Uludağ 2. Kış Temel Eğitim Faaliyeti 

Tarih: 17-18 Şubat 2024

Yer: Uludağ/Bursa

Ekip: 19 Başlangıç, 4 Gelişim, 4 Eğitmen

Çadır Grubu: Ertuğrul Müezzinoğlu, Derya Sude Ünlü, Hakan Enes Seyhan, Serra Beldağ

Yazan: Serra Beldağ

Faaliyet öncesi 

Çadır grupları 12 Şubat Pazartesi günü açıklandı. O akşam whatsapp grubu kurduk ve ertesi sabah konuşmak için çadır arkadaşlarımla sözleştim. Ertesi gün malzeme kontrollerimizi yaptık. Ertuğrul ve Hakan çadırımızı okuldan teslim aldı. Kar kazıklarını da Aladağlara gitmiş birinden ödünç aldık. Çadır, ocak, kartuş, tencere ve ortak yiyecekler konusunda dağılım yaptık. Ortak malzemelerimizi 2 adet ocak, 2 adet kartuş, tencere, 12 adet kar kazığı ve büyük termos olarak belirledik. Ben tencere, su ısıtmak için windburner ocak, 227gr isopro msr kartuş getirecektim. Yiyeceklerimizi de bir gece kalınacağı için sabah sandviç, akşam ton balıklı bulgur, bol bol hazır çorba, atıştırmalık ve ertesi gün için de sandviç, lavaş olarak belirledik. Bu sayede çarşamba gününden her şeyimiz hazırdı.

16 Şubat Cuma 

Cuma günü akşam hava durumunu kontrol ettim. Cumartesi açık ancak rüzgarlı olacaktı. 

Yanıma bu sebeple geçmiş raporlardan okuduğum üzere kıyafet olarak 7 yedek çorap, yedek alt ve üst içlik, yedek iç çamaşırı, yedek 2 adet alt, yedek 2 adet polar, yedek teknik ceket ve yedek eldiven aldım. 

Bunların dışında çantamda kışlık tulum, mat, ortak çadır malzemeleri (ocak, kartuş, tencere), 1 litrelik termos, 1 litrelik suluk, kaşık, çatal, çakı, çakmak, mendil, güneş kremi, dudak kremi, çadır için ışıldak, zirve çantası, yedek pil, küçük ilk yardım çantası, topuk bandı, yolculuk süresince atıştırmalıklar ve sandviçlerim vardı. 

Yolculuğa başlarken ise içlikli kış pantalonu, üst içlik, polar, teknik ceket (yağmurluk), tozluk, balaklava, buff, eldiven giymiştim. Yanıma ise baton, kask, kafa lambası aldım. 

Çantamın yağmurluğunu taktım, termosumu feribotta doldururum diyerek boş bıraktım ve normal içme suyumu aldım. 22.20’de Göztepe’den otobüse bindim. Otobüs 23.05’te Göztepe’den hareket etti. Bir gün öncesinden yorgun olduğum için hemen uykuya daldım.

17 Şubat Cumartesi

Otobüs Oteller B Bölgesine saat 2.06’da vardı. Feribota binmeyip köprüden geldiğimiz için sıcak suyum yoktu. Hızla yürüyüşe hazırlandım, kazma ve çadır grubu eşya zimmetlemesi yapıldı. Bizim grup 2 deadman, 2 t profil, 1 kürek, atel set, perlon çantası taşıyacaktı. Atel seti ve kazmamı aldım. Uyuduğum için otobüsten indiğimde üşüyordum. Teknik ceketimin önünü açtım ve hafif üşür vaziyette sıraya girdim. Eğitmenler hafif üşür vaziyette olmamız gerektiğini söylediler. 2.52’de yürüyüşe başladık. İlk başlarda kayak pistinden yürüdüğümüz için kolaydı. Yaklaşık 20 dakika sonra derin karda izleri takip ederek yürümeye başladık. Bu esnada hava hala durgundu ancak arada sis çöküyordu. Batonlarımın kar paletleri yoktu, dolayısıyla derin karda batonlarım çok fazla kara battı. Bu yürüyüşümü inanılmaz zorlaştırıyordu çünkü devamlı kara batıyordum ve çantamla birlikte sağa sola savruluyordum. Batonlarımın boylarıyla oynayarak buna kısa sürede çözüm buldum ve unutmaya çalıştım. Bu esnada yürüyüşümüz irtifa alarak devam ediyordu, çok zor bir yürüyüş gibi başlamamıştı ancak uzun süreli ve gece vakti olduğu için psikolojik olarak hazırlığa ihtiyaç olduğunu düşündüm. Gece açık ve yıldızlar parlıyordu, bu beni çok mutlu etti ve yorulmaya başladığımda çevreme bakarak tekrardan motive oldum. Yürüdükçe üşümüyorduk ancak durunca üşümeye başlıyorduk. 5 dakikalık molamızda çadır arkadaşlarımdan biri büyük termosunu düşürdü ve dağda kayboldu, benim de sıcak suyum olmadığı için durduğumuzda diğer çadır arkadaşımdan sıcak su istedim. Aradan geçen iki saatten sonra yürüyüş zorlamıştı ve rüzgar güçleniyordu. Rüzgarın uğultusu ve gücü, inen sisler ve bastıran uyku yürüyüşümü zorlaştırdı. Çevreme bakarak ve bulunduğum yerin güzelliğini düşünerek yürümeye devam ettim, ancak yorulduğumu hissetmeye başladım. Çantamın kenarlarına koyduğum fındık ve dut kurularını yürüyüş boyunca atıştırarak moralimi yüksek tutmaya çalıştım. Bu tarz durumlarda hızla erişeceğiniz atıştırmalıklar iyi geliyor. 

Rüzgara karşı yürürken 10 dakikalık 2. Ve son molamızı bir kulübenin yanında verdik. Bu esnada kötü hisseden arkadaşlarımız için gelişim ve üyeler onlarla duruyor ve arkamızdan geliyorlardı. Ayaklarımı hissetmiyordum, bu düşünceden kurtulmak için molamızda dursak dahi hareket etmeye devam ettim. Kamp yerine yaklaştıkça rüzgar çok güçlendi, çanta yağmurluğum çantama bağlı olmadığı için uçtu ve kaybettim. Bu sırada güneş doğuyordu, güneşin doğuşu büyük bir enerji verdi ve böyle bir manzaraya tanık olduğum için gücümü topladım. 

Saat 8.02’de kamp alanına vardık, aramızdan biri kazandığımız irtifadan dolayı mide sorunu yaşadı. Ekip bizi irtifa ve soğuk konusunda uyardı. Kar duvarı yapacaktık. Gelişimden Merve ayaklarımı hissetmediğim için benimle ilgilendi, ayakkabılarımı çıkarıp ayaklarımı hareket ettirince tekrardan hissetmeye başladım ve kar duvarı yapmak için çalışmalara katıldım. Bu sırada su ısıttık ve çay içtim. Kar duvarını yapmak için küreklerle bloklar oluşturduk, alanı düzledik ve L şeklinde bir giriş inşa ettik. Bu sırada eğitmenler ekibin hepsi çalışmadığı için bizi uyardı. 

Daha sonra çadırlarımızı kurduk, 11’e kadar bize poşetlenip düşüş eğitimi için hazır olmamız söylendi. Çadırımızı alan darlığından dolayı iyi gerememiştik, bir süre bunun için uğraştık ve çadır içini düzenlemeye çalıştık. Çok yorulmuştuk ancak su ısıtmak, kar toplamak ve hazırlanmak beklediğimizden uzun sürdü, bu sırada sandviçlerimden birini yedim, termosa su kaynattım, montumu daha kalın olan bir ceketle değiştirdim ve poşetlendik. Sıraya geçtiğimizde eğitmenler bazılarımız iyi poşetlenmediği için ekstra süre verdi, bu sırada diğerleri kar mağaraları için kar yığmaya başladı. Ben de poşetimi düzeltip kar yığdım. Düşüş eğitimi için çadır alanımızın yanındaki tepeye sıra olduk, Yüz üstü, sırt üstü, baş aşağı, baş yukarı, sağ ve sol elle ayrı ayrı denedik. İlk başta hiçbirini düzgün yapamadım ama hepsini denedim. 2. Turda daha iyi olduğumu hissettim. Bu sırada zirve çantasının içine koyduğum atıştırmalıklar ve sıcak su çok iyi geldi. Poşetin içinden kar girdiği için pantolonum ve iç çamaşırım ıslanmıştı, ve biraz yorulmuştuk. Özellikle tatlı bir şeyler yiyince tekrar canlandım ve pozisyonları tekrar ettim. 

Eğitim 14.25’te bitti. 15.00’de kar emniyet malzemeleri için tekrardan sıra olacaktık. Üstümü değiştirmeye zaman yoktu, bu esnada güneş çıkmıştı. Güneş çok güzel gelmesine rağmen yakıyordu ve güneş kremi sürmenin önemini anladım. 

Eğitmenimiz Tarık kar emniyet malzemelerini anlatırken çok uykusuz olduğum için gözlerim kapanıyordu, çevremde benim gibi birkaç kişinin olduğunu fark ettim. Uyanmak için devamlı hareket ettim ve yüzüme kar tuttum. Bunlar beni biraz ayılttı, ancak güneş gözlüğümü almadığım için gözlerimi açamıyordum ve ayakta durmak için çok çaba sarf ettim. Dağdaki güneş kesinlikle şehirden farklı ve çok yakıyor. Tarık bize deadman, t profil, kazma, kar babası yapımını anlattı, yüzeydeki toz karı kazma ile eşip buz katmanına sapladığımız güvenlik aletlerini daha sonra tek tek denedik. Aynı zamanda çığ testi ve sonda ile insan aramayı öğrendik. Bunları deneyeceğimiz 3 saatimiz vardı ve ilk başta hareket etmek istemesem de bol bol hareket ederek ısınmaya çalıştım ve çığ testi, sonda ile arama yaparken hem ayıldım hem ısındım. Kar babalarında perlonların düz olması gerektiği ve ortadaki karın bozulmaması gerektiğini öğrendim ve ekip olarak asılarak güvenlik aletlerini böylece bol bol denedik. Eğitim 18.30’a kadar devam etti. Daha sonra kamp alanına döndük ve 20.30’a kadar süre verildi. 

Bu süre esnasında kar eriterek bulgur pilavını pişirmek için çadıra döndük. Çadır arkadaşım gruptan konuşmamızı yanlış anladığı için kartuş almadığını ve onun yerine iki ocak getirdiğini söyledi. Yani üç ocağımız ve su ısıtmak için kullandığımız 220grlık bitmekte olan kartuşumuz vardı. Bu yanlış anlaşılma canımızı biraz sıkmıştı çünkü küçük kartuşun yetmeyeceğini biliyorduk, neyse ki yan çadırımızdan Melih’in yedek kartuşu vardı ve onu bize verdi.  Böylelikle bir taraftan tencerede kar eritiyor, bir taraftan da su kaynatıp üstüne ekliyorduk. Windburner ödünç aldığım için su ısıtmamız nispeten daha kolay oldu, kar eritmek gerçekten uzun sürüyor ve yemek yapmak beklemediğimiz kadar zaman alıyor. Hava çok soğuk olduğu için çadırın içinde ocak kullanmamıza izin verildiği için kullanırken çok dikkatli olmak gerekiyor. Yemeğimizin pişmesini beklerken hazır çorbalardan içtik, ve sonra hep birlikte tencereden yemeğimizi yedik. Karnımıza sıcak bir yemeğin girmesi ve çadırda oturmamız ile biraz dinlenebilmiştik. 

Yeterli vaktimiz olmasına rağmen sıraya 20.30’da değil 23 dakika geç kalarak dizilebildik. Eğitmenler bizi uyardılar ve üç gruba ayırdılar. Kar mağarası yapımı ile ilgili bazı teknik bilgiler verdiler ve başladık. Kar mağarası için tepelediğimiz kar donmuştu ve altı kazılmaya uygun hale gelmişti. Ben bu esnada çok üşümeye başladım ve su ısıtmaya çalıştım ancak kar eritmek kartuşu bitirmeye başladı ve suyum kaynamadı. Üşüdüğümüz için kar mağarası kazma sırasını değiştirdik. Böylelikle herkes 3 dakika kadar kazıyor, diğeri karları dışarı atıyor ve sonra yer değiştiriyorduk. Mağaramızın içini genişletmek için grubumuzdan fiziksel olarak daha küçük iki kişi içeri girdi. Ben de diğer grupların nasıl yaptığına bakmak için grupları dolaştım. Mağaranın girişini küçük ve tünel şeklinde yapmak gerekiyor, içeriyi de tavanı kubbe olacak şekilde genişletmek gerekiyor ve tepesine de delik açılması gerekiyor.  22.00’a kadar mağaraya devam ettik ancak istenildiği gibi yapamadık. Kapımız fazla büyük olmuştu, bu sebeple geceyi geçiremezdik. Bir de kenarlarını kazarak küçük bir delik açıldı, daha sonra sıvasak da duvarımız fazla ince olmuştu. Eğitmenimiz Tarık tek tek kar mağaralarını yorumladı, eksikleri söyledi. Mağaraların hiçbiri geceyi geçirmeye uygun değildi, normalde yapılan mağaralarda isteyen kişiler kalabiliyormuş. Bu esnada ben aktifliğimi yitirmiştim ve yeniden üşümeye başlamıştım. Son kontrolleri yapıp yarının planı açıklandıktan sonra 22.30’da mutlak sessizlik ilan edildi. 8.30’da poşetlenmiş bir şekilde sırada olacaktık. Dinlenme süresinin uzun olmasına çok sevindim, üşüdüğüm için suyum kaynar olmasa dahi sıcak olan suyumu suluğuma koydum ve uyku tulumuma attım, daha sonra çadır arkadaşlarımla birlikte sıcak bir şeyler içtik ve hızla uykuya daldım.  

18 Şubat Pazar

Çadırımızın bazı yerleri delikti ve iyi gerdiremememiştik, ben de kenarda olduğum için üşüyeceğimi düşündüm ancak gece deliksiz uyudum çünkü hem çok yorgundum hem de sıcak suyum tulumumu çok hızlı ısıttı ve ayaklarımı da sıcak tuttu. Gece iki Uykuya dalmakla ilgili sorunları olan biri olarak uyuyamamaktan ya da tuvalete çıkmaktan çok korkmuştum ancak kesintisiz uyuduğum için ertesi güne dinç uyandım. 8.30’da hazır olabilmek için 7.15’e alarm kurduk ancak 7.30 gibi ancak uyandık. Çadır arkadaşlarımdan diğer köşede yatan Ertuğrul üşümüştü, aynı şekilde Hakan da üşümüştü. Dolayısıyla hızla sıcak su yapmak için hazırlandık, suyumuzu ısındıkça alıyorduk, ben de kahvemi yaptım ve köşede tulumumu toplamaya koyuldum. Bu sırada her ne kadar çok dikkat edilmesi gerektiğini birbirimize hatırlatsak da ani bir hareketten dolayı ocağımız ve kahvem devrildi. Bu kadar talihsiz bir olay karşısındaki tek talihimiz kimse yanmadı ve hiçbir şeye ateş gelmedi, tulumlarımızı da topladığımız için sadece bir tulum ve matlarımız tamamen ıslandı. İki kişi hızlıca çadırdan çıktı, kalan iki kişi olarak çadırda ıslanan her yeri kuruladık ve toparladık, neyse ki çok hızlı toparlandık ve bu etkinliğimizi bozan bir unsur olmadı. 

Sıraya yarım saat geç kaldığımız için eğitmenimiz bize geçen senelere göre daha uzun dinlenme saati vermesine rağmen geç kalmamızı ciddi bir şekilde kınadı. Hızlıca poşetlenmiştik ve yukarı tırmandık, sadece sıcak sıvı alamadığım ve yemek yiyemediğim için yukarı tırmanırken gözlerim kararmaya başladı. Bunu ilk başta önemsemedim ve birkaç düşüş gerçekleştirdim, ancak daha etkinlik yeni başlarken kötü hissetmeye başlamıştım ve enerjiye ihtiyacım vardı. Eğitmenden izin alarak sabah için hazırladığım sandviçimi yedim ve su ısıtmaya çalıştım, ancak hava kapalıydı ocak donmuştu ve çalışmadı. Yemek yediğim için biraz kendime geldim ve birkaç yudum sıcak su içtim. Topladığım enerji ile biraz daha düşüş çalıştım ve dünden daha iyi olduğumu fark ettim. Yine de gerçek anlamda düşüşün geri dönüşü olamayacağı için kazma düşüşünün çok iyi öğrenilmesi gerekiyor ve bu da ancak pratikle oluyor. Pratik yapacak imkanı kendi başımıza bulmanın zorluğu yanında eğitimlerde bol bol pratik yapmanızı öneririm, o anki şartlar ne kadar soğuk olursa olsun hareket etmek bedeni de ısıtıyor ve zaman daha güzel geçiyor. Ben kişisel olarak zorlandığım yerlerde durmaya başladığım için şimdi orada olsam daha çok pratik yapardım diyorum. 

12.06’da faaliyet sonra erdi ve aşağı indik. Tam bir saat sonra tüm kamp yüküyle hazır olmamız gerektiği söylendi. Ben malzemelerimi önceden topladığım için çantamı toparlamam çok hızlı oldu. Böylece hem çadır toplamaya yardım edebildim hem de diğer gruplara desteğe gidebildim. Aynı zamanda atıştırmalık da vaktim oldu, böylece geri dönüş yürüyüşü için hazırdım.  Yürüyüşten önce fotoğraf çektirdik, sıraya girdik 13.36’da güzel bir havada yürümeye başladık. Dağın sırtını geçerken çok çok güçlü bir rüzgâr vardı ve çantamı savuruyordu. Önümdeki arkadaşımın yağmurluğu uçuyordu ve yürümek zorlaşıyordu. Ancak daha sonrasında yürümeye alıştım ve belli bir hızda sürekli olarak yürümeye başladım. Dönüş yolculuğu gidişe göre daha kolay geçti, sadece bazı yerler çukurdu ve iki defa onlara bastığım için göğsüme kadar kara gömüldüm ve ayağım çukurda kaldı. Gelişimlerden Tuğba’nın yardımı ile çıktım ve yürümeye devam ettim. Ancak tozluğum çıkmıştı ve donduğu için çıtçıtı kapanmıyordu, yolumuz az kaldığı için takmamak sorun olmadı ancak ayakkabıma kar doldu ve çoraplarım ıslandı, tozluğun önemini hep biliyordum ancak bu sefer olmayışı ile denemiş oldum. Kayak merkezinden aşağı doğru yürüdüğümüz için çevremizde başka insanlar da vardı, yürüyüşümüz de 2 saat sürdü. Geliş yolculuğumuzun bana çok uzun ve zor gelmesinden sonra dönüşümüzün çok daha kısa sürmesine şaşırdım, otellerden bölgesinden çok uzak olmamamıza rağmen gece yürüyüşünde çok ıssız ve uzakta hissetmiştim. Döndükten sonra bize zimmetlenen malzemeleri teslim ettik, kazmaları sıralayarak geri verdik. Otobüse binmeden önce geri bildirim toplantısı yaptık. Eğitmenlerimiz bize eksik olduğumuz noktaları söylediler, bize çok zaman verilmesine rağmen geç kaldığımızı, çok düşüş yapmadığımızı ve bazılarımızın çalışmadığını söylediler. Etkinliği konuştuktan sonra geri dönüş yoluna koyulduk. Bursa’da Köfteci Yusuf’ta durduk ve yemek yedik, geri dönüş yolu süresince yanımda oturan Esma ile  sohbet ettim ve ayaklarım ıslak olmasına rağmen keyifli bir yol geçirdim. Faaliyeti noktaladıktan sonra eve döndüğüm gibi sıcak bir duştan önce tüm malzemelerimi özellikle uyku tulumunu havalandırmak için serdim, ıslak malzemelerimi kuruladım, bulaşıklarımı yıkadım ve çantamı temizledim. Malzemeleri ıslak bırakmanın onlara zarar vereceğini öğrenmiştik ve sonrasında bana daha büyük zorluk çıkaracaktı. Bu sırada ayak parmaklarımı hissetmediğimi fark ettim, geçici bir his kaybı yaşamama rağmen faaliyetim çok keyifli geçmişti. 

Kış faaliyeti gerçekten akılda kalıcı, her türlü anlamda zorlayıcı ve zorlayıcı olduğu kadar da muhteşem güzellikte bir faaliyet. Öğrendiğimiz her bilgiyi deneyimlediğimiz ve ne kadar önemli olduğunu gördüğümüz bir etkinlikti. Bu etkinlikte emeği geçen Tarık, Alper, Timuçin, Halit, Tuğba, Merve, Berke ve Ege’ye çok teşekkür ediyorum. 

Tavsiyeler:

-Batonunuz kesinlikle olmalı, ancak onun yanında batonlarınızın kar paleti olduğundan emin olun, böylelikle karda batmazsınız.

-Yanınızda kesinlikle en az 1 litrelik kaliteli bir termosunuz olsun, çadır grubuna en azından bir tane lazım, sıcak su çok tüketiliyor ve hacmi ne kadar büyükse o kadar uzun süre sıcak kalıyor.

-Çakı, çakmak, bant ve Jumbo boy poşet aldığınızdan emin olun, orada hızlıca bitebiliyor, kesmek için çakıya ihtiyaç oluyor ve çakmaklar bozulabiliyor. Ekipte herkeste birer tane olması önemli.

-Yemek çok uzun sürede piştiği için bol bol atıştırmalık alın, hem moralinizi yüksek tutuyor hem şeker ihtiyacınızı gideriyor hem de hızlı bir şekilde ulaşabiliyorsunuz. Ancak çoğu şey donuyor, bu sebeple donmayan gofret, kuruyemiş, jelibon gibi atıştırmalıklar öneririm. 

-Güneş kremi ve güneş gözlüğü kesinlikle lazım, dağdaki güneş gözleri ve cildi çok yoruyor. 

-Bolca yedek çorap alabilirsiniz, ayaklarınızın kuru olması önemli. Aynı zamanda tozluk çok çok önemli, benim his kaybım tamamen ıslak ayaklarla uzun süre durmamdan kaynaklı oldu. 

-Grup içi iletişiminiz olabildiğince açık olmalı, ve son kontrolleri iki defa yapmalısınız. Herkesin hem kendine hem de ekibe getireceği malzemelerin tam olması faaliyet süresinceki rahatlığı ve verimi kesinlikle etkiliyor. Bizim sıcak suyumuzun yeterli olmaması moralimizi bozmanın yanında üşümemize de sebep oldu.

-Dağa gitmeden önce fiziksel ve zihinsel olarak hazırlık çok önemli. Öyle gideyim de faaliyete katılayım şeklinde olmadığını anladım. Fiziksel olarak iyice dinlenmiş olmak ve zihinsel olarak karşılacağımız soğuğa hazır olmak gerekiyor. Bunun için faaliyet raporları okunabilir. 

Uludağ 2. Kış Temel Eğitim Faaliyeti 

Tarih: 17-18 Şubat 2024

Yer: Bursa Uludağ / Maden Bölgesi 

Ekip: 19 Başlangıç, Gelişim ve Üyeler

Çadır Grubu: Celal Yılmaz, Derviş Akdağ, Buse Güleç, Melih Erdem Çaha

Yazan: Melih Erdem Çaha

12 Şubat’ta çadır grupları belli olunca Whatsapp’tan grubumuzu kurduk. Çadır grubumuzdan Celal ilk kış faaliyeti olan Aladağlar’a katılmıştı. Hem onun deneyimlerinden hem faaliyet raporlarından yararlanarak faaliyet için hazırlanmaya başladık. Öncelikle hiçbirimizde kar kazığı olmadığı için Karaköy’deki alüminyumculardan L profil aldık ve kar kazıklarını hazırladık. 3 orta boy kartuş aldık. Ctesi günü kahvaltı için herkes sandviç hazırlayıp yanında getirdi. Ctesi öğlen yemeği için makarna, akşam yemeği için de bulgur olarak planlamamızı yaptık. Celal de yaprak sarması getireceğini söyleyerek öğün planımızı şenlendirdi. Pazar kahvaltısı için peynir, zeytin, salam ve lavaş aldık. Ortak yemekler dışında herkes kendi zevkine göre kuruyemiş, abur cubur gibi atıştırmalıklarını, makarnayla bulgur yanına ton balığını ve çabuk çorbalarını aldı. 

16 Şubat 2024

22.15’te Yıldız’dan kalkacak servis için 21.30 gibi Yıldız Camii önüne vardım. Yıldız’dan araca binecekler olarak bir süre sonra toplanmıştık ve aracı beklerken muhabbete koyulmuştuk. Araç biraz gecikmeli olarak geldi ve 22.30 gibi yola çıktık. Kamp alanına varmak için gece yürüyüşü yapıldığından yol sırasında uyumanın oldukça önemli olduğunu söyleyebilirim. 

17 Şubat 2024

Saat 2’de Uludağ oteller bölgesine vardık. Malzemelerin zimmetlenmesi, çantaların düzenlenmesi, kıyafetlerin yürüyüşe uygun hale getirilmesi derken 45 dakika kadar burada hazırlık yaptık. Çadır ekibimize 1 adet T plaka, 1 adet kürek ve 15 karabina zimmetlendi. Faaliyete katılan herkese 1 adet kazma zimmetlendi. Taşımak için bunları aramızda bölüştük. 2.50’de yürüyüşe başladık. Yürüyüş boyunca biri Maden pistinin yukarısındaki teleferik kulübesinde biri de kulübeye kadar olan yolda olmak üzere 2 mola verdik. İlk mola yürüyüş tempomuzun çok düşmüş olması ve uyuklamaya başlamamız nedeniyle planda olmayan bir molaydı. 5 dakikalık atıştırmalık ve kahve sonrası enerjimizi toplamış olarak planlanan mola yeri teleferik kulübesine doğru yola devam ettik. 6.25’te teleferik kulübesine vardık ve 20 dakika mola verdik. Burada dinlenme, sıcak içecek ve atıştırma için daha fazla vaktimiz oldu. Başlangıç ekibimizden birinin soğuktan uyuşmaya başlayan ayağına müdahale edildi. 6.45’te yeniden yürüyüşe geçtik ve 8.15’te kamp alanına vardık. Yürüyüş sırasında zaman zaman toz kar zaman zaman ezilmiş karda ilerledik. Özellikle teleferik kulübesinden sonraki kısımda rüzgar şiddetliydi ve rüzgarın olduğu kısımlarda hava daha soğuk hissedildi. 

Kamp alanına varmamızın ardından kar duvarı yapmamız istendi. Birkaç kişinin de tüm ekip için su ısıtmasının iyi olacağı söylendi. Ekipçe dönüşümlü olarak kar duvarı yapmaya giriştik. Çadır başı 1 kürek olduğu için 5 kişi kürekle kar bloğu çıkarırken kalanların bir kısmı kazma ile blok çıkardı bir kısmı da çıkarılan blokları duvara yerleştirdi. Kar duvarını yapmamız ve duvar için onay alıp çadırları kurmamız 2 saat kadar sürdü. Ardından hızlı bir kahvaltı-öğle yemeği arası atıştırma için vaktimiz oldu. Bu vakitte Celal’in getirdiği sarmalardan yedik. Erittiğimiz karla kahvelerimizi ve çaylarımız hazırladık. Sonrasında poşetlenerek 11’de kazma düşüş eğitimi için sıraya geçtik. Sıraya geçtikten sonra eğitmenimiz Tarık iyi poşetlenip poşetlenemediğimizi kontrol ettik. İyi poşetlenemeyenlerin düzeltmelerini yapmasını için ek zaman tanıdı. İyi poşetlenenler de gece yapacağımız kar mağarası için 3 farklı kar yığması yapmaya girişti.

 

Kar yığınlarını oluşturduktan sonra kamp alanımızın hemen arkasındaki yamaca tırmandık ve burada Tarık’tan kazma düşüşüyle ilgili bilgileri dinledik. Ardından 3 gruba ayrılarak kazma düşüş pratiği yapmaya başladık. Öncelikle temel pozisyon olan baş yukarıda yüz üstü düşüşe çalıştık. Her iki elle ikişer kez çalıştıktan sonra baş yukarıda sırt üstü, baş aşağıda yüz üstü-sırt üstü düşüşleri kazma her iki elde de olacak şekilde çalıştık. Sonrasındaysa bu düşüş pozisyonlarından istediğimizi yapacak şekilde düşüş çalışmasına devam ettik. Kazma düşüş eğitimimiz 14.25’e kadar devam etti. Eğitim sırasında hava güneşli olduğu için çok üşümeden eğitimi tamamladık. Sıcak içecek tüketmek de ısınmamızı sağladı. Eğitime ocak getirerek su ısıtmak da mümkün. 

Eğitimi bitirip kamp alanına döndükten sonra saat 3’te kar emniyet malzemeleri ile sırada olmamız istendi. Poşetlerimizden kurtulup emniyet malzemeleriyle sıraya geçtik. Saat 3’te kamp alanından 5 dakika kadar yürüyerek eğitim alanına geçtik. Burada yine öncelikle Tarık kar emniyet malzemelerinin tanıtımını yaptı ve her birinin nasıl kullanılacağını üyelerden Timuçin ve Alper’le birlikte uygulamalı olarak gösterdi. Ardından saat 18.30’a kadar bütün emniyet malzemelerini (Deadman, tek/çift T profil, tek/çift kazma) kullanarak bol bol pratik yaptık. Kar babası yaparak ekipçe sağlamlığını test ettik. Çığ sondası ile kara gömülmüş bir nesneyi aradık. Bu eğitimde havanın sisli ve rüzgarlı olması nedeniyle üşüdük. Yine yanımızda götürdüğümüz sıcak içeceklerimiz ve atıştırmalıklarımızla dağcı içeriden ısınır prensibine uygun olarak ısınmaya çalıştık. 

18.30’da eğitim tamamlandı ve kamp alanına döndük. Saat 20.30’a kadar yemek ve dinlenme için süre verildi. Bu sürede çadırımızın içinde kar eritip su kaynatarak makarnamızı pişirdik. Yanına ton balıklarımızı katarak makarnayı daha besleyici ve lezzetli hale getirdik. Yine çabuk çorbalarımızı da içerek hem öğünümüzü zenginleştirdik hem sıvı aldık hem de ısındık. Not olarak düşmek gerekirse kar eriterek su kaynatmanın kendisi de vakit aldığı için makarna pişirmek normalden daha uzun sürüyor. 

Saat 20.30’da kar mağarası yapmak üzere sıraya geçtik. Gündüz hazırladığımız 3 kar yığına 3 grup olacak şekilde dağıldık. Birbirimizle ve zamana karşı yarışarak kar mağarısını yapmaya koyulduk. Kar mağarasını yaparken grup olarak sırayla değişerek kürek ve kazma ile kar yığınının içini oyduk. Bu eğitim sırasında dönüşümlü çalışmak hem ısınmayı sağlıyor hem de daha az yorulmayı. O nedenle kısa aralıklarla dönüşümlü çalışmak önemli. Bunun dışında faaliyete gelmeden önce kar mağarasının nasıl yapıldığına bakmak önemli. Gece olduğu için varsa yanınızda getirdiğiniz katmanlardan birini daha giymek ve eğitim sırasında sıcak içecek tüketmek soğuktan korunmak için önemli. Saat 22.30’da kar mağarası için verilen zamanımız tükendi. Bütün gruplar tamamlamaya yakın denilecek kadar mağarasını oymuştu. Ancak içine birkaç kişinin sığabileceği uzunlukta yapmayı hiç birimiz başaramamıştık. Tarık tek tek her mağaradaki ve her gruptaki eksikleri söyledi ve eğitim tamamlandı. Mutlak sessizlikle kamp alanına döndük ve ertesi sabah saat 8.30’da kazma düşüş eğitimi için sırada hazır olmak üzere çadırlarımıza geçtik. Çadır grubu olarak saat 7’de kalkıp hazırlanmaya karar vererek yattık. 

18 Şubat 2024

Gece telefondan alarm kurup yatmış olmamıza karşın şarjım bittiği için sabah 7.20’de uyanabildik. Hızlıca kahvaltımızı yapıp poşetlenmeye geçtik. Biraz geç uyandığımız için hem poşetlenmekte geciktik hem de kazma düşüş eğitimi için yanımıza alacak sıcak içecek hazırlamaya vaktimiz olmadı. 25 dakika gecikmeli olarak sıraya girdik ve dün kazma düşüşü çalıştığımız alana geçtik. Bugün hava bulutlu ve daha rüzgarlıydı. O nedenle eğitim sırasında düne göre daha fazla üşüdük. Yine dünkü gibi öncelikle her düşüş pozisyonuna kazma iki elde de olacak şekilde çalıştık. Ardından gelişimler tarafından aşağı itilmek suretiyle rastgele pozisyonlarda düşme çalışmaları yaptık. Eğitime ocak götürülebildiği için sabahtan hazırlayamadığımız sıcak içeceklerimizi eğitim sırasında hazırlama fırsatı bulabildik. Pınar bütün ekibi sıcak tutmak için hummalı bir çalışmayla hepimize çay kahve içirmeyi başardı. Saat 12’ye kadar kazma düşüş eğitimi devam etti. 12.05’te kamp alanına döndük ve tüm kamp yüküyle hazır olmamız için 1 saat süre verildi. Bu 1 saatlik sürede ancak çadırları ve çantaları toplamak için zaman oluyor. Yemek hazırlamak için yeterli vakit kalmıyor. 

Biraz gecikmeli olarak tüm kamp yüküyle sıraya geçtik. Kısa bir mıntıka temizliğinden sonra toplu fotoğraf çekildik ve saat 13.35’te dönüş yoluna koyulduk. Dönüş yolu hem gündüz olması, hem havanın sıcak olması hem de iniş olması nedeniyle daha kolay oldu ve 2 saatlik bir yürüyüşün sonunda oteller bölgesine vardık. Burada her çadır grubuna zimmetlenen malzemelerin teslimi ve sayımı yapıldı. Herkes kendisine zimmetlenen kazmasını iade etti. Ardından faaliyet toplantısı yapıldı. Tarık ve diğer üyeler tarafından iyi yaptığımız ve eksik olduğumuz noktalar söylendi. Toplantı bitiminde yemek için Köfteci Yusuf’a gittik. Güzel bir yemek ile 2 günün yorgunluğunu bir nebze atmış olduk. Tekrar servise geçerek İstanbul’a dönüşe geçtik. Saat 21.00’e doğru Yıldız kampüsüne vararak faaliyeti tamamladık. 

Notlar: 

• Karda yürüyüş için batonlar hem dengeyi sağlamak açısından hem de yükü bacaklardan alması açısından önemli, muhakkak faaliyete gelirken yanınızda baton getirin.
• Uludağ’da rüzgar ve sis olması nedeniyle hava zaman zaman çok soğuk hissedilebiliyor. Ben ara katman olarak hem polar hem de mont almıştım yanıma. Ve dış katman olarak ikinci bir mont getirmiştim. Gündüz eğitimlerinde ara katman olarak polar + dış katman, gece kar mağarası eğitiminde ara katman olarak polar + mont + dış katman şeklinde giyince soğuktan minimum seviyede etkilenmeyi başardım. Kış faaliyetleri için ara katman olarak kaz tüyü mont temin etmek faaliyet komforunu çok arttıracaktır. 
• Uludağ faaliyeti az zamanda çok eğitim şeklinde kurgulanmış bir faaliyet. O nedenle program biraz sıkışık. Eğitim aralarında yemek için çok zaman olmayabiliyor. Olan zamanda da kar eritmek çok vakit alabiliyor. O nedenle daha hızlı hazırlanacak daha pratik öğünler planlamak iyi olabilir. Biz bir öğün olarak bulgur götürmüştük ama bulguru pişirecek zamanımız olmadığını fark ettik. 
• Faaliyet için YTÜDAK’a, eğitimleri için Tarık, Alper ve Timuçin’e, kazma düşüş eğitimi için pist açan gelişimlere teşekkürlerle.