelerimizin suyunu sıkarak tebrikleşirken kamptan bizleri takip eden Melisa ve Tarık da bu sevincimize ortak oldular. Zirveye ulaştığımızda saat 18.00’i gösteriyordu. Çok zaman kaybetmeden biraz dinlenmenin ardından klasik rotadan inerek hava henüz yeni kararmışken saat 21.00’e doğru kampa ulaştık. Kampta ise ıslanmanın ve çok üşümenin etkisiyle oluşan yorgunluğu atmak ve faaliyetin devamındaki planları sağlıklı şekilde gerçekleştirmek amacıyla 2 günlük bir dinlenme süreci belirledik.

Vulnerability Scanner