Keşiştepe – Mantar Sote, Diyagonal (Rampa) Tırmanış Raporları

Faaliyet: Keşiştepe- Mantar Sote

Tarih:4 Mart 2017

Ekip: Sumru Tamer, Osman Bahadır Tortop

Malzemeler: Kask, Kazma, Krampon, 50 metre iki yarım ip, takoz set, cam set, 2 buz vidası, 6 sikke, t profil, deadmen, perlon bantlar, ekspresler, karabinalar

Derece: AD

Yazan: Osman Bahadır Tortop

Başlangıç grubu eğitimi için geldiğimiz “Uludağ 2. Kış Temel Eğitim Faaliyeti”nde bireysel faaliyetimi Sumru ile beraber Mantar Sote rotası olarak planladık. Cumartesi sabahtan rotaya giden Burak ve Ender’in dönüşünde rotaya biz girecektik. Ender’den inişe geçtiklerine dair haber aldık ve rotaya doğru yol almaya başladık. Kamp alanına uzaklığından dolayı yaklaşımı yoran rotalardan birisi.                                                

Yol üstünde Ender ve Burak’tan tırmanış malzemelerini alarak rotaya doğru yol almaya devam ettik. Rotaya girerken saat 12’ye geliyordu. Gerekli hazırlıklarımızı yaptıktan sonra girişte kayaların bulunduğu etaba kadar running belay yaparak yükselmeye karar verdik. Önden Sumru gitti, 10 metre kadar ilerledikten sonra onu takip etmeye başladım ve kısa bir sürede 30-40 metreden sonra kayalık etaba vardık. ( S: Burada üst tabakadaki kar helva kıvamında, alttaki kayaya değen katman ince buzdu. Dolayısıyla katmanlar baya kayıyordu. Bu yüzden bu kısımda artık emniyetli tırmanmaya karar verdik. Soldaki kayalarda donmuş bir perlon vardı, ona güvenmeyip rotanın tam ortasındaki kayaya bakındık emniyet için) Sumru burada bir takoz ve iki sikkeden istasyon kurdu. Lider olarak benim gitmeme karar verdik. Malzemeleri alarak tırmanmaya başladım. Kayalık etabın devamında kulvardan rotaya devam ettim. Yaklaşık 30 metre kadar yükselip T profilden emniyet noktası oluşturdum ve tırmanmaya devam ettim. Rotanın önerilen tırmanış zamanını geçmiş bulunmamızdan dolayı kar iyice yumuşamaya başladı ve son etabın oldukça yıpratıcı olacağını düşünerek varyantın altına istasyon kurmaya karar verdim. İki cam ve deadman’den istasyon kurarak Sumru’yu yanıma aldım.

Sumru’ya durumdan bahsedip, devam edip etmemek istediğini sordum. Ortak kararımız varyanttan rotayı noktalamak oldu ve 15 metrelik kalan kısmı Sumru lider gitti ve istasyon kurarak beni yanına almaya başladı. Ara emniyet olarak attığı deadman’i alarak rotayı noktaladım.

Rota girişinde istasyon kurarken oldukça vakit kaybettik ve burada gereksiz yere kendimizi yorduk. Bu bizim için iyi bir deneyim oldu. İpleri toplayıp, fotoğraf çektikten sonra başlangıç eğitimine yetişmek için kampa döndük. Saat 4’te kampa varmıştık. Partnerliği için Sumru’ya, zirve çantasını kullandığım için Rukiye’ye teşekkür ederim.

Tırmanışla kalın.

Osman Bahadır Tortop

Gelişim

---

 

FAALİYET : Diyagonal (Rampa) Rotası, Uludağ – Keşiştepe

TARİH : 04.03.2017

EKİP :  Safet Ozan OĞUZ, Ali AĞÇAL

MALZEMELER :  Kask, kemer, krampon, kazmalar, HMS, ATC, 4 sikke, cam set, takoz set, snow picket(T-profil), deadman, perlon bantlar, tam ip(60 m), 7 ekspres, kilitli karabinalar

YAZAN : Ali AĞÇAL / Gelişim

04-03.2017 ile 05.03.2017 tarihleri arasında başlangıç ekibinin ikinci kış temel eğitimi faaliyetine yardımcı olmak için kalabalık bir gelişim ekibi olarak toplandık. Ve bu sırada boş olan vakitlerde de kendi bireysel faaliyetlerimizi yapacaktık. Ozan ile birlikte bir rota mı çıksak diye konuştuk ve sabah kamp alanına varır varmaz başlangıç arkadaşlar eğitime başlayana kadar Diyagonal (Rampa) rotasını çıkalım dedik. Tahminimizce 2-3 saatte çıkıp inerdik.

04.03.2017 Cumartesi

Saat 03:00 gibi Uludağ’a vardık. Başlangıç arkadaşların hazırlanmasıyla birlikte 3:30 gibi kamp alanına doğru yola çıktık. Saat 6:30 gibi kamp alanına 1 mola ile vardık. Kamp alanında bir şeyler atıştırıp sıcak sıvı aldık ve hızlıca çantalarımızı hazırladık. Kemerlerimizi ve kramponları taktık. Saat 7:30 gibi kamp alanından ayrıldık. Yolda ozanın kramponu çözülünce tekrar taktık ve rotanın altındaki çanağa saat 8:00 gibi vardık. Çanaktan rotanın sağ alt tarafındaki kaya bloğuna kadar free gidip ilk istasyonumuzu iki kazma ile kurduk.

Aslında hedefimiz kayada bir sikke ile istasyon kurmaktı ama tabi kaya çürük olduğu için sikke çaktık ama hiç durmadı. İlk ip boyunu ben çıkayım diye konuştuk. Saat 8:30 gibi istasyondan çıktım ve tırmanmaya başladım. Tırmanmaya başladıktan bir dakika sonra ellerimin bayağı donduğunu fark ettim. Meğerse istasyonu iç eldivenle kurarken dış eldivene kar girmişti. Eldiveni biraz salladım ama çok bir faydası olmadı. Parmaklarım çok kasılmıştı hızlı tırmanayım ısınırım diye düşündüm. İstasyonun 20 metre yukarısına kadar hızlıca çıktım ilk emniyet malzemem olan bir adet snow picketı(T-profil) yerleştirdim, daha sonra 25-30 metre daha yükselip bir adet deadman ve iki kazma ile 2 noktalı dinamik istasyonumu kurdum. Daha sonra Ozana seslendim ama sesimi duyuramıyordum. Ozan sesimi duymadığı için ben bir an önce emniyetini alayım ipini çekeyim ip gerilince istasyonda olduğumu anlar diye hemen reverso ile istasyondan ozanın emniyetini aldım. Bir yandan Ozan’ın boş ipini alıyorum bir yandan da aşağı emniyettesin gel diye bağırıyordum. Ozan geliyorum diye bağırdı. Saat 11:00 gibi yanıma vardı.

Malzeme değişimi yaptıktan sonra ikinci ip boyunu Ozan çıkmaya başladı. Ozan 10 metre yükselip snow picket (T-profil) yerleştirdi. Daha sonra onun da 10 metre yukarısında sağlam bir cam attı. Rota bir yerden sonra sola kıvrılıyordu çünkü üstümüzde ciddi bir korniş vardı, bu kornişin en inceldiği yerden girecektik. Ozan olabildiğince sola kaydı. Kornişin en inceldiği yerden geçti ve istasyonu kurdu. Ozan emniyettesin deyince ben istasyonu topladım ve tırmanmaya başladım. Yine eldivene kar girmişti. Elim ciddi acıyordu. Baktım olacak gibi değil elimden geldiğince yukarı hızlı çıkmaya çalıştım. En son kornişin altındayken elimi pek hissetmiyordum. Ama sağ olsun kornişten sola kayınca yaşadığım boşluk hissi ve kardan bir adımda ayağının kayınca olabilecekleri düşününce insan pek elini önemsemiyor. Ozan gerçekten orayı iyi geçmişti ben üsten emniyetli tamamlarken bile çok gerilmiştim. Daha sonra kornişe allah ne verdiyse dalıp ben de ozanın yanına saat 12:30 gibi istasyona vardım. İstasyona vardığımda ellerim bayağı zonkluyordu. Hemen bir sıcak sıvı alıp ellerimi koltuk altımda ısıttım ama ellerimde pek his yoktu sadece hunharca zonkluyordu.

Bu sürede malzemeleri toparladık, bir şeyler atıştırdık ve 1 numaralı dönüş yolundan kamp alanımıza dönmeye başladık. Elimin zonklaması yarım saat kesilmedi. Faaliyetin üzerinden 3-4 gün geçmesine rağmen hala birkaç parmak ucum hissiz. Siz siz olun eldivenin içine kar kaçırmayın. Kamp alanına 13:30 gibi vardık. Pazar öğlene kadar eğitimlere yardımcı olduk ve Pazar günü de Uludağ’dan ayrıldık.

Öncelikle partnerim Ozan’a, sonrasında tüm bunları mümkün kılan kulübüm YTÜDAK’a sonsuz teşekkürler.

Tırmanışla kalın.

Ali AĞÇAL

Gelişim

---

 

FAALİYET : Uludağ Keşiştepe- Mantar Sote

TARİH : 04.03.2017

KAMP YERİ : Volfram Madeni

ULAŞIM : Kulüp tarafından kiralanan otobüs ile.

EKİP : Burak Uluçoban – Ender Gençer

YAZAN: Ender Gençer

Malzemeler: Kazmalar – Krampon – Kask, emniyet kemeri, ATC-HMS, 6 kilitli, 7 ekspres, 3 sikke (2 bıçak, 1 profil), 1 T-profil, 1 deadman, perlon bantlar (120 ve 60 cm)

Gelişim olarak başlangıç eğitimlerine yardımcı olmak üzere geldiğimiz Uludağ’da bir de tırmanış yapmak istiyorduk. Rampa ve mantar sote arasında mantar soteye karar verdik. Daha önce çıkmış olan Şeref ile şehirde de rotayı konuşarak bilgileri almıştık. Peker’in planlamasıyla cumartesi rotalara girecek ilk ekipte bizler vardık.

Cuma akşamı başlangıç için kiralanan otobüslerle Uludağ’a doğru yola çıktık. Oteller bölgesinde otobüslerden inerek yürüyüşe başladık. Yürüyüşün ardından kamp alanına vardığımızda yavaş yavaş rotalar için hazırlanmaya başladık. Erzurum’da kazma krampon ile tırmanmış olmamıza rağmen farklı bir ilk yaşamanın heyecanı vardı içimizde. Geçen seneyi düşündüğümde biz kazma düşüş için poşetlenirken yanımızda rotalara girmek için hazırlık yapan gelişim üyelerini anımsadım ve yaklaşık olarak bir sene sonra onların yerinde biz vardık. Tabi ki YTÜDAK sayesinde.

Hazırlıklarımızı tamamlayınca Rampa rotasına girecek olan Ali ve Ozan ile birlikte kamptan ayrıldık. Ali ve Ozan kendi rotalarına doğru harekete geçerken biz de bir sırta çıkmıştık. Mantar sote karşımızdaydı. Mantar sotenin yanındaki bir rotaya girecek olan eğitmenlerimizden Murat ve abisi Burak’ı o sırtta bekleme kararı aldık zaten hemen arkamızdalardı. 5 sikkemizden ikisini Murat’a vererek rota hakkında son bir bilgi alarak tekrar rotaya doğru harekete geçtik. Rotaya başlamadan sıcak sıvı ve bir şeyler yemek istedik. Bu sırada Hasbi’nin düşürmeyin diye verdiği termosun bardağını çanağa düşürdük 🙂  Dönüşte alırız diyerek ipe girdik.

Kaya bloklarından başlayarak yaklaşık 8-10 metre free olarak yükseldik. Burak malzeme atacak bir yer bulduğunda durduk, bir sikkeden istasyon kurarak Burak yükselmeye başladı, ben de emniyetini alıyordum. Fakat birkaç metre sonra hemen üstümdeki kaya bloğu Burak’ı görmemi engelliyordu. Sesimizin de az gitmesiyle her yükselişte Burak’ı merak ediyordum. Burak’ı göremediğimden ve az duyduğumdan ipin boşluğuna göre sıkı alıyor veya boş veriyordum. İp çoğu zaman hızlı hızlı çekiliyordu, içimden demek ki sorun yok diye söylenirken ip durdu ve uzun bir süre hiç çekilmedi bir sorun olduğu ortadaydı ve ben Burak’la iletişim kuramıyordum. Bir süre sonra tekrar yükselmeye başlayan Burak’la birlikte ip çekilmeye başlamıştı. Ben ipte son 10 metre uyarısı yaptığımda Burak ipin bittiğini düşünerek istasyon kurmuştu, bana gelebilirsin diye seslendi. Sikkeyi sökerek tırmanmaya başlamıştım. Hemen üstümdeki kaya bloğunu geçinde Burak’ı gördüm zaten tüm anlaşamamamızın sebebi o kaya bloğuydu. Biraz daha yükselince Burak’ın uzun süre takıldığı yere ben de gelmiştim. Yaklaşık 1-1.50 metre kayadan oluşan bir etaptı ve daha önce kayaya kramponla basma tecrübemiz yoktu. Burak burada emniyet noktası arayıp bulamayınca cesaret ederek tırmanmıştı. Ben de biraz tereddüt etsem de kaya etabını geçerek istasyona ulaştım. Bir T profille istasyon kurmuştu.

Malzemeleri değiştikten sonra ikinci ip boyuna ben lider olarak tırmanmaya başladım. Bu ip boyu, görece olarak çok daha rahat ancak çoğu zaman batak kardan oluşan bir etaptı. Zaten kar koşulları genel olarak iyi olmadığı için yanımıza buz vidası da almamıştık. Malzeme atmadan sırta doğru yükseliyordum. Malzeme atmayı denemek istiyordum fakat uygun bir yer göremediğimden yükselmeye devam ettim. Sırta çıktığımda güneş beni selamlıyordu ve saatlerce gölgede kalmış olmamdan dolayı yakmıştı. Burak’ı daha fazla bekletmeden hemen kazmalarımla istasyon kurarak Burak’ı yanıma almaya başladım. O da hızlı bir şekilde yanıma geldiğinde rotayı tamamlamış olduk.

Birbirimizi tebrik ettikten sonra bir şeyler atıştırdık ve kapıdan inişe başladık. Önce çanağın ortasına inerek termosun bardağını aldık. Ardından rotayı ilk gördüğümüz sırta çıkarak, kamptan rotaya girmek üzere gelen Sumru ve Bahadır’a malzemeleri verdik. Vakit kaybetmeden başlangıç eğitimine yardımcı olabilmek için kampa döndük.

Bu tırmanışta öncelikle partnerim Burak’a, bize rota hakkında bilgi veren Şeref’e ve Murat’a, faaliyette bizim yokluğumuzda eğitime daha çok yardımcı olmak zorunda kalan diğer gelişim arkadaşlarımıza ve eğitmenlerimize, son olarak tüm YTÜDAK’a teşekkür ediyorum.