2024

Kaçkar Dağı Büyük Buzul Zirve Tırmanışı

Tarih: 2 Haziran 2024
Ekip: Yiğit Can Urlu, Tarık Aytek, Halit Koçhan
Kamp Yeri: Mezovit Çayırı
Kullanılan Malzeme: Kişi başı birer çift teknik kazma ve krampon
(Buz vidası, geleneksel malzeme, ip, perlon vs. tam set malzeme götürüldü fakat hiçbiri kullanılmadı.)
Rota Bilgisi: PD+, 1130m. 
Süre: Buzul girişinden zirveye 6, kamptan kampa 16 saat.
Yazan: Tarık Aytek

Koşullara bağlı zorluğu çok değişebilecek, teknik bir zorluğu olmayan ama kondisyon isteyen keyifli bir rota. Biz geç mevsim olmadan girdiğimizden ne aşırı buzlaşmış etaplarla ne de çatlaklarla karşılaştık, oldukça iyi bir aralık yakadığımızı söyleyebilirim. Sert karda arada bir 45 dereceye varan ama geneli yürüyüş olan bir tırmanış yapmış olduk. 

Kampı taşıdığımız gün ise sisten dolayı tam emin olamayarak kampı normalde olduğundan 15-20 dakika kadar geride kurduk. Kamp yeri koca bir kayanın üstüne kamp yazılarak işaretlenmiş oradan bakılarak bulunabilir. Kar örtüsü kalkmadığında ise de buzula daha da yaklaşılabilir, nasıl olsa Kaçkar adeta dere cenneti. 

Resim 1. Buzulun karşıdan görüntüsü, topo

3.30’da kamp yerinden harekete geçiyoruz. 4.30’da kramponları giyip alt ekipten ayrılacağımız, buzuldan 150 m. kadar gerideki mola taşına ulaşıyoruz. Kemer ve kramponlarımızı kuşanıp alt ekibimizin getirdiği çay çorbayı tükettikten sonra rotaya yaklaşıyor ve 5.30 itibariyle buzulu tırmanmaya başlıyoruz.

Resim 2. Buzulun girişi

Buzul tam önüne gelince iyice yatıyor ve bizi rahatlatıyor. Girişte soldan yatık yerlerden yükselip platoya ulaşıyoruz. Burada da S’ler çizerek ve gözlerimiz çatlak arayarak ilerliyoruz. Meşhur berschgrund’a bile dair herhangi bir ize rastlamadan, herhangi bir kötü hissettirecek kadar buzlaşmış bir etapla karşılaşmadan sert karda güvenli şekilde yükseliyoruz.

Partnerimiz Halit’i irtifa ve yeni işe başlamış olmanın getirdiği kondisyon eksikliği çarpıyor ve biraz hızımızı azaltıyoruz. Sonlara yaklaşınca bele varılan yerde ileri mevsimde ortaya çıkan buzlu çarşaklı etap ve sağa kaçılacak yer kolayca belli oluyor. Bizim girdiğimiz tarihte etap tertemiz sert karla kaplı olduğundan sağa kaçmadan olduğu gibi bele vuruyoruz. Sıcaklar yeni başlamış olmasına rağmen ve saat daha 8 olmasına rağmen sağ taraf tek tük taş atıyor aşağı. 

8.15’te buzulu tamamlayarak bele ulaşıyoruz ve harika bir manzara bizi karşılıyor. 15 dk. kadar bir şeyler atıştırıp durum analizi yapıyoruz. 

Resim 3. Kulvarın sonundan bir görsel. Halit kilidi geçiyor

Belden ötesi yatık bir sırt ve solda kuleciklerden oluşan bir alan olduğu için buradan sonrasına iyi çalışmış olarak gelmek hız konusunda epey faydalı olur diye düşünüyorum. Ne kadar alçalmak ve ne zaman sırta çıkmak gerektiği kolayca belli olmuyor. 

Halit’in yorgunluğunu ve pek bilgimiz olmadığı için çok emin olmamamızı göz önünde bulundurarak batı sırtına dalmak yerine klasik rotaya doğru güneydoğu yönünde iyice alçalıp oradan kolay yerlerden yükselmeye karar veriyoruz. 200 m. kadar alçaldıktan sonra Halit daha fazla devam etmemesi gerektiğine karar veriyor ve zirve dönüşü buluşmak üzere o noktada ayrılıyoruz.  Halit’i bıraktıktan sonra direkt batı sırtına yükselip oradan devam etmeye karar veriyoruz fakat bu alçalma manevrası bize biraz pahalıya mal oluyor ve dağın devasa güney sırtını kaplamış kar kütlesini uzuncana tırmanmamız gerekiyor. 

Uzun lafın kısası bele çıkınca soldaki kaya etaplarından çok fazla kaçmayıp bir an önce güvenli şekilde batı sırtına çıkmak hedeflenilirse kitapta da -bizce yetersizce- belirtildiği gibi arada bir kolay kaya etapları geçilerek en kısa şekilde tırmanılmış olur. Klasik rotaya doğru fazla alçalmak tekrardan uzun süre yükselmeye neden oluyor.

Resim 4. Sırta bağladığımız yerden(zirveye yakın), geldiğimiz yöne(batı yönüne) doğru bakarak çekilmiş fotoğraf. Kırmızı hat bizim takip ederek geldiğimiz hat.

Ayrıca bir de biz zirveye varana kadar zirveyi tanıyamadık. Bu nedenle bizim gibi bölgeye ilk kez giden ekipler için bir uyarı mahiyetinde bunu ekleyebiliriz. Batı sırtında birçok çıkıntının yükseklikleri birbirine yakın ve kitaptaki topo bizde zirve sanki çok daha arkada olacakmış izlenimi uyandırdı. Bu nedenle zirve konusunda tereddüt edildiğinde batı omzuna ulaşmak yeterli olacaktır diyebiliriz. Bu şekilde zirveye ya da zirvenin birkaç gerisindeki tepeciklerden birine çıkmak muhtemel. 

Zirveyi tanıyamayarak ümidimiz azalarak ilerliyorken, saat 11.15’te bir anda kendimizi zirvede bulup anlatılmaz bir sevinç yaşıyoruz. Zirve molasından sonra 12 gibi inişe başlıyoruz. 

Resim 5. Ekip zirvede

Biz gelmeden evvel eğer anormal bir durumla karşılaşmaz isek sıcaklar yeni başladığı için pek taş düşmeyeceğini ümit ederek buzuldan inmeye karar vermiştik. Önceki günlerdeki gözlemlerimizde ve tırmanış sırasında bunun aksine bir durum görmeyince bu plandan devam ettik ve geldiğimiz yola doğru inişe geçtik. 

S’ler çizerek küfürler eşliğinde tırmandığımız güney sırtını laylaylom dimdik keserek iniyor, Halit’i iyi dinlenmiş görerek seviniyor, buzulun başındaki belde yarım saat kadar atıştırıp çay içiyor ve saat 14 itibariyle buzula iniş yapmak üzere giriyoruz. 

Resim 6. Belden inişe başlarken bir görsel.

Yukarıda belirttiğim üzere tek taş atan yer iniş sırasında solumuzda kalan etap olduğundan ilk kısmı hızlı hızlı ve oldukça dikkatli iniyoruz. Sonrasında ise şenlik başlıyor ve donumuza kadar ıslanarak her türlü kayma pozisyonunda, zaman zaman kazma düşüşlerle taklalarımızı durdurduğumuz inişlerle saat 2.5 gibi zemine varıyoruz. Ayrıldığımız yerde bizi karşılamaya gelen alt ekibimizle buluşup faaliyetimizi tamamlıyoruz. 

Resim 7. Yiğit iniş yapıyor

Notlar:

  • Rotada en azından bizimkine benzer koşullarda teknik kazmaya gerek yok, yürüyüş kazması çok daha efektif olacaktır. 
  • Fazla eğimli yerlerde olmamamıza rağmen geçtiğimiz ve etrafımızdaki yerler çığlarla doluydu, bu tehlikeyi de akıldan çıkarmamakta fayda var.
  • Biz karşılaşmadık ama karşılaşma ihtimaline karşın buzul çatlaklarına dair her bilgiye sahip olunması bizce çok önemli. Hayat yoğunluğundan o konuda eksiklerimizi çok geç giderebilmiştik ve bunun tereddütü hatırı sayılır bir gerginlik yarattı. 
  • Biz yanımıza sadece alt ekiple haberleşebilmek adına tek telsiz almıştık lakin Halit’ten telsiz olmadan ayrılmak, her ne kadar çok iyi havada sorunsuz tırmanıyor olsak da, bizi tırmanış boyu çok diken üstünde hissettirdi. 2 Telsiz almamız gerekiyormuş. Bu durum da göz önünde bulundurulabilir ekipler tarafından.

Alt ekip olarak desteklerinden dolayı Arda Borçin’e, Seran Kırkıncı’ya ve Çağrı Arslantürk’e teşekkür ediyoruz. Ayrıca kulübümüze de yarattığı imkanlardan dolayı minnettarız. 

İletişim: aytek.tarik1@gmail.com

Resim 8. Ekip Fotosu
Resim 9. Zirveden Batı Kaçkar manzarası
Resim 10. Buzulun girişinden bir görsel
Resim 11. Yukarı Kavrun Yaylası’ndan Kaçkarlar manzarası

İlgili Makaleler

Bu da ilginizi çekebilir
Kapalı
Başa dön tuşu