Boruklu Güneybatı Yüzü ve Ortadağ Tırmanış Raporu

Boruklu Güneybatı Yüzü ve Ortadağ Tırmanış Raporu

Ekip: Rauf Osman Pınarbaşı, Alican Yalçın, Sefa Börtücen

Bölge: Aladağlar Torasan Bölgesi

Rota: Boruklu Güneybatı Yüzü ve Ortadağ

Tarih: 29 Temmuz 2011

Yazan: Sefa Börtücen

28 Temmuz 2011

Önceki gün geldiğimiz Sulağankeler kampında; sabah kahvaltısından sonra pek sık gitmediğimiz bir yer olan Torasan bölgesinde tırmanış yapmaya karar verdik. Planımızı; Kokorot vadisinde iki gün bivak ve başta Boruklu Güneybatı Yüzü olmak üzere, bölgede tırmanış yapmak olarak belirledik. Mümkün olduğu kadar hafif olacak şekilde hazırlanarak, saat 15.00’da yürüyüşe başladık. 15.30’da Sıyırma Boğazı’na geldik ve Torasan bölgesine geçmek için; Küçükcebel doğu geçidini kullanmaya karar verdik. Güzeller kuzey çanağından geçerek; 17.45’te Küçükcebel doğu geçidine, 18

.00’da ise Küçükcebel zirvesine ulaştık. Kısa bir molanın ardından; önce Küçükcebel geçidine, sonrasında genelde (II) derece kaya etablarından, bazen de çok rahat olmayan çarşaklı setlerden yan geçiş yaparak; Kokorot vadisinin tabanına ulaştık. Genelde, Torasan bölgesinde izleyebileceğiniz net bir patika bulunmuyor. Gürtepe’ye doğru biraz ilerleyip, bulduğumuz su kaynağından su doldurduktan sonra, Kokorot vadisinde biraz ilerledik. Hava kararmak üzereyken; H1 tepesine bakan yamaçta kendimize bivak yeri hazırladık. Akşam yemeği olarak, çabuk çorbalarımızı içip, kraker atıştırdık. Uzunca bir süre, eşsiz gökyüzü manzarasını seyrettik ve sonrasında yatışa geçtik. Gece; tahmin ettiğimizden soğuktu ve yanımıza bir mat ve biri yazlık olmak üzere iki tulum almıştık.

 

29 TEMMUZ 2011

Sabah kalkınca, bolca sıcak sıvı aldık ve kısa bir kahvaltı yaptık. Fazla eşyalarımızı rotanın altına bıraktık ve yanımıza 2 çanta alarak, 11.15’te  çarşağı tırmanmaya başladık.

 

Çarşak bitiminde (II,III) derecelik oldukça çürük kayalardan serbest tırmanmaya devam ederek, mağaraya ulaştık. Mağaradan, sağ çapraz serbest olarak yükselmeye devam ettik(III). Sağ tarafında kule bulunan çarşaklı bir sete geldik. Karşımıza 20-25 metrelik (IV-) dercelik pozitif eğimli slab kaya etabı çıktı. Rotanın bu kesimi diğer yerlerin aksine çürük değil. Rauf  burayı lider olarak çıktı ve ara emniyet yerleştirmeden etabın sonuna bir sikke çakarak emniyet aldı.

 

 

Alican ve ben, artçı olarak tırmandık. Sonrasında, yine çok fazla çürük ve boşluklu olan, önce (II) derecelik; sonra (III) derecelik kısımları tırmandık. Rotanın bu noktasından sonra belirgin bir hat gözükmüyor. Bu noktada, en sola kaçmamaya dikkat etmek gerek çünkü burası, bağlantısız kulelere çıkıyor. Tunç Fındık’ın 50 rota kitabında belirttiği hat olduğunu düşündüğümüz; 50 metre kadar devam eden ve bacayı andıran (III+,IV) derecelik çatlağı tırmanmaya başladık. Hat; fazla çürük olmamasına rağmen oldukça boşluklu… Çatallaşan hattı, sağdan takip ettik ve en önden giden Rauf, bir kulenin tepesine vardı. Bu noktada tekrar ip açtık ve Rauf çok zor olmayan 5 metrelik bir yan geçişle sırt hattına ulaştı.

 

 

 

Sırt hattındaki büyük bir kütlenin arkasına geçerek, emniyet aldı ve biz de sırayla sırt hattına geçtik. (II) derecelik kayalardan 10 dakikalık bir yürüyüşle, saat15.10’da Boruklu zirvesine ulaştık. Zirvede dinlenerek ve zirve defterini hem okuyarak; hem kurutarak bolca zaman geçirdik. Zirve defterinde çıktığımız rotanın 1995 yılında yapılan ilk çıkışının, 1983 yılında Ömer Tüzel tarafından yapılan tırmanışın ve daha nice tırmanışların notlarını bulmak mümkün.

Boruklu Zirve

Saat 16.40’ta Boruklu – Ortadağ arasında bulunan sırt hattı üzerinden; Ortadağ’a doğru hareket ettik. Bu sırt hattının kuzey tarafı oldukça dik, sağlam ve uzun duvarlar barındırıyor.

 

 

Saat 17.30’da; Ortadağ’ın zirvesine ulaştık. 30 dakika dinlenip fotoğraf çektikten sonra Ortadağ ve Boruklu arasında kalan çarşaktan inişe geçtik. Çarşak sonunda Alican, rotanın alt kısmına bıraktığımız çantayı almaya gitti. Alican’ın dönmesini bekledik ve o geceki bivak yerimiz olan, Sulağankaya’nın altına doğru harekete geçtik. Burada bivak yeri olarak, bir kaya dibini seçtik. Bolca sıvı alıp akşam yemeği olarak elimizde kalan çiziviç’i paylaştık. Sonrasında Rauf’un hazırladığı çadır konforuyla yarışan bivak sistemiyle, müzik eşliğinde dinlenmeye çekildik.

 

30 TEMMUZ 2011

Sabah saat 10.00’da Küçükcebel geçidine doğru yürüyüşe başladık. Genelde (II, III) dercelik kaya etaplarından, bazen de çarşaklı setlerden yükselerek saat 11.15’te geçide ulaştık. Kampa dönüş için inişte, Küçükcebel geçidinin, Küçükcebel doğu geçidinden daha rahat olacağına karar verdik. Küçükcebel geçidinden, Gürtepe çanağına indik. Gürtepe çanağında bulunan çok rahat olmayan çarşaktan geçerek, önce Sıyırma boğazına; saat 15.00’da da Sulağankeler’deki kampımıza ulaştık.