YTÜDAK – Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü Yıldız Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü' nün Kulüp Tüzüğü , kulüp tanıtım yazısı, iletişim bilgileri, faaliyet raporları ile kulüp hakkındaki duyuru ve haberleri içeren websitesi.
Genel zorluk: III+, V kaya tırmanışı, 350 m
Süre: 10 saat (Kamptan çıkıp kampa dönüş)
Ekip: Cansu Çakır, Mahmut Oflaz
Yazan: Mahmut Oflaz
Malzemeler: Kişisel emniyet malzemeleri, 2*70m yarım ip, cam set, takoz set, 2*nutkey, 15 adet ekspres, 6 kilitli karabina, 4 adet muhtelif sikke, çekiç, perlonlar(4*60, 2*120, 1*180), bırakma perlonları, prusikler, kafa lambaları, kişisel ilk yardım çantası,bivak torbası, 2 adet baton
Kampı yakına taşıdığımız için yaklaşımda çok fazla yürümemize gerek kalmayacaktı. Bu sefer sabah 05.00’te kalkıp 06.00’da yola koyulacaktık. Yaklaşık 1 saatlik yürüyüşün ardından rotaya gireceğimiz yere gelebilmiştik. Bize eşlik eden Melisa ve Tarık’dan da teknik malzemeleri alarak Cansu ile rota için hazırlandık. Melisa ve Tarık ise kampa geri dönecekler ve sonrasında Cebelbaşı-Gürtepe traversi yapacaklardı. Biz ise hazırlandık, rahat yerleri takip ederek yatık bacaya kadar yükseldik. Cansu rahat sette istasyon kuruyordu, bense ipleri açarak hazırlanmaya yardım ediyordum.
Cansu:
Rotaya girmeden bir önceki gün kampı Gürtepe’nin daha da yakınına taşımış ve rotayı incelemiştik. Rotaya yakın olduğumuz için 05.00’te uyanıp 06.00’da hep beraber yola koyulduk. Duvarın ne zaman gölge olduğunu gözlemleyemediğimizden yanıma mont aldım. Önceki 2 dağ rotası da ıslak ve hipotermik geçmişti, bunda bir aksilik yaşamamamızı umuyordum. Aynı zamanda faaliyetin ana hedefi bu rota olduğu için de içimde durmayan bir heyecan vardı. Daha kamptan ayrılmadan tavuk gibi kafayı sağa-sola sallamaya, minik danslara başlamıştım. “İşte başlıyoruz!”
1.ip boyu (IV+, 50 m)
Bu ip boyundaki kaya yapısı, duvar ile ayrılmış kule arasından düşen taşlardan dolayı, üzeri hep toz kaplıydı. Yükselirken tutuş hissiyati zayıftı. Cansu dikkatli bir şekilde tırmanarak bu ip boyunu tamamladı.
Cansu:
Rotaya dağın doğu yüzünün sağından yaklaşarak tabanda belirgin baca-çatlağa ulaşana kadar sollu sollu yürüdük. Bacayı görünce malzemeleri kuşanıp tırmanmaya başladım. Baca-çatlak hafiften sağa doğru ilerliyor. Duvardan sürekli taş düşme sesleri geldiği için burayı hızlı çıkmakta fayda var, çok fazla malzeme atmadım. Geneli rahat, IV+’lık yer sanırım sonlara doğru bembeyaz bir yüzeyi çıkarken var. Birkaç hamle sonrası set set giden yere varıyorsunuz. Taş düşme olasılığına karşı istasyonu biraz sağda, güvenli bulduğum yerde kurdum. Şaşırtıcı bir şekilde bu rotada açık renkli-turumcumsu yerler koyu renkli kayalara göre daha sağlam. (her zaman değil)
2.ip boyu (III+, 40 m)
Sete kadar rahat göründüğü için zaman kaybetmemek adına istasyona ulaşır ulaşmaz artçı olarak topladığım malzemeler ile tırmanmaya devam ettim. Bu etabın girişinden sonra ip boyunun devamı rahatlamaya başlıyor. Sete ulaşıp bir istasyon oluşturdum. İstasyonu kurduğum yerde ise büyük bir kayaya tam da sıkışamamış bir takoz buldum.
Cansu:
İstasyona varır varmaz Mahmut hızlıca 2. ip boyuna başladı. Bir an önce buradan kaçmak için hızlı davrandık, çok sık taş düşüyor. Sollu sollu ilerleyerek sete vardı. İp boyunun çoğunda yürüdüğü için istasyonda yüzünün asıklığını görebiliyordum. Dağ rotalarında bir saniye bile yürümekten haz etmiyor. Benim ise en tedirgin olduğum yerler yürüdüğüm yerler. Bana sorarsanız en yüksek risk bu bölgelerde var çünkü daha rahatsınız ama bastığınız yer çarşak, aşağısı ise uçurum.
3.ip boyu (III, 200 m)
Cansu’nun da sete gelmesiyle ipleri toplayarak tırmanışa devam ettik. Çürük kulenin sol tarafına geçene kadar serbest bir şekilde ilerledik. Kilit ip boyu artık üzerimizde görünüyordu.
Cansu:
Set boyunca düz ilerledik. Ben duvara yakın ve yavaş yürüdüm, nedense bu tarz yerler beni gereksiz geriyor. Rota boyunca da en gerildiğim ip boyu burası olmalı. Tabii bu kişisel bir durum, çoğu kişi için en rahat etap burası olacaktır.
4.ip boyu (IV+, 60 m)
Cansu gideceği hattı anlattıktan sonra yükselmeye başladı. İlk 5 metre düz çıktıktan sonra sette sola doğru bir miktar yan geçişin ardından dik ve güven vermeyen kaya üzerinde tırmandı ve askı istasyon oluşturdu. Bu ip boyunun son metreleri oldukça eğlenceliydi. Bu ip boyunda ilk dik etap tırmanılıp ve yan geçildikten sonra rahat yerde istasyon alınmasını öneririm. İpin sonlarına doğru rahatsız ve güvensiz yerde istasyon alınması riskli olabilir. Ayrıca yan geçişten sonraki hamleler zorlaşmaktadır. (IV+ ipin genel tırmanış zorluğu)
Cansu:
Sağa doğru yükselen belirgin bacayı tırmandım. Sonra sola doğru yan geçtikten sonra yüzeyden tırmanmaya devam ettim. Rehber kitapta da belirtildiği gibi istasyon öncesi zor hamleler var. İp çok sürttüğü için zor kısımdan önce istasyon kurmayı düşündüm, sonra üşendim. Birkaç hamle (piyaz) ile sonrası bir kişilik setimsi yerde askı istasyon kurdum. İstasyonumu açıkçası beğenmedim, Mahmut da beğenmedi ama ip bitiyordu ve yukarıda başka yer de göremiyordum. Kötü bir baba ve çatlakta 2 mikro cam ile istasyonu kurdum.
5.ip boyu (IV+, 60 m)
Askı istasyondan sonra sağlam kaya üzerinde rahat ama keyif veren hamlelerle hafif sollu yükselerek kilit ip boyunun altında bir sete ulaştım. Biraz daha tırmanıp askı istasyonla uğraşmak yerine burada istasyon kurmaya karar verdim. Cansu’nun da ip boyunu bitirmesi ile kısa bir mola verdik.
Cansu:
Kilit öncesi ısınmak için bu ip boyunu Mahmut tırmandı. Yukarıdaki bariz bacayı hedefleyerek hafif sollu yükseldi. Rehber kitapta bu ip boyunun sonu için askı istasyon diyor ancak bacanın girişinde devasa bir set var. Mahmut orada istasyonu kurup beni yanına aldı. İstasyona vardığımda ağzımdan tek bir kelime çıktı: “Açım”. Bir şeyler tıkınıp kilit öncesi tuvalet ihtiyacını karşıladık.
6.ip boyu (V+, 60 m)
Bu ip boyu ilk başta baca olarak başlamakta, daha sonra geniş, içine sıkışabileceğiniz bir çatlağa dönüşmekte ve en son kısmında ise yüzeyden tırmanarak size her türlü duyguyu yaşatmaktadır. Baca etabı pek sağlam sayılmaz. Rahat bir yükselişin ardından güven vermeyen tutamaklar ile baca etabı bitirilir. Her ne kadar kilit kısmını geçtiğimi sansam da kilit içine sıkışabileceğiniz çatlağı geçtikten sonra başlıyor. Çatlak içerisinde bir blok ayrık duruyordu. Ben bu bloğu tutmadan yükseldiğim için oldukça zorlanarak çıktım. Sabit takozun olduğu kısıma gelince buradan itibaren artık yüzey başlıyor. Yüzeyde biraz tırmandıktan sonra sollu yükselerek ip boyunu sonlandıracağınız kulvara girmeniz gerekiyor. Zorlandığım bir yerdeyken uzakta sağda bir sikke gördüm ve sikkenin bulunduğu sete zar zor ulaştım ancak buranın hatalı yer olduğu aşikardı. Hiçbir yere gitmiyordu. Daha sonra geri tırmanarak takıldığım yere kadar indim ve ardından sollu yükselerek kulvara ulaştım. Tüm ekspreslerim ve free karabinalarım tükenmişti. Emniyet imkanı bol, homojen ve benim açımdan oldukça keyifli ve tatmin edici bir ip boyuydu. Cansu ise tırmanırken benim tutmadığım çürük bloğu tutarak yükselmeye çalıştığında blok koparak üzerine düştü. Ben ise bu sırada gümbürdeyen kaya seslerini dinleyerek ipin boşunu alıyordum. Cansu kalan kısımda haklı olarak oldukça korkmuş bir şekilde tırmanarak ip boyunu tamamladı.
Cansu:
Hazırlıkları yaptıktan sonra Mahmut hızlıca bacanın içine doğru yükselmeye başladı. Geneli çürük bir ip boyu. Baca tırmanıldıktan sonra sağa doğru kısa bir offwidth etap var. Dışından da belki tırmanılabilir ama dışından rahat olsa Mahmut kesinlikle çatlağın içine girmezdi çünkü en sevmediği tırmanış şekli. Lider giderken de çantası onu çok rahatsız etti. Devamında slab etap var, sağ tarafta gördüğü sikke Mahmut’u yanılttı. Yüzey kısıma geldiğinizde rota soldan gidiyor, sikkenin olduğu tarafa yanaşmayın. Bu ip boyunda artçı gelirken offwidth etapta kayanın dışından tırmanmak için ayak arıyordum. O esnada dikkat etmedim, içerideki koca bir bloğu tutmamla beraber anında sol dizime düştü. Neyse ki çok yakından düşürmüştüm, yarım metre boy ve enlemdeki kaya biraz daha yukarıdan düşse kafa yaracak boyuttaydı. Yalanım yok, o an korkuttu etti ama bu sayede sonraki ekipler için büyük bir risk faktörü ortadan kalkmış oldu.
7.ip boyu (III+, 250 m)
Kalan kısımda görülen yüzeyde ara ara baca etapları mevcuttu. Baca kulvar etapları bittikten sonra rahat sete ulaşılıyor. Hemen ardından ise sağlam sayılmayacak slab üzerinde tırmanarak zirve sırtına ulaşacaktık. Bu etaplar boyunca ara ara malzeme atarak tırmandık. Aramızda 30 m ip açıktı ve running belay yaparak tırmanışımızı gerçekleştirdik. Slab etabın ortasındayken zirve sırtında bizleri izleyen Tarık ve Melisa’ya denk geldik. Yüzey etabından sonra ipten çıkarak içi çarsak dolu kulvarda bir süre tırmanarak zirve sırtına ulaştık.
Cansu:
Kilit sonrası sağa doğru rahat setlerden yükseldik. Topoda geniş bir slab göreceksiniz, fotoğraflarda gördüğünüz yer de orası. Biz ipe bağlı olsak da slabı yan geçerken emniyet kıtlığından serbest geçtik. Slabda bir süre sollu geçtikten sonra sırta bağlanıyorsunuz. Bundan sonrası klasik rotadaki gibi sırttan yürüyerek zirve. Mahmut sonraki gün kampı Yedigöller’e taşırken geçeceğimiz geçidin dikliğine bakmak için zirveye çıktı, ben gerek duymadım. Başlangıçtan Tarık ve Melisa da traversi tamamlayıp Gürtepe zirveye çoktan varmıştı. Sırtta dinlenirken Melisa’yla sohbet muhabbet ettik, sonrasında hep beraber sırttan inişe geçtik.
İniş:
Biz zirvenin biraz altında dinlenirken Tarık ve Melisa ise Gürtepe zirveden yanımıza geldiler. Hep beraber tebrikleştikten sonra bir sonraki gün Yedigöller’e geçeceğimiz için H geçitleri yukarıdan/karşıdan nasıl görünüyor, bakmak üzere Gürtepe zirveye çıkmaya karar verdim. Tarık ise bu yolculukta bana eşlik etti. Zirvede haritadan da takip edeceğimiz rotayı onaylayarak tekrardan Cansu ve Melisa’nın yanına indik. Hep beraber önce Cebelbaşı zirvesine çıkarak oradan da rahat setli yerlerden (aşağıdaki resim) kamp alanımıza, Gürtepe buzul çanağına indik. Kampta temizlenme ve beslenme fasıllarının ardından günün kalan kısmını iyice dinlenerek geçirdik. Herkes başarılı şekilde faaliyet gerçekleştirmişti ve bu yüzden moraller çok iyiydi. Cansu ve ben planlarımızı fazlasıyla gerçekleştirmiştik.
