Uludağ Diagonal (Rampa) Rotası

Ekip : Alper Kılıçalp, Merve  Kaya , Ege Özkan 

Tarih : 18 Şubat Pazar (Başlangıç Uludağ Faaliyetinde) 

Tırmanış Süresi : 2.5 saat (yaklaşım ve dönüş ile birlikte)

Malzemeler:  Okuduğumuz raporları ve rotanın da derecesini göz önüne alarak yanımıza teknik malzeme olarak sadece 1 ip aldık. (Gerektiği durumda yukarıya kazmalarla bir istasyon noktası oluşturup, ipi aşağıdakine sarkıtacaktık.)

Bivak(3 kişilik), ilk yardım çantamız, Telsiz(3 adet), Yarı teknik kazma (Ege ve benim için 2’şer tane), yürüyüş kazması (Alper için 1 tane)

Yazan : Merve Kaya

Başlangıç ekibine yönelik yaptığımız Uludağ Kış Faaliyeti sırasında vaktimiz olursa bir şeyler denemek istiyorduk, bunun için faaliyet öncesinde Rampa rotasına ve Mantar Sote’ye çalışalım dedik. Mix eğitimini daha almamıştık fakat rota hakkında yapılan araştırmalarla diğer rotalara nazaran daha rahat olacağına ve bu nedenle mix eğitimi almadan da rotayı çıkabilme ihtimalimiz olduğuna karar verdik. Uludağ faaliyetine gidene kadar Alper ve Ege ile internetten yaptığımız raporları paylaştık, rota hakkında konuştuk. 

Başlangıç faaliyeti sırasında ara ara rotayı kestik, resimlerde olduğundan bir tık daha sert duruyordu 🙂

Resim 1: Bölgedeki kulvarların yerleşimi (Yeşil renk Rampa rotası)

Resim 2: Rampa rotası

18 Şubat Pazar 

Faaliyet yapacağımız gün 06.30’da kalktık, hızlı şekilde kahvaltımızı yaptık. İki termosa sıcak su doldurup hazırlanmış bir şekilde çadırdan çıktık. Yükleri olabildiği kadar hafif tutmaya çalışıyorduk, bu sebeple üç kişi iki zirve çantası ve bir ipi bölüşüp 07.50 gibi yola koyulduk. Yürüdüğümüz kısımda kar yumuşaktı ve iz açarak yürümek bir hayli yormuştu, yarım saat geçmeden yorgunluğun etkisiyle bir mide bulantısı hissettim. İki dakika mola ile nasıl oldu bilmiyorum ama düzelttik bu durumu 🙂 

Rota dibine yaklaştıkça kulvar gözümüze daha dik gelmeye başlamıştı. 

Resim 3-4 : Rota dibine yaklaşırken 

Rota dibine 08:50 de vardık ve burada kramponlarımızı taktık. Ardından Ege önde ben ortada ve Alper de arkada yükselmeye başladık. Kar yer yer beklediğimden daha yumuşaktı, kazmanın tutmadığı yerlerde biraz denge ile ilerledik. 

Resim 5  : Rotada 2-3  metre yükseldikten sonra görülen manzara 

Yükselmeye çok hızlı devam ettik. Ege ve ben yarı teknik kazmalarımızla rahattık, Alper’in hafif sola geçtiğimiz kısımda tek yürüyüş kazması ufak bir imtihanı oldu. Raporlarda da olduğu gibi, rota bitiminden korniş olduğundan soldan varyant çıkışını yapıyoruz. 

Yan geçişe başlamadan önce sessiz bir soru yönelttim: “İpi açmak ister misiniz?”.  Tam o sırada Alper’den mükemmel bir yorum geldi, “Koşar geçersin burayı sen”. Gerçekçi olmadığını farkındaydım ama müthiş rahatlattı, öyle pıtı pıtı bir yan geçişle rotamızı 09:40’da tamamladık. 

Rota bittiği an tepede müthiş bir rüzgar bizi bekliyordu, Ege ile uçmamak için birbirimize tutunduk. 

Resim 6: Zirve fotoğrafı (inişe geçmeden ve rüzgardan uçmadan birkaç dakika öncesi)

İnanılmaz bir sis vardı ve bir metre uzağımız gözükmüyordu, saatteki koordinatlar yardımıyla inişi bulduk. Kramponlarla yumuşak karda bir tık zorlansak da hızlı bir inişle kamp alanına vardık. Bizden sonra Tarık ve Timuçin aynı rotaya gireceklerdi, onlarla rota hakkında kısaca konuşup başlangıç eğitimini devraldık. 

Not: 

• Krampon seçimi yaparken yarı otomatik krampon seçmek bu tarz karma bir karda çok daha rahat olacaktı. Bağlamalı krampon yumuşak karda bir hayli yorucu oluyor. 
• Dönüş için yoğun sisi göz önüne alarak gps/saat iyi olacaktır.

Partnerlerim Ege ve Alper’e, rota hakkında fikirlerine danıştığımız arkadaşlarımıza ve kulübümüz YTÜDAK’a teşekkürler.