Büyük Mangırcı Dağı Kuzey Duvarı ‘Mangırcı Mahmuzu’ Rotası Tırmanış Raporu

Ekip: Özcan Kanbur, Sumru Tamer

Zorluk: V+, VI+, 350 m. 12 İp Boyu

Tarih: 31.08.2019

Teknik Malzemeler: 60m. x 2 yarım ip, 14 uzun/kısa ekspres, takoz set, 2 nutkey, friend set (0,4 – 0,5 – 0,75 – 1 – 3 no.’lardan ikişer tane), 4 sikke (kullanılmadı), bir çekiç, 6 kilitli karabina, 4x 120cm dyneema, 4 bırakma perlonu, kişisel malzemeler,  ilk yardım çantası ve battaniyesi

Yazan: Ortak

(Özcan) Haziran ayındaki bayram tatilini olumsuz hava nedeniyle dağda geçirememiş ve planlarımızı ertelemek zorunda kalmıştık. Onun yerine gittiğimiz Sivrihisar benim için müthiş tecrübe ve mental deneyim olmuştu. Bu faaliyetten kısa bir süre sonra Ağustos ayının başındaki uzun tatilin planları ufaktan başlamıştı tabii. Kimle gideriz, ne yaparız derken Sumru’nun Mahmuz önerisiyle muhteşem bir maceranın hayallerini kurmaya başladım. Mangırcı Mahmuzu rotasını yıllar önce abimin tırmanması ile tanımıştım ve o zamanlar bir gün ben de tırmanmak istiyorum demiştim kendi kendime. Eh tabi Sumru’nun önerisini keyifle kabul ettim.

Ağustos ayı gelmişti, ekibe İbrahim’in de katılımıyla (bizce) çok güzel bir plan hazırlayarak Aladağlar yolunu tuttuk. Önce kısa, hafif sert bir rota (Delinin Zoru) ile kendimizi teknik olarak test edecektik, daha sonra uzun bir rota (Mangırcı 1997) ile üç kişilik ekibin hız ve koordinasyon durumunu değerlendirecektik ve sonrasında duruma göre Mahmuz’a girecektik.

Sonuç ; https://ytudak.org/2019/08/17/ortaburun-delinin-zoru-rotasi-tirmanis-raporu/

Geri döndük. 

Döndükten sonra 15 gün boyunca iyileşme ve toparlanmaya çalıştık ve taktiğimizi “vur-kaç” olarak değiştirip 30 Ağustos tatilini kollamaya başladık.

Rotaya erkenden girmek için 03.30’da uyanmak üzere alarmlarımızı kurduk. 03.45 gibi  uyanıp bir şeyler atıştırdıktan sonra 04.50’de kamptan yürüyüşe başladık. 06.40’ta rota altındaydık. Son hazırlıkları yapıp, gerekli yük azaltma işlemlerinden ☺ sonra Sumru ilk ip boyuna başladı.

1.İp (Sumru) : 

Uzaktan beyaz lekeleri ile ayırt edilen baca çatlağın dibine, sağından III derecelik setten yaklaştık. 07.00’de rotaya girdim. Giriş ayağı kıt bir iki uzun hamle ile başlayıp sonradan rahatlıyor. Sette mümkün olduğunca yükselip babadan istasyon. (V+, 40 m.)

2.İp Serbest :

Bacanın dibine kadar gittik. (III, 30m.) Bazı ekipler bacaya girmeden,  soldan free etaplarla kilit ip boyuna kadar devam etmişler. Biz gelmişken tırmanalım dedik, bacaya yöneldik.

3.İp (Özcan) :

Bacaya girmeden tek malzemeden, sağlam “0.75” boy friend ile istasyon kurduk. 08.00’de rotaya girdim. Geneli basit hamlelerden oluşan bir ip boyu. Sadece baca içinde göbek yapan kısım ip boyunun en zor kısmı sayılabilir. Ek olarak istasyon kurulacak küçük sete çıkmadan önceki 2-3 metrelik kısmın ip boyu geneline oranla zorlu olduğunu söyleyebilirim. Genel itibariyle oldukça iyi malzeme alıyor. (V+, 60m.)

4.İp (Sumru) :

Rotanın ilk kilit etabına girmeden önce saat 09.00’da kısa(?) bir mola verdik. 09.40’ta etaba girdim. Sabit sikkeden sonra iki malzeme attım. Yan geçiş oldukça rahat, yeter ki ayakları iyi görün. Asıl zorluk, yan geçişten sonra yükselmekte. 2-3 metrelik dikliği uzun boylular tek hamlede geçebilir belki, fakat uzun değilseniz kötü ayaklar, pinch ve gaston ile birkaç tedirgin edici hamlede geçmek gerekiyor. Buraya girmeden malzeme atılabiliyor. Devamında çok çürük underları tutup sağa slab etaba, oradan da sikkenin tam üst hizasında kalan baca çatlağa girdim. (Underlardan sola da geçip oradaki çatlaktan da devam edilebilir, aynı yere çıkıyor.) Bu baca V+ derece diyebilirim. 10.40’ta ikimiz de sette babalardan istasyondayız. (VI, 45m.)

Bu etaba VI+ denmesinin sebebi, sikkenin hemen 1 metre solundaki negatiften direkt çıkılarak benim girdiğim bacaya gidilmesi olsa gerek. Bizden önce tırmanan ekip bu şekilde tırmanarak VI+ olarak derecelendirdi. Çoğu raporda bizim çıktığımız gibi sikkenin çok daha solundan çıkılmış ve derecelendirme, bizim de hemfikir olduğumuz gibi VI olarak verilmiş.

5.İp  (Özcan) :

Oldukça rahat geçilen bir ip boyu. İpin tamamını kullanıp serbest etabın çoğunu bu ip boyuna bağladık.

12.00’te ikimiz de istasyondayız. (IV+,V-, 55m.)

6. İp Serbest :

Yukarıdaki ‘parmakkaya seti’ne soldan 10m. serbest tırmanış. Sonraki ip boyunun dibindeki büyük kaya babaları ve takozlarından istasyon.

7.İp (Özcan) 

Dihedral paralelinde uzanan bir sırt etabı, oldukça keyifli. Tüm rota boyunca olduğu gibi güzel malzeme imkanı veren bir ip boyu. Sırtın üzerine çıkılan ilk metreler en keyifli kısımları. Biz yine ipin tamamını bitirene kadar tırmandık. 

Daha önceden istasyon kurmak için bolca baba olduğunu bildiğimiz için serbest geçilen etaplar öncesindeki ip boylarını ipimiz izin verdiği kadar tırmandık. (V, 60m.)

8.İp Serbest :

Yukarıdaki sete 6-7 metrelik III+ derece serbest tırmanış. Saat 14.00’te takoz taşın dibine varıp, saatin erken olmasının rahatlığıyla 30dk. mola verdik.

9.İp (Sumru) :

Takoz taş etabı. 14.40’ta ipe girdim. İlk kısmını baca gibi tırmanarak geçip, takoz taşın altından geçerek mağaraya girdim. Mağaranın dibinde çakılı olan sikke, takoz olmuş kayalar ve yukarıda görünen ışık giren bir delik beni bir süre yanılttı. Oraya gitmemeli. En bariz takoz kayanın hemen üstüne, soldaki slabları kullanarak çıktım. Takoz taşın üzerinden sola yukarı geçmek için bir türlü pozisyon alamadım. Farklı şekillerde geçmeyi denedim ve bayağı zaman kaybettim. Bütün rotanın beni en çok yoran kısmı burasıydı.

Sonunda, kötü ayaklar ve sol el olmadan zayıf sağ el gaston ile negatif bir hamleyle slaba ayak çekme, sonrasında küçücük bir deliği mono alarak slabda ayak yükseltip, omzu sola yaslayarak denge buluş, ayakları karşı slaba dayayıp bir oh çekme. Özcan artçı gelirken burayı çok hızlı ve rahat çıktı. Takoz kayanın üzerine çıkınca, sağda kalan slab yüzeyi ayak için kullanmış.

Özcan takoz taşın üzerindeyken artçı çantasını ipe bağladı, özellikle malzeme atmadığım ip ile önce çantayı yukarı çektim. Sonra Özcan bayağı iyi sıkıştırdığım bir cam’i çıkarmakla uzun süre uğraşmak zorunda kaldı. Sonuçta bu ip boyunda bayağı zaman ve enerji kaybettik. Dihedralin dibindeki sabit sikkeden istasyon. 16:00’da ikimiz de istasyondayız. Yine yarım saat keyif yapıyoruz. (15m, V+)

10.İp (Sumru) :

Dihedral etabı, ikinci kilit. İşte beklediğimiz ip boyu geldi. Gerçekten inanılmaz güzel, dümdüz, görkemli masif bir kaya. 16:30’da rotaya girdim. Layback etaba gelmeden 2 ve 3 nolu cam’leri, kilitte de sağ kolun yorulmasına mal olsa da son bir 4 no cam yerleştirip laybacke girdim. Kilit kısımda kendini layback pozisyonuna teslim edince her şey çok rahat. İp boyunun devamı da aşırı keyifli. Solda ayaksız yüzey basışlar, sağda küçük ayaklar, gastonlar, sırt yaslayarak yükselmeler…Çürüklüğe değil tamamen tırmanışın kendisine odaklanılabilen harika bir ip boyu! Sıkışmış takoz taşlardan ara emniyet imkanı var. Dihedralin vardığı genişçe mağarada babadan istasyon. 17.30’da ikimiz de istasyondayız.

11.İp (Özcan) :

Bu ip boyu bölünmeden de çıkılabilirdi ancak çok fazla ip sürtünmesi olacağı için bölmeyi tercih ettik. Keyifli bir yan geçiş. Kısmen boşluk hissi var. Su olukları gibi olan kısımda ufak bir tedirgin edici hamle dışında eğlenceli. Yan geçişleri sevmeye başladım sanırım. Yan geçişin hemen ardından uygun olan ilk yerde istasyon alıp Sumru’yu yanıma aldım. İpin daha fazla sürtünmesini istemiyoruz. (V, 30m.)

12.İp (Özcan) :

Biraz yükselip sağa geçip kısa bir sırt hattına bağlanılan ip boyu. 7. İp boyuna kıyasla çok daha kolay bir sırt. Çürük gibi gözükse de oynayan bir şeye denk gelmedim. Molaları bol kepçeden kullandığımız için hızlıca geçmek istediğimiz bir ip boyu oldu. Yine de bolca malzeme yerleştirme imkanı verdiği ve bende bunları değerlendirdiğim için zirve keyfimiz olamadı ne yazık ki. (IV+, 50m.)

19.20’de rotayı bitirdik. 

İniş :

Rota bitiminde vardığımız çimli zirve platosunu, zirvenin kayalık kütlesini solumuza alacak şekilde ona paralel giderek hafif yukarı doğru takip ettik. 200 adım sonra babalar karşımıza çıktı. Babanın olduğu yerden dik görünen bir kulvardan 5-6 metre III derece indikten sonra keçi patikasına bağlandık. Babaları takip ederek Alaca Yaylası’nın uzun zigzaglı patikasına bağlandık. 22.00’de çadıra vardık.

Çadıra vadığımızda Şevki Kandır’ı elinde bizim tencereyle yakaladık=D İnerken fenerlerimizi görüp bize yemek yapmaya çalışmışlar, sağolsunlar.

Notlar :

-Duvarda 3 LT su bize yetti. Duvar neredeyse hiç güneş almıyor. Biz çok fazla mola verdik ve fazla fazla su tükettik. 

-Dyneemalara ek olarak istasyon için açık perlon taşımak iyi oluyor, büyük takoz taşlardan istasyon almak için kullanılıyor. Takoz olmuş taşlardan ara emniyet için de kısa dyneema/pursikler iyi olur.

-4 nolu cam dihedraldeki kilide iyi gidiyor. 1 ,2 ,3 nolu camlerden ikişer tane alınabilir. 

-İnişi bulmak aslında çok kolay, fakat Aladağlar’da 50 rota kitabındaki iniş toposu, rota bitişinden hemen sağa iniliyormuş izlenimi verdiği için birçok ekip yanılıp zor kulvarlardan iniş yapmışlar.