BDK – Kuzeybatı Sırtı Rotası Tırmanış Raporu

Bölge: Aladağlar/Niğde

Kamp Yeri: Dipsiz Göl Mevkii Kamp Alanı

Rota: Büyük Demirkazık Kuzeybatı Rotası

Tarih: 26 Ağustos 2018

Ekip: Ender Gençer, Mahmut Oflaz, Rabia Şeyma Mengi

Malzemeler: Kask, kemer, atc, hms, yarım ip x2, cam set, takoz set, çeşitli sikkeler(7adet), 2 çekiç, perlonlar(4*60,1*90,2*120), pursikler, 14 uzun ekspres, 8 kilitli karabina, çakı, bivak torbası, kişisel malzemeler ve ilk yardım çantası

Yazan: Rabia Şeyma Mengi/Gelişim

Mahmut ve Emirhan ile BDK Kuzeybatı Rotasına çıkmayı Şubat ayı civarında konuşarak başlangıcın Dipsiz Göl temel buz eğitim faaliyeti sırasında yapmaya karar vermiştik. Planlarımız biraz farklılaşarak tırmanışa Emirhan yerine Ender ile gidecektik.

Ender ve Mahmut, başlangıç faaliyetinden bir hafta önce Aladağlar’a gittiler. Ben ise başlangıç ile birlikte 24 Ağustos Cuma akşamı yola çıkıp, cumartesi akşama doğru ekibe katıldım.

Akşam malzemeleri ayarlarken, Ender’in 2 gün önce Sumru ile BDK kuzeydoğu çıkışında zirvede bivaklaması ve aynı şeyi yaşarsak endişesi ile yanımıza biraz fazla malzeme aldık.☺ Geçen yıl burayı tırmanmış olan Erkut’tan rota ile ilgili son bilgileri alıp rotanın üzerinden bir kez daha geçip erken bir saatte uyuduk.

Sabah 04.00’de kalkıp hafif bir kahvaltı yapıp 04.40’ta kamptan ayrıldık. Biraz hızlı bir yürüyüş ile 05.20’de rotanın başlangıcına geldik. Bu hız daha başlangıçtı. Hava hala karanlıktı. 20 dakika kadar oyalanıp şafağın sökmesini bekledik. Rota girişi kendini hemen belli ediyor zaten.

Bir yanımda sürekli bivağa kalmayalım diyen Ender’in hızı, bir yanda kas yorgunluğu nedir bilmeyen Mahmut ile 05.40 gibi rotaya girip 06.15’te ilk ip boyuna nasıl geldiğimi anlayamadım😮.

İlk ip açacağımız yer zaten rotanın zorlaşmaya başladığı ilk yer olarak anlaşılıyor. İlk ipe Ender girdi. Görece kolay bir tırmanış ile ilk istasyonu kurup bizi yanına aldı. İstasyon için çakılı sikkeler istasyon yerini belli ediyor zaten. İkinci ip boyu kilit ip boyu. Burayı Mahmut gözüne kestirmişti ve lider çıktı. Kilit yerini biraz ah uh edip gayet güzel geçti. Saat 08.00’de hepimiz ipten çıkıp serbest çıkmaya devam ettik.

Kuleye kadar olan kısımda ip açmasak da, küçük baca tırmanışları ve slab yüzeylerle, kendini tedirgin hissedenler için ip açılabilir derecelerde. Mahmut sürekli önde adeta kayaların üzerinde keçi gibi bir sağ bir sol geziyordu. Bu arada hepimiz donuyorduk. Üzerimizde içlik + polar kıyafetler içinde neredeyse titriyorduk. Kayanın soğukluğu parmakları uyuşturdu. Rotayı o kadar seri çıkıyorduk ki bir ara sanki tek amaç güneş vuran yüzeye ulaşmak gibi oldu.

09.00’da kuleye vardık. En hafif ben olduğum için en son ip inişini ben yapacaktım. Güneşin vurmasıyla içim ısındı. Sonsuza kadar kulede güneşte oturabilirdim. Peck Kulvarı’nın gölgesi ve soğuk kayaları o an için cazip gelmese bile yarım saatte 3’ümüz ip inişini yapıp gene aynı koşar şekilde zirveye serbest tırmanmaya başladık. İlk ipe girdiğimiz yerden beri katalarımı çıkarmamıştım. Artık ayaklarım yorulunca Peck yükselişinde ayakkabılarımı geri giydim. Zirveye kalmış 10 dakika Ender ise “Boşver Şeyma değiştirme kataları, çok az kaldı dayan ve devam et!” diyordu. Hala bivağa kalabilirdik sanırım.. Saat 10.15 zirve!!

Zirvede öğlen bivağı için yeterince çok vaktimiz kalmıştı☺

Yarım saat bir şeyler yiyip içip biraz eğlendik. Defteri imzaladık. 10.45 inişe başladık.

3 ip inişi yaptık. Doğu Çarşağı’ının yanındaki patikamsı yerden gene koşar şekilde inişi yaptık. İnmek çıkmaktan zor geldi. Ender ve Mahmut’a yetişeceğim diye kaya kaya indim. Saat 13.25’te kampa vardık. Çadırın içi istemediğimiz kadar sıcaktı. Yemek yiyip dinlendik.

İlk uzun tırmanışımı böylelikle tamamladım. Serbest geçilen yerlerde boşluk hissini çok hissedemedim. Sanırım Mahmut’a yetişmeye çalışmaktan aşağılara bakamadım. Rota, yaptığım şehir antrenmanlarının işe yaradığını bana gösterdi. Bu yüzden kendimi oldukça iyi hissettim.

Mahmut ve Ender’e sevgiler…

Bizlere bu tırmanışları mümkün kılan YTUDAK’ a teşekkürler.

Tırmanış ve sevgi ile kalın…